Ένα από τα …'μικροπροβληματάκια', που αντιμετωπίζει η φασιστική προπαγάνδα στην Ελλάδα είναι η προδοσία της Κύπρου… Τί να πεις γι’ αυτό, που και οι πέτρες κατάλαβαν… Πως η Ελληνική χούντα ήταν ο αναγκαίος κρίκος και πυροδότης της ΑμερικανοΝΑΤΟϊκής συνωμοσίας, που έφερε την κατοχή και την διχοτόμηση στην πράξη… Βρήκαν όμως μία λύση, που πιθανόν στους εγκέφαλους στους οποίους απευθύνονται να είναι επαρκής… Δεν φταίει συλλήβδην η …εθνοσωτήριος επανάστασις της οποίας ηγήθηκε ένα μεγάλος πατριώτης και ένας σοφός άνδρας, ο Γεώργιος Π. Την σοφία του Γεωργίου Π έχουμε την ευκαιρία να θυμηθούμε σε ‘επίκαιρα’ της εποχής, όπου οι παροιμιώδεις εκφράσεις του έγραψαν λαμπρές σελίδες γελοιότητας και ντροπής συνάμα… Πώς να ξεχάσεις π.χ. εκείνο το αμίμητο: εν της εννοία της εννοίας και ούτως ειπείν … Είναι αλήθεια, πως την ...σοφία του Γεωργίου Π. είχαν ανακαλύψει και εκτιμήσει εθνικοί ηγέτες, όταν τον συμπεριελάμβαναν στο …εθνικό προσωπικό, που θα επιτελούσε το καθήκον του στο περιβόητο σχ...
Στο κλασσικό ρομαντικό νεοκυματικό τραγούδι του Λάκη Παππά σε στίχους του Γιάννη Αργύρη: Πάει κι’ αυτή η Κυριακή, ο φίλτατος Γιώργος Ρούσης αφουγκράζεται το ελπιδοφόρο μήνυμα για την άλλη Κυριακή, την Κυριακή διαρκείας, που έρχεται… Με το τραγούδι αυτό ο Γιώργος γεφυρώνει την σκέψη του με τις περιγραφές του Λουί Αλτουσέρ για την ζωή μετά την απελευθέρωση.
Κι όμως φίλοι μου αυτό το τραγούδι των Γιάννη Αργύρη και Λάκη Παππά από τα πιο ωραία της εποχής των μπουάτ είναι ένας ύμνος στον Κομμουνισμό .
Πάει κι αυτή η κυριακή
Και η χαρά μας πάει
Ήτανε τόσο βιαστική
Όπως και κάθε κυριακή
Που πριν τη ζήσουμε περνάει
Πάει κι αυτή η κυριακή
Κι ας καρτερούμε μια άλλη
Που να ‘ναι ολόκληρη ζωή
Που να ‘ναι απέραντη γιορτή
Μια κυριακή τόσο μεγάλη
Πάει κι αυτή η κυριακή
Κι ας καρτερούμε μια άλλη
Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από την Αυτοβιογραφία του Αλτουσέρ και θα καταλάβετε γιατί.
Ο Louis Althousser, λοιπόν περιγράφοντας τον τρόπο ζωής του ίδιου και των συγκρατουμένων του, μετά την απελευθέρωση τους από το γερμανικό στρατόπεδο Stalag Schleswig, γράφει:
«Φτιάχτηκαν ζευγάρια που ο πατήρ Πουαριέ λίγο πολύ τα ευλόγησε. Οργανώσαμε τον ανεφοδιασμό, κάνοντας παγανιές στα πέριξ που καθεμιά απέφερε το φορτίο της σε ζαρκάδια, ελαφίνες, λαγούς κι άλλα ζωντανά, λαχανικά και τα συνακόλουθα ποτά. Ανατρέψαμε τη ροή ενός ρυακιού, για να έχουμε νερό. Τέλος, φτιάξαμε γαλλικό ψωμί. Συγκεντρώσαμε τον πληθυσμό για να του δώσουμε πληροφορίες και πολιτικά μαθήματα. Μάθαμε τον χειρισμό των όπλων, μάθαμε αγγλικά και ρωσικά στους νεαρούς Γερμανούς και στις Γερμανίδες. Τρομοκρατημένοι αυτοί στην αρχή, αναθάρρησαν στη συνέχεια. Παίζαμε ποδόσφαιρο και θέατρο με αληθινές γυναίκες. Κάθε μέρα ήταν Κυριακή, δηλαδή ο κομμουνισμός."
Λουί Άλτουσερ, "Το μέλλον διαρκεί πολύ - Τα γεγονότα, Αυτοβιογραφίες" Εκδόσεις ο Πολίτης, 1992, σελ.373
Σχόλια