Η αλήθεια είναι πως ο Ευρωπαϊκός γεωγραφικός χώρος δεν
είναι ευνοημένος από την κατανομή των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων… Όμως, χάρις
σε τριών αιώνων στυγνή αποικιοκρατική εκμετάλλευση, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο εξασφάλιζε προνομιακά και
άκρως οικονομικά την ενεργειακή τροφοδοσία τους από βόρεια και υποσαχάρια
Αφρική, Μέση Ανατολή.
Όχι πάντοτε ειρηνικά… Ανταγωνισμοί μεταξύ των
μητροπολιτικών καπιταλιστικών κέντρων της Ευρώπης για τον προσπορισμό ενέργειας
βρίσκονται πρώτοι στις λίστες των αιτίων των δύο μεγάλων παγκόσμιων πολέμων.
Κατά την μεταπολεμική και ιδιαίτερα κατά την
μετα-αποικιακή περίοδο, ένας νέος συνεταίρος εμφανίστηκε στο διεθνές προσκήνιο προσφοράς
ενεργειακών υδρογονανθράκων… Νέος πρωταγωνιστής με ανεξάντλητα αποθέματα. Πρόκειται
για την Σοβιετική Ένωση και πρόσφατα την Ρωσία…
Σύστημα αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου βοήθησαν
την Ευρωπαϊκή οικονομία και ειδικότερα την βιομηχανία, να περάσουν ‘ήσυχες’
ενεργειακά μέρες ανεκτές, ακόμη και σε περιόδους μεγάλων πετρελαϊκών κρίσεων…
‘Όλα αυτά μέχρι χτες’, που λέει και το τραγούδι… Γιατί
στην Δύση μετά το 1990 επήλθε ένας ριζικός γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός αναπροσανατολισμός, που έθετε κύριο στόχο και über alles τον προοδευτικό
στραγγαλισμό της Ρωσίας με τα βλέμματα στραμμένα προς την αναδυόμενη υπερδύναμη
της Ανατολής, την Κίνα…
Ετσι σε χρόνο dt,
με διάφορα ‘κόλπα’ τύπου κινημάτων εθνικής απελευθέρωσης (Βαλκάνια) ή εθνικής
και οικονομικής ανεξαρτητοποίησης (κεντρική & Βόρεια Ευρώπη, Βαλτικές
χώρες) οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ έφτασαν ante portas στην Ρωσία με
προωθητικό κριό την Ουκρανία…
Όμως, παρά τις πολιτικές διαφωνίες, η ροή των υδρογονανθράκων
συνεχίζονταν κανονικά μέσω των αγωγών αν και υπήρξε προφανής ανάσχεση ή και ματαίωση
της κατασκευής νέων, που θα διευκόλυναν τα ενεργειακά ορυκτά να ταξιδεύουν από
την Ρωσία στην Δυτική Ευρώπη… Η περίπτωση του Μπουργκάζ-Αλεξανδρούπολη είναι
ενδεικτική, με προφανείς πολιτικές προεκτάσεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας…
Η ανατροπή του νόμιμου καθεστώτος στην Ουκρανία πραγματοποιήθηκε
το 2014, μέσα από έναν οργανωμένο εσμό φασιστικών καθαρμάτων (Αζόφ, Στεπάν
Μπαντέρα κ.λ.π.) εκπαιδευμένο επί πολλά χρόνια σε στρατόπεδα ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας…
Ο επιθετικός αναπροσανατολισμός της δυτικής πολιτικής εναντίον της Ρωσίας ήταν πλέον
ομολογημένη πραγματικότητα…
Εκτός της αναπόφευκτης πολεμικής αναμέτρησης, που πολύ
την επιθυμούσε το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα ΗΠΑ-ΕΕ, επιχειρήθηκε κυρίως
η οικονομική αφαίμαξή της μέσω του περιορισμού της ενεργειακής τροφοδοσίας της Δυτικής
Ευρώπης από την Ρωσία. Μαζί με την δέσμευση των Ρωσικών καταθέσεων σε δυτικές
τράπεζες ήλπιζαν να την υποχρεώσουν να γονατίσει… Και μάλιστα σύντομα… Εις
μάτην φωνές λογικής εις την Εσπερία, που τόνιζαν το μέγα σφάλμα της Δυτικής
στρατηγικής…
Βεβαίως, δεν επρόκειτο περί λάθους… Είχαν και έχουν
πλήρη επίγνωση, πως ο επιχειρούμενος οικονομικός αποκλεισμός θα κοστίσει
βαρύτατα στις χώρες τους, στους λαούς στους εργαζόμενους… Για τους τελευταίους
καμία σκασίλα… Φροντίζουν με επιστημονικά οργανωμένη προπαγάνδα να διασκεδάζουν
την αγανάκτηση και την οργή των λαών με την καλλιέργεια του Ρώσικου μπαμπούλα…
Η κλιμάκωσή της αυτές τις μέρες με συνεχή αναφορά σε
παραβιάσεις εναέριου χώρου και δημιουργία πολεμικής ατμόσφαιρας επιβεβαιώνει,
ότι για την Δύση ο στρατηγικός στόχος παραμένει αλώβητος…
Όμως, στο επίπεδο της ενεργειακής τροφοδοσίας τα
πράγματα δεν θα είναι εύκολα… Υπάρχουν ακόμη και τώρα οκτώ (!) Ευρωπαϊκές χώρες
που εισάγουν φυσικό αέριο και LNG από την Ρωσία:
Βέλγιο, Γαλλία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Σλοβακία και Ισπανία. Η
Ηγεσία της ΕΕ διακηρύσσει, πως μέχρι το τέλος του 2027 η ΕΕ πρέπει να
απεξαρτηθεί ολοκληρωτικά από την Ρωσική ενεργειακή τροφοδοσία… Κάτι με το οποίο
δεν συμφωνούν τουλάχιστον δύο χώρες: Ουγγαρία και Σλοβακία.
Την ίδια ώρα οι χώρες της ΕΕ καλούνται να εφαρμόσουν τις
οδηγίες Τραμπ, που τις επέβαλλε με τσαμπουκά κατά την πρόσφατη επίσκεψη και
συνάντησή του με τους Ευρωπαίους ηγέτες… Μεταξύ των άλλων σκληρότατων μέτρων,
που αποδέχτηκαν (ας έκαναν και αλλιώς) είναι η τροφοδοσία της Ευρώπης με
Αμερικάνικο LNG, που
θα κοστίζει περίπου 4 φορές πάνω από το Ρωσικό…
Σε τέτοιες συνθήκες δεν είναι μόνον οι λαοί που θα
υποφέρουν τα πάνδεινα… Το ίδιο το Ευρωπαϊκό κεφάλαιο θα δεχτεί σκληρότατο
χτύπημα όσον αφορά το κόστος παραγωγής των προϊόντων του…
Και η Ρωσία; Ασφαλώς και έχει υποστεί συνέπειες η
οικονομία της… Απολύτως δευτερεύουσες, όμως σε σχέση με εκείνες, που πληρώνουν
οι Δυτικές χώρες. Η Ρωσία βιώνει σταθερούς ρυθμούς ετήσιας ανάπτυξης γύρω στο
4%. Ταυτόχρονα, η παραγωγή της εκσυγχρονίζει το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό
της.
Καλείται πλέον να αναλάβει ‘ιδίαις δυνάμεις’ την συνέχιση και την επέκταση
των παραγωγικών της δραστηριοτήτων ενώ αναπτύσσει με εκθετικούς ρυθμούς την
συνεργασία με άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες (Κίνα, Ινδία κ.λ.π.). Οσον αφορά
το τίμημα της Δύσης αρκεί ένας αριθμός, που κραυγάζει: Οι απώλειες των χωρών της
ΕΕ εξαιτίας του περιορισμού τροφοδοσίας με Ρωσικό φυσικό αέριο φτάνει στο 1.5
τρισεκατομμύρια δολάρια!!! Μέχρι στιγμής…
Σχόλια