Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Ολη η αλήθεια σε μία πρόταση...

Ανάμεσα σε όλες τις αρετές (αμέτρητες), που είχε αναγνωρίσει η ΦΑΙΑΚΙΑ στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ (λόγω οικειότητας τον πρόεδρο τον φωνάζουμε Εμανουέλ) ήταν και η συνέπεια των λόγων... Δεν συζητάμε για αριστεροσύνη, προοδευτικότητα, φιλολαϊκότητα κ.λ.π. Αυτά ήταν δεδομένα από την εποχή, που ο Εμανουέλ ήταν κολλητός και golden boy του Φρανσουά (και τον Ολάντ με το μικρό του τον αποκαλούμε). 
Τι είχε πεί, λοιπόν ο Εμανουέλ κατά την επίσκεψή του στον Alexis;;; «Δεν θα υποχωρήσω απέναντι σε τεμπέληδες, κυνικούς και σκληροπυρηνικούς» αναφερόμενος στη μεταρρύθμιση για τα εργασιακά.
Τόπε και τόκανε ο Εμανουέλ, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και σαν κάργα αριστερός ετοιμάζει νομοσχέδιο για τους Γάλλους εργαζόμενους, κάτι σαν το 3ο μνημόνιο του δικού μας Alexis. Πως να μην είμαστε μετά ευχαριστημένοι και περήφανοι. Μαζί με όλους τους αριστερούς και κεντροαριστερούς φίλους μας, που έχουν ενθουσιαστεί με τον Εμμανουέλ...

Σχόλια