Νίκος Μητσιάλης: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, Βολοντίμιρ…

Στις βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες οικονομικές επιπτώσεις της παρατεινόμενης Ρωσο-Ουκρανικής σύγκρουσης αναφέρεται το άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη . Τα ‘τεκμήρια’, που προσκομίζει ο Νίκος φωτίζουν την σκοτεινή ή/και αγνοημένη από τα ΜΜΕ και το ευρύ κοινό οικονομική πλευρά του πολέμου, που μπορεί να συνταράξει τον πλανήτη περισσότερο ακόμη και από την οπλικο-στρατιωτική πλευρά της διαμάχης…   Κάποια επιμέρους στοιχεία από αποσπάσματα ομιλίας της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν στο Ευρωκοινοβούλιο στις 10 αυτού του Σεπτέμβρη, δείχνουν την αγωνιώδη αναζήτηση μιας «νόμιμης» κλοπής των αποθεμάτων της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας που βρίσκονται δεσμευμένα στην Ευρώπη. Τα περισσότερα από αυτά τα Ρωσικά αποθέματα, περίπου 200 δις ευρώ, αναπαύονται στο Euroclear του Βελγίου. Κυρίως γι’ αυτά τα αποθεματικά «ψάχνουν» να βρουν μια κομπίνα υφαρπαγής, δίχως η ετικέτα να αναγράφει ότι αυτά «κατάσχονται». Κουτοπονηριές χρεοκοπημένων ηγετών που αφελώς ποντάρισαν τόσο σε ρωσικά αποθεματικά ...

81 χρόνια πριν… Μία από τα ίδια…

Αξίζει να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας τον Αττίλα νο 2, που διαμόρφωσε την τελική μορφή της Τουρκικής κατοχής…

Ιδιαίτερα αξίζει να εστιάσουμε στον ρόλο της ‘δημοκρατικής’ δεξιάς, που μόλις είχε πάρει την σκυτάλη από την φασιστική με ομαλή διαδικασία αλλαγής…

Στο μεταξύ,  οι Τούρκοι υλοποίησαν το 100% των τότε επιδιώξεών τους. Και αν η χούντα χρεώνεται με ανοιχτή, προετοιμασμένη από χρόνια, εξευτελιστική προδοσία, η δημοκρατική διαδοχή της δεν είναι άμοιρη ευθυνών για την ‘ομαλή’, μοιρολατρική εξέλιξη των στρατιωτικών πραγμάτων ανάμεσα στους δύο Αττίλες.

Το δόγμα του …’η Κύπρος κείται μακράν’ τηρήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια… Σήμερα πια που έχουν διαρρεύσει και έχουν συγκεντρωθεί σημαντικά δεδομένα από το στρατιωτικό ημερολόγιο της εποχής διαφαίνεται, πως οι ΗΠΑ, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη δύναμη και στην προκείμενη περίπτωση την Μ. Βρετανία επιθυμούσε την επιτυχία της εισβολής για πολλούς σοβαρούς λόγους. 

Το ξήλωμα το ουδέτερου Μακάριου, η εγκατάσταση βάσης στο ‘αβύθιστο’ αεροπλανοφόρο της Ανατολικής Μεσογείου, η ικανοποίηση Τουρκικών εθνικιστικών φιλοδοξιών και η ματαίωση όποιων σχεδίων αποστασιοποίησή της από το ΝΑΤΟ ήταν σημεία υψηλής προτεραιότητας για τις ΗΠΑ και τον εμπνευστή και χειριστή του Κυπριακού Χένρυ Κίσιγκερ. 

Ο Χένρυ γνώριζε μέχρι λεπτομερείας τις ικανότητες αλλά και τις προθέσεις των χουνταίων και των διαδόχων τους. Φρόντισε ενεργητικά κανείς να μην χαλάσει την υλοποίηση του σχεδίου μέχρι και την κατάληψη της Αμμοχώστου. Απόλυτα χαρακτηριστικός ο χλευασμός του προς την πρόταση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν για πίεση προς την Τουρκία-εν ανάγκη και στρατιωτική- για να επανέλθει η συνταγματική τάξη στην μεγαλόνησο, όπως ορίζονταν από τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου… ‘Είναι η πιο ηλίθια πρόταση άκουσα΄κραύγασε ο Κίσιγκερ και την έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων του…

81 χρόνια αργότερα, στην μνημονιακή Ελλάδα με παρόμοια οικονομικο-κοινωνική σύνθεση με πολιτικό προσωπικό σαφώς υποδεέστερης επάρκειας με πνεύμα ενός ευδαιμονιστικού, καταναλωτισμού και ωχαδελφισμού υπάρχει σοβαρό ανάγκη ανατροπής της κυριαρχούσας συνείδησης σε όλα τα επίπεδα: εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό… Που έτσι και αλλιώς είναι ισχυρά αλληλεξαρτώμενα… 

Σχόλια