Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Μεγάλη Βρετανία: πρωτοπορία στους κατασταλτικούς μηχανισμούς

Εγκαταλείποντας ο Τόνυ Μπλαίρ την πρωθυπουργία είχε αλλάξει πολλά στην Μεγάλη Βρετανία. Μεταξύ των πολλών άλλων, που πιθανόν να είναι … υπερήφανος, η μετατροπή της χώρας σε παγκόσμια πρωτοπορία της αστυνομοκρατίας. Κύριο χαρακτηριστικό, η εκχώρηση υπερβολικών εξουσιών στις δυνάμεις ασφαλείας με αντικείμενο την σύλληψη και την κράτηση. Ολοι οι κρατικοί οργανισμοί διεύρυναν εκπληκτικά τις εξουσίες παρακολούθησης των πολιτών αλλά και τα δικαιώματα εκχώρησης δεδομένων από τους τελευταίους. Αριστη εξάλλου υπήρξε η συνεργασία των Βρετανικών αρχών με τις αντίστοιχες Αμερικανικές, που μπορούσαν να χρησιμοποιούν το Βρετανικό έδαφος αλλά και τα Βρετανικά μέσα μεταφοράς για κάθε σχέδιο συλλήψεων και μεταφοράς κρατουμένων σαν δικό τους… Το σκηνικό βέβαια, στηρίζεται σε ένα χείμαρρο νομοθετημάτων καταστολής, που η Βρετανική κυβέρνηση θεσμοθετεί καθημερινά.
Το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο από την ακατανίκητη επιθυμία του Μπλαίρ να αρέσει στον Μπους … Ο φιλελεύθερος παροξυσμός της Βρετανικής σοσιαλδημοκρατίας έχει δημιουργήσει πολιτικό πολιτισμό και δημόσιο ήθος τέτοιο, ώστε κάθε ευαισθητοποιημένος με τα ατομικά δικαιώματα και τις παραβιάσεις του να αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση και οργή και ανοιχτή εχθρότητα. Την ίδια ώρα, που κάθε μέρα ο αριθμός των καμερών παρακολούθησης, που τοποθετούνται σπάει και ένα νέο ρεκόρ…
Προφήτης στον τόπο του ο Τζώρτζ Οργουελ…

Σχόλια