Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ). Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...
... Επιχειρεί ξανά ο Γιώργος Ρούσης, διερευνώντας με πάθος αλλά και άρτια επιστημονικότητα τη σύνδεση του τώρα με το αύριο... Στο μυαλό, στο ήθος, στη συνείδηση των πολλών... Αυτών, που τους αφορά το όραμα της κοινωνίας των ποιητών...
Σας μεταφέρουμε από το δελτίο τύπου του εκδοτικού οίκου: "τόπος":
Γιώργος Ρούσης
Μετάβαση
Από
τη δύναμη της συνήθειας
στη
διεκδίκηση της μαρξικής ουτοπίας
ISBN: 978-960-499-123-5
• Τιμή: 15,00€
1η έκδοση: Νοέμβριος 2014
Ο
συγγραφέας με αφορμή την υστέρηση του λαϊκού κινήματος απέναντι στην άγρια
αντιλαϊκή επίθεση, αναδεικνύει αρχικά τον σημαντικό ρόλο που παίζει η δύναμη
της συνήθειας στη διαιώνιση της κυρίαρχης τάξης.
Στη συνέχεια τεκμηριώνει τη θέση ότι
το μαρξικό όραμα της χειραφέτησης, σε αντίθεση με εκείνα των προγόνων του
ουτοπικών σοσιαλιστών και κομμουνιστών, αποτελεί μια επιστημονική, εφικτή
σήμερα ουτοπία, η οποία απορρέει από την ανάλυση της πραγματικότητας. Ακολουθεί
η αναλυτική συμβολή του Ernst Bloch τόσο στην αποκατάσταση της μαρξικής
ουτοπίας από την παραχάραξη που υπέστη από τον οικονομικό ντετερμινισμό, όσο και
στην παραπέρα προώθησή της.
Όπως αναλύει ο συγγραφέας, για να
παρεμποδιστεί αυτή η ουτοπία της χειραφέτησης να γίνει υπόθεση ευρύτερων λαϊκών
μαζών, οι συντηρητικές δυνάμεις επιχειρούν συστηματικά να τη διαστρεβλώσουν και
να αποδείξουν, ενάντια στην ιστορική εμπειρία, ότι είναι ανέφικτη είτε επειδή
δεν κυριαρχεί πουθενά, είτε επειδή εκεί που επιχειρήθηκε απέτυχε.
Για να αντιμετωπιστεί ο
μονοδιάστατος κυρίαρχος λόγος ο οποίος τελικά εντάσσεται στη λογική του τέλους
της ιστορίας, και να προωθηθεί ο ουτοπικός στοχασμός, ο Γιώργος Ρούσης
υποστηρίζει ότι δεν αρκεί η ιδεολογική πάλη, αλλά χρειάζεται να κατακτηθεί ένα
νέο μεταβατικό «Είναι», λαμβάνοντας υπόψη το επίπεδο της λαϊκής συνειδητότητας,
ένα «Είναι» που, ενάντια στο σύστημα, θα προωθεί την επαναστατικοποίηση των
συνειδήσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο επιχειρεί να
συνδυάσει την κομμουνιστική στρατηγική με μια αντίστοιχη τακτική. Επιδίωξή του
είναι να καλυφθεί το κενό που δημιουργούν από τη μια η επίκληση του σοσιαλισμού
δίχως αυτή να συνοδεύεται από κάποια πρόταση για τον δρόμο που πρέπει να
ακολουθηθεί έτσι ώστε αυτός να διεκδικηθεί από την πλειοψηφία του λαού μας και
από την άλλη η πλήρης εγκατάλειψη του οραματικού στόχου στο όνομα μιας δίχως αρχές κυβερνητικής
λαγνείας.
Ο Γιώργος Ρούσης
γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948. Είναι γνωστός αγωνιστής-διανοητής της
κομμουνιστικής αριστεράς, ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου. Οι
θεωρητικές του αναζητήσεις και το συγγραφικό του έργο στρέφονται κυρίως σε
ζητήματα που αφορούν στην πολιτική θεωρία και πιο ειδικά στο κράτος, και στην
αποξένωση-χειραφέτηση, τα οποία αντιμετωπίζει από μαρξιστική σκοπιά. Στις πιο
πρόσφατες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: Ο Μαρξ γεννήθηκε
νωρίς: Η ετεροχρονισμένη επικαιρότητα της κομμουνιστικής χειραφέτησης
(Γκοβόστης 2008), Από την κρίση στην επανάσταση: Πόλεμος θέσεων
(Γκοβόστης 2012), τα οποία, όπως και το παρόν βιβλίο, εντάσσονται στην
προσπάθεια συμβολής στην επεξεργασία μιας στρατηγικής, προωθητικής της
επαναστατικής συνειδητοποίησης.

Σχόλια