Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Φραντέσκο Ρόσι: Δολοφονίες Διακεκριμένων (Cadaveri Eccelenti)


Ο Φραντσέσκο Ρόσι είναι ένας πολύ αγαπημένος σκηνοθέτης, για συγκεκριμένους λόγους. Υπήρξε διακεκριμένος διαχειριστής της κινηματογραφικής κάμερας.

Υπηρέτησε την μεγάλη σχολή του Ιταλικού νεορεαλισμού με την προσωπική του σφραγίδα.

Ξεκίνησε σαν βοηθός του Λουκίνο Βισκόντι στο αριστούργημά του: η γη τρέμει (1948), ενώ έχει συνεργαστεί με τον Μικελάντζελο Αντονιόνι και τον Μάριο Μονιτσέλι.  Εχει γυρίσει ανοιχτά πολιτικές ταινίες, με περιεχόμενο ιστορικό, αντιφασιστικό, ριζοσπαστικό ανατρεπτικό… Εφυγε το 2015, σε ηλικία 92 ετών, πλήρης παραγωγικών ημερών. 

 

Η φιλμογραφία του επιβεβαιώνει την ποιότητα του έργου του:

Η γυναίκα με το φλογερό κορμί (La sfida, 1958)

Η συμμορία των 10 Ναπολιτάνων (I Magliari,  1959)

Τζουλιάνο ο αρχιληστής  (Salvatore Juliano, 1962)

Τα χέρια πάνω από την πόλη (Le mani sulla citta, 1963)

Άνθρωποι εναντίον ανθρώπων (Uomini contro, 1970)

Υπόθεση Ματέι (Il caso Matei,1972)

Λάκυ Λουτσιάνο (Lucky Luciano, 1973)

Δολοφονίες Διακεκριμένων (Cadaveri Eccelenti, 1976)

Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (Cristo si è fermato a Eboli, 1979)

Νέα ΥόρκηΠαλέρμο (New York-Palermo, 1990)

 

Το έργο, που προτείνουμε γυρίστηκε και αναφέρεται σε μία κρίσιμη πολιτική περίοδο, καμπή στην Ιταλία… Το Ιταλικό κομμουνιστικό κόμμα, μαζικότερο κομμουνιστικό κόμμα στην Δύση προωθεί τον ΄ιστορικό συμβιβασμό’ ενώ δίπλα του εξελίσσονται φασιστικές συνωμοσίες και υποχθόνιες παρεμβάσεις στην πολιτική… Η απειλή πλησιάζει, η ανάγκη ενεργοποίησης του λαού είναι μπροστά… Παρόλα αυτά, η ηγεσία ή τουλάχιστον μέρος της, δείχνει να προτιμά χειρισμούς παρασκηνίου…

 

Απολαύστε το...

 


Σχόλια