Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Franceco Rossi: Τα χέρια πάνω στην πόλη (Le Mani Sulla Città).



Άλλη μία πολιτική ταινία του αγαπημένου της ΦΑΙΑΚΙΑΣ Φραντσέσκο Ρόσι, που αποτελεί μία συγκλονιστικά ακριβή και αναλυτική περιγραφή των κυκλωμάτων της πολιτικής διαπλοκής και διαφθοράς, που αναπτύχθηκε (και) στην Ιταλία μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο… Ακριβώς τα ίδια χρόνια, που στην χώρα μας θεμελιώθηκε και άνθισε το: χτίστε, χτίστε, χτίστε… Τότε, που φτιάχτηκαν τα μεγάλα εργολαβικά τζάκια.

Κινηματογραφικά τέλειο, με ύφος ντοκυμαντέρ και με εξαιρετική την απόδοση του μεγάλου Ροντ Στάιγκερ αλλά και όλων των Ιταλών ηθοποιών που παίρνουν μέρος, ο Φραντσέσκο γύρισε την ταινία το 1963 με την συνεργασία των  Ραφαέλε Λα Κάπρια και Έντσο Φορσέλλα στο σενάριο.

Είτε το έχετε ξαναδεί είτε όχι θα διαπιστώσετε την συγκλονιστική του διαχρονικότητα...

Η version, που σας προτείνουμε δεν έχει ελληνικούς υπότιτλους αλλά μπορείτε να ενεργοποιήσετε από τις ρυθμίσεις την αυτόματη μετάφραση… Ετσι γράφονται οι Ελληνικοί υπότιτλοι, με μέτρια όμως μεταφραστική επιτυχία.

Το έργο, βραβεύτηκε με τον χρυσό λέοντα του φεστιβάλ της Βενετίας (1963) , με πολλές υποψηφιότητες για τους επιμέρους τομείς βράβευσης.


 

Σχόλια