Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

την
Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...
0

Ας εορτάσωμεν...

την
... δια την εορτήν μας (το ντάμπλ), που θάλεγε και ο Μποστ... 
Το βρήκαμε στο διαδίκτυο.... Πρόκειται για σκίτσο του μεγάλου Μέντη Μποσταντζόγλου, που δημοσιεύστηκε στην ΟΜΑΔΑ (παλιότερη αθλητική εφημερίδα του ΔΟΛ) στις 26 Αυγούστου του 1959, πριν από τους αγώνες του Ολυμπιακού με την Μίλαν... Τους 2 αγώνες, που για πρώτη φορά έδινε Ελληνική Ομάδα για το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Στην πραγματικότητα ήταν η δεύτερη φορά αφού την προηγούμενη χρονιά ο Ολυμπιακός (πρωταθλητής Ελλάδας και το 1958) θα έπαιζε με την Γαλατά Σεράι αλλά οι αγώνες ματαιώθηκαν λόγω του Κυπριακού...
Ο Ολυμπιακός πήρε ισοπαλία 2-2 στο Καραϊσκάκη και έχασε στο Μιλάνο με 3-1. Πριν από τους αγώνες, λοιπόν, ο Μποστ ιχνογραφεί τον φανατικό Ολυμπιακάρα, που γλεντάει σε λαϊκό μαγαζί στις Τζιτζιφιές...Πενήντα έξ χρόνια πριν...


   

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου