Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

την
Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...
0

Και για του λόγου το ασφαλές...

την
Η φωτογραφία του ΦΟΙΝΙΚΑ, που μας έστειλε ο φίλτατος Γιώργος Ρούσης είναι φρέσκα, χτεσινή... Την παραθέτουμε για να μπορέσετε να μοιραστείτε μαζί μας τη χαρά, τη περηφάνεια και την ικανοποίηση από την μεταχείριση αυτού του Θεάτρου, κτισμένου στα τέλη του 19ου αιώνα, με την πανελλαδική μοναδικότητα της ύπαρξης μίας σκηνής για τους δύο χώρους (θερινό-χειμερινό) -άλλο ένα τέτοιο θέατρο υπάρχει στο Παλιό Φάληρο- και άρρηκτα δεμένου με την πολιτιστική και καλλιτεχνική ιστορία του τόπου... 
Καμαρώστε... Γιατί σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει... Θα πέφτει λίγο-λίγο, καθώς ο αγώνας θα δικαιώνεται... Κι εμείς θα τραγουδάμε σαν τα παιδιά την πρώτη, τη δεύτερη και την τελευταία μέρα...

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου