Μία σύντομη συνέχεια στο χθεσινό σημείωμα

Γράψαμε χτες με πολλή οργή για το οδικό έγκλημα στην Κρήτη, που περιγράφει κυρίαρχες τάσεις σε μία ηττημένη κοινωνία σε προχωρημένη παρακμή…

Σήμερα διαβάσαμε μερικά συμπληρωματικά, που καταξιώνουν το κοινωνιολογικό ενδιαφέρον της οδικής δολοφονίας.

Ο δράστης -κατά τα γραφόμενα- διαθέτει ένα πλούσιο και ενδιαφέρον μητρώο σχετιζόμενο με τροχαία και όχι μόνον συμπεριφορά. Ιδού:

- Το 1995 είχε συλληφθεί για παραβάσεις του ΚΟΚ

-Το 2002, το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων του είχε επιβάλλει φυλάκιση 30 ημερών για παράβαση του ΚΟΚ.

-Το 2006 είχε συλληφθεί για παράβαση του Νόμου περί ναρκωτικών ουσιών.

-Το 2018 το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων του είχε επιβάλλει φυλάκιση 10 μηνών, με τριετή αναστολή για οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος με ταυτόχρονη επιβολή προστίμου και αφαίρεση της άδειας οδήγησης… 

-Το 2018 μηνύθηκε για ενδοοικογενειακή βία από την πρώην σύζυγό του .

-Στις 24.10.2024 του είχε αφαιρεθεί επί τρίμηνο η άδεια οδήγησης για τροχονομική παράβαση. 

Αυτά τα ολίγα προκύπτουν από μία πρόχειρη αναψηλάφηση του διαδικτύου τις πρώτες κιόλας ώρες μετά το έγκλημα…

Ενδιαφέρον ακόμη παρουσιάζει η επιβεβαίωση του ρητού: κατά μάνα κατά κύρη...: ο πατέρας του 45χρονου τον Απρίλη του 2023 παρέσυρε τρεις γυναίκες σε καφετέρια, κάνοντας …όπισθεν. Του είχε επιβληθεί η ποινή της φυλάκισης των 26 μηνών με αναστολή.

Να υπογραμμισθεί, πως η πρώτη αντίδραση του δράση, μπροστά στην θέα του διαλυμένου ΙΧ, που είχε συντρίψει, όταν συνειδητοποίησε τι είχε συμβεί, φέρεται να έβαλε τα χέρια στο κεφάλι και να φώναξε «καταστράφηκα». Αν οι πληροφορίες είναι ακριβείς πρόκειται για μία από τις ‘καλύτερες’ αποθεώσεις της εγωπαθολογίας, που …πονάει για το δικό της πάθημα και όχι για τον φόνο, που προκάλεσε…

Εκείνο, πάντως που αξίζει είναι η ‘επιβράβευση’ της συστημικής πολιτικής τάξης της χώρας. που επί μία τριακονταετία παρακολουθεί την …εξέλιξη του δράστη, κάνοντας ουσιαστικά τα… στραβά μάτια στην συμπεριφορά της ‘λεβεντιάς’, της περιφρόνησης του διπλανού, της κοινωνικής καταξίωσης μέσω της επίδειξης του πλούτου, της αδιαφορίας για τα θύματα παρόμοιων κτηνωδιών. 

Σήμερα λόγια συμπόνιας και υποσχέσεις τιμωρίες και αύριο όταν όλα θα λησμονηθούν, σιωπηρή ουσιαστική παραγραφή.

Κάτι περισσότερο: με την επιείκεια, την αβελτηρία, τη τελική ουσιαστική απαλλαγή η κρατική εξουσία προτείνει στους πολίτες και ειδικότερα στους νέους τον … σωστό δρόμο για την επιτυχία…

  


 

Σχόλια