Ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ είναι πιθανότατα ο πιο ομιλητικός ή καλύτερα ο πιο ενημερωτικός από τους επιτελάρχες του Ντόναλντ Τραμπ όσον αφορά την διεθνή πολιτική της Αμερικάνικης κυβέρνησης… Τα κείμενά του και οι ομιλίες του δεν περιέχουν αντικρουόμενες απόψεις ούτε διακυμάνσεις εξαρτώμενες από μικροδιαφορές της καθημερινότητας… Ο Πιτ, λοιπόν τον τελευταίο καιρό έχει κάνει δύο σημαντικές ‘ιστορικού΄χαρακτήρα ομιλίες. Μία το Φλεβάρη του 2025 στους ΝΑΤΟικούς εταίρους στις Βρυξέλες και μία πρόσφατη, τον Μάη του 2025 στην Σιγκαπούρη, στο Σανγκρί Λα Φόρουμ. Εδώ να παραθέσουμε την χρήσιμη πληροφορία, πως το φόρουμ αυτό διοργανώνεται από τις ισχυρότερες πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ και της Δ. Ευρώπης (Northrop Grumman, Boeing, Lockheed, Raytheon) μαζί με ισχυρότατες Τράπεζες και τους πιο σοβαρούς διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην Δύση. Δεν πρόκειται δηλαδή για συνάντηση σειράς αλλά για συνάντηση υψηλής σημασίας… Στην πρώτη σύνοδο, εκείνη των Βρυξελών, ο υπουργός άμυνας των ...
Από το blog: https://theodorakism.blogspot.com/ μεταφέρουμε τις πληροφορίες, που αναφέρονται στο ιστορικό της σύνθεσης του εθνικού ύμνου της Παλαιστίνης από τον Μίκη Θεοδωράκη και της πρώτης εκτέλεσής του στο Παλαιστινιακό Κοινοβούλιο. Στο τέλος του κειμένου παρατίθεται ο ύμνος.
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ
Το 1981, ο Γιάσερ Αραφάτ επισκέπτεται την Ελλάδα, ως ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Κατά την παραμονή του στην Ελλάδα, συναντάται με τον τότε βουλευτή (με το ΚΚΕ) Μίκη Θεοδωράκη και του ζητά να συνθέσει έναν ύμνο για την ΟΑΠ, ο οποίος θα προταθεί να αποτελέσει τον επίσημο ύμνο του Παλαιστινιακού Κράτους, όταν επιτευχθεί η επίσημη ίδρυσή του! Στις αρχές του επόμενου έτους (1982), ο Μίκης Θεοδωράκης αποδέχεται την πρόσκληση του Γιάσερ Αραφάτ και επισκέπτεται την Βηρυτό, ως καλεσμένος του Υπουργού Πολιτισμού του Λιβάνου και της ΟΑΠ, για να παρουσιάσει το έργο του!
Η ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ!
Στη Βηρυτό, σε έναν τεράστιο υπόγειο χώρο που αποτελούσε την Βουλή των Παλαιστινίων, η ηγεσία του ΟΑΠ υποδέχεται τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Αραφάτ προαναγγέλλει την ανάκρουση του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, για να τεθεί προς έγκριση ως Εθνικός Ύμνος των απανταχού Παλαιστινίων. Η μουσική ξεκινά στο κασετόφωνο (βλ. φωτο 2) και αντηχεί σε ολόκληρη την αίθουσα. Στο τέλος, Αραφάτ και άπαντες βουλευτές των Παλαιστινίων σηκώνονται όρθιοι και ξεσπούν σε χειροκροτήματα ενθουσιασμού. Ο ύμνος είχε πλέον και την έγκριση της παλαιστινιακής βουλής!
Είναι χαρακτηριστικό, ότι το 1994 εορτάστηκε πανηγυρικά στο Όσλο η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων (όπου αναγνωρίστηκε η Ανεξάρτητη Παλαιστινιακή Αρχή), παρουσία των Πέρες και Αραφάτ με την παρουσίαση του Μαουτχάουζεν που στο μεταξύ έχει γίνει "εθνικό τραγούδι" του Ισραήλ και του Ύμνου για την Παλαιστίνη που συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης, ως αναγνώριση και της δικής του συμβολής στην υπόθεση της ειρήνης στην περιοχή αυτή. Την ίδια χρονιά (1994), απονεμήθηκε το νόμπελ Ειρήνης στους Αραφάτ, Πέρες και Ράμπιν, για το ρόλο τους στις ειρηνευτικές συνομιλίες ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους.
Το 1983, απονέμεται το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη, στον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ το 2000 είναι υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, με την υποστήριξη πλήθους ανθρώπων του πνευματικού κόσμου από κάθε γωνιά του πλανήτη. Η Ακαδημία του το αρνείται.
Σχόλια