Αφορμή για αυτό το σημείωμα είναι η πρόσφατη ανοιχτή συγκέντρωση – συζήτηση για τον δημόσιο χώρο, οργανωμένη από τον σύλλογο
κατοίκων της Πόρτα-Ρεμούντα: San Giacomo.
Εξαιρετικά προετοιμασμένη, με ικανούς τεχνοκράτες –
εισηγητές, καλεσμένους και ‘δικούς’ μας, έδωσε την ευκαιρία για έναν σοβαρό και
εξαιρετικά χρήσιμο προβληματισμό για το θέμα.
Πολλές φορές χρειάζεται να ακούς -μεταξύ άλλων και τα
‘αυτονόητα’. Γιατί η αλλοτριωτική επέλαση της καταναλωτικής καθημερινότητας μας
κάνει να ξεχνάμε αξίες και σημεία αναφοράς της φυσιολογικής μας κοινωνικής
συμπεριφοράς, της υπαρξιακής μας ισορροπίας.
Ο χώρος που προορίζεται για την ανώτατη παιδεία κάθε
ανθρώπου, δηλαδή την ένταξή του στην κοινωνία, κακοποιείται, παραμορφώνεται και
περιορίζεται ανυπόφορα…
Μας θύμισαν, λοιπόν, οι ομιλητές αυτό, που έχουμε
ξεχάσει… Πως ό,τι περιβάλλει την κατοικία μας στο δομημένο και φυσικό
περιβάλλον είναι στην πραγματικότητα ο χώρος όλων μας, ο δημόσιος χώρος…
Στους αιώνες της άνθισης του καπιταλισμού και
ειδικότερα στις τελευταίες 10ετίες, το κριτήριο της κοινωνικής χρησιμότητας
υπεστάλη και στην θέση του ανυψώθηκαν χιλιάδες σημαίες ευκαιρίας, που
διαφημίζουν πολύχρωμες υποσχέσεις άκρως κερδοφόρες για τον προσφέροντα…
Ετσι, χώροι συνάντησης, περιπάτου, ήπιας άθλησης,
ξεκούρασης γέμισαν τραπεζοκαθίσματα, που επιτρέπουν την διέλευση με …ελιγμούς.
Παραλίες ανείπωτης φυσικής ομορφιάς μετατράπηκαν σε
δάση από ξαπλώστρες και ομπρέλες, που η χρήση τους απαιτεί υψηλόμισθους
καταναλωτές…
Μαζική διείσδυση καταστημάτων εστίασης αλλοιώνει την
φυσιογνωμία του αστικού πρασίνου, των αλσών και των δενδροστοιχιών των πόλεων…
Πεζόδρομοι μετατρέπονται σε παγίδες των περιπατητών
ανάμεσα σε παρκαρισμένες μηχανές και αυτοκίνητα…
Πλήθος τουριστών, χωρίς χρονοδιάγραμμα επίσκεψης,
ταλαιπωρούνται ανάμεσα στο μετακινούμενο πλήθος περιηγητών και κατοίκων,
αφήνοντας αναστεναγμούς ανακούφισης όταν καταφέρουν να ξεμπλέξουν από την
κοσμοσυρροή…
Η κακοποίηση είναι αφόρητη και για το περιβάλλοντα
οικιστικό ιστό… Καταστήματα, με κακόσχημες πινακίδες, πραμάτεια απλωμένη
πανηγυριώτικα, απροκάλυπτη κατάληψη του δημόσιου χώρου.
Κομμάτι του όλου υποβιβασμού ή αφόρητη ηχορρύπανση.
Στο κανονικό και στο απαγορευμένο ωράριο τα πολλά decibel χαρίζουν
glamour στα καταστήματα εστίασης και κάνουν το βίο αβίωτο των
περιοίκων… Οι τελευταίοι, όταν μπορούν να διαθέσουν τα απαιτούμενα χρήματα,
φροντίζουν για την μετοίκησή τους σε πιο ήσυχες περιοχές, κατά κανόνα εκτός
πόλης… Εκεί θα διαμορφώσουν ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον, ξεκομμένο από
αγαπημένες και φυσιολογικές συνθήκες του παρελθόντος. Η προσπέλασή τους στην
πόλη είναι σχεδόν απαγορευτική αφού ο
κυκλοφοριακός φόρτος απαιτεί απίστευτα μεγάλο χρόνο για αυτό το …ταξίδι.
Η αλλοίωση του δημόσιου χώρου θα έχει στο ορατό μέλλον
ολέθριες συνέπειες. Το ιστορικό κέντρο θα εγκαταλειφθεί από τους κατοίκους του,
που θα προσφέρουν τα οικήματά τους στην εστίαση και την βραχυχρόνια ενοικίαση.
Προάστια και περίχωρα θα υποστούν τα αποτελέσματα μίας
άναρχης ασχεδίαστης δόμησης-ανάπτυξης, που θα τα μετατρέψουν σε κακέκτυπα
συνοικιών του ιστορικού κέντρου…
Η ζωή για ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού (νήπια,
παιδιά, υπερήλικες, ΑΜΕΑ) γίνεται όλο και πιο δύσκολη όλο και πιο δυσάνεκτη.
Φυσικά, οι καταπατητές, δεν νοιάζονται για τις
συνέπειες… Αντίθετα, προκαλούν και καθυβρίζουν τα … μορμολύκεια, τους
κ@@@γέρους, που θέλουν να μετατρέψουν την πόλη σε νεκροταφείο!!!
Είναι τόση και τέτοια η διαστροφή της λογικής, ώστε να
πρέπει να θυμίσουμε, πως η ανάπαυση και ιδιαίτερα ο ύπνος δεν είναι ανθρώπινο
‘δικαίωμα’… Είναι βιολογική υποχρέωση… Η φυσιολογία του ανθρώπινου
οργανισμού μας επιβάλλει να τρώμε, να πίνουμε νεράκι και να ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ!!!
Σοβαρότατη, πλευρά αυτής της δυστοπικής
πραγματικότητας είναι ο υψηλός βαθμός ανεκτικότητας, που επιδεικνύουμε σαν
πολίτες…
Κάποτε, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικοί φορείς και
συσπειρώσεις βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης καλύτερης ποιότητας
του δημόσιου χώρου σε όφελος των κατοίκων…
Στην Κέρκυρα έχουμε την πρόσφατη εμπειρία της
πρωτοβουλίας της τοπικής αυτοδιοίκησης να νομιμοποιήσει την διάθεση σχεδόν
διπλάσιας έκτασης του δημόσιου χώρου στα καταστήματα εστίασης του άλσους Γαρίτσας-
Ανεμομύλου… Το σχέδιο για την ώρα ναυάγησε, χάρις στην σθεναρή και αποφασιστική
ενεργοποίηση των κατοίκων μέσω των συλλόγων τους…
Αυτά, για την ώρα, βέβαια, γιατί
πρόσφατα μάθαμε από τον δικηγόρο των καταστηματαρχών, πως θα ενεργοποιηθούν
στην κατεύθυνση αποχαρακτηρισμού του
άλσους!!! Αυτό το …αριστουργηματικό σχέδιο δημοσιοποιήθηκε σε αίθουσα του
δημαρχείου, παρουσία της τοπικής αρχής…
Ο επίλογος της εισήγησης του Ανδρέα Κατσαρού τα …λέει
όλα. Μόνον η συσπείρωση, η ενότητα, η από κοινού διεκδίκηση, ο κοινός αγώνας
έχουν πιθανότητα να αποτρέψουν τις επόμενες φάσεις του εγκλήματος σε βάρος του
δημόσιου χώρου, της κοινωνικής μας φυσιογνωμίας, της υπαρξιακής μας ταυτότητας
και ακεραιότητας…
Σχόλια