Οι ταξιδιάρηδες ηγέτες της ΕΕ, που δεν χάνουν ευκαιρία για μετακινήσεις εντός και εκτός Ευρώπης έχουν ουσιαστικά λησμονήσει στις συλλογικές αλλά και τις ξεχωριστές τους ο καθένας διακηρύξεις την λέξη: ΕΙΡΗΝΗ. Αδυνατούν να την προφέρουν. Παθαίνουν αλλεργία και υστερική κρίση στο άκουσμά της… Υπάρχουν δύο λέξεις, που τις λατρεύουν και τις επαναλαμβάνουν νυχθημερόν… Πιθανόν και στο ύπνο τους. ΚΥΡΩΣΕΙΣ και ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ. Διανθισμένοι με ‘ανθρωπισμό’, ‘δημοκρατία’, ‘ελευθερία’, ‘σεβασμό στα απαραβίαστο των συνόρων’ οι κενοί περιεχομένου λόγοι τους έχουν αποστολή να σαμποτάρουν, να αναστείλουν και να ματαιώσουν οποιαδήποτε προοπτική ειρήνευσης… Εχουν επιλέξει την πριμοδότηση της πολεμικής τους βιομηχανίας με δυσθεώρητο αριθμό δισεκατομμυρίων δολαρίων. Χρέος, που θα μεταβιβασθεί, ως συνήθως στις πλάτες των Ευρωπαϊκών λαών… Επιχειρούν να φανούν αρεστοί στον υπερατλαντικό πλανητάρχη με κάθε τίμημα. Υπέγραψαν μία αποικιακού τύπου συμφωνία, που ουσιαστικά συνεπάγεται μαζί με την υπο...
15.10.2023. Μίκη Θεοδωράκη: Εθνικός Ύμνος της Παλαιστίνης
την
Από το blog: https://theodorakism.blogspot.com/μεταφέρουμε τις πληροφορίες, που αναφέρονται στο ιστορικό της σύνθεσης του εθνικού ύμνου της Παλαιστίνης από τον Μίκη Θεοδωράκη και της πρώτης εκτέλεσής του στο Παλαιστινιακό Κοινοβούλιο. Στο τέλος του κειμένου παρατίθεται ο ύμνος.
Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ
Το 1981, ο Γιάσερ Αραφάτ επισκέπτεται την Ελλάδα, ως ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Κατά την παραμονή του στην Ελλάδα, συναντάται με τον τότε βουλευτή (με το ΚΚΕ) Μίκη Θεοδωράκη και του ζητά να συνθέσει έναν ύμνο για την ΟΑΠ, ο οποίος θα προταθεί να αποτελέσει τον επίσημο ύμνο του Παλαιστινιακού Κράτους, όταν επιτευχθεί η επίσημη ίδρυσή του! Στις αρχές του επόμενου έτους (1982), ο Μίκης Θεοδωράκης αποδέχεται την πρόσκληση του Γιάσερ Αραφάτ και επισκέπτεται την Βηρυτό, ως καλεσμένος του Υπουργού Πολιτισμού του Λιβάνου και της ΟΑΠ, για να παρουσιάσει το έργο του!
Η ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ!
Στη Βηρυτό, σε έναν τεράστιο υπόγειο χώρο που αποτελούσε την Βουλή των Παλαιστινίων, η ηγεσία του ΟΑΠ υποδέχεται τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Αραφάτ προαναγγέλλει την ανάκρουση του έργου του Μίκη Θεοδωράκη, για να τεθεί προς έγκριση ως Εθνικός Ύμνος των απανταχού Παλαιστινίων. Η μουσική ξεκινά στο κασετόφωνο (βλ. φωτο 2) και αντηχεί σε ολόκληρη την αίθουσα. Στο τέλος, Αραφάτ και άπαντες βουλευτές των Παλαιστινίων σηκώνονται όρθιοι και ξεσπούν σε χειροκροτήματα ενθουσιασμού. Ο ύμνος είχε πλέον και την έγκριση της παλαιστινιακής βουλής!
Είναι χαρακτηριστικό, ότι το 1994 εορτάστηκε πανηγυρικά στο Όσλο η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων (όπου αναγνωρίστηκε η Ανεξάρτητη Παλαιστινιακή Αρχή), παρουσία των Πέρες και Αραφάτ με την παρουσίαση του Μαουτχάουζεν που στο μεταξύ έχει γίνει "εθνικό τραγούδι" του Ισραήλ και του Ύμνου για την Παλαιστίνη που συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης, ως αναγνώριση και της δικής του συμβολής στην υπόθεση της ειρήνης στην περιοχή αυτή. Την ίδια χρονιά (1994), απονεμήθηκε το νόμπελ Ειρήνης στους Αραφάτ, Πέρες και Ράμπιν, για το ρόλο τους στις ειρηνευτικές συνομιλίες ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους.
Το 1983, απονέμεται το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη, στον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ το 2000 είναι υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, με την υποστήριξη πλήθους ανθρώπων του πνευματικού κόσμου από κάθε γωνιά του πλανήτη. Η Ακαδημία του το αρνείται.
Σχόλια