COVID-19: Ψυχική νόσηση η «αναπόφευκτη» επόμενη πανδημία;


Στην ΦΑΙΑΚΙΑ έχουμε πολλές φορές προβάλλει τα μηνύματα τα σχετιζόμενα με τους όρους προφύλαξης από τον ίδιο τον κορονοϊό…
Ισως -κάνουμε την αυτοκριτική μας- υποτιμήσαμε την «άλλη» πλευρά του ζητήματος… Η πανδημία δεν είναι μόνον ιός, RNA,  ενδοθήλια, λεμφοκύτταρα, ιντερλευκίνες κ.λ.π. Εχει άμεσες και απώτερες ψυχο-κοινωνικές επιπτώσεις για τις οποίες οι κοινωνίες μας είναι ουσιαστικά απροετοίμαστες και οι ηγεσίες μας ουσιαστικά αδιάφορες… Κάποιες από τις ψυχολογικές επιπτώσεις της «καραντίνας» είναι φανερές στους δρόμους και στις πλατείες… Συμπεριφορές που κυμαίνονται… Από την μία οι ανοιχτά φοβικές, που εκφράζονται με καλύψεις προσώπου και χεριών γενικώς και σε κάθε στιγμή… Και από την άλλη οι …λεβέντικες με πλήρη περιφρόνηση όλων των υγιεινολογικών κανόνων και συστάσεων… Πιθανότατα πρόκειται για τα δύο άκρα της κατάθλιψης και του ανοιχτού ή υποβόσκοντος πανικού. Με συγκαλυμένη ή ανοιχτή επιθετικότητα και άσκηση βίας καταρχήν στο στενό οικογενειακό περιβάλλον αλλά και στο ευρύτερο…
Είναι μάλλον βέβαιο, πως τον επόμενο καιρό θα συναντήσουμε πολλές εκδοχές αυτών των συμπεριφορών και η ανάγκη στήριξης σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο είναι προφανής… Οι ειδικοί έχουν τον λόγο αλλά φοβόμαστε πως οι εισηγήσεις τους θα χαθούν στην σκιά της δημοσιολαγνίας για τις επιτυχίες των αριθμών και την αύξηση των ποσοστών δημοφιλίας…
Εν πάσει περιπτώσει, σας παραθέτουμε σχετικό κείμενο από τον ιατρικό ιστότοπο Medscape, μεταφρασμένο με την βοήθεια του μεταφραστή της Google και την δική μας φροντίδα.Αναφέραται στις ΗΠΑ αλλά οι γενικότερες προεκτάσεις του είναι αυτονόητες…
Οσοι θέλουν να διαβάσουν το κείμενο original, ιδού η διεύθυνση:

COVID-19:  Ψυχική νόσηση η «αναπόφευκτη» επόμενη πανδημία;
Αν και η κοινωνική αποστασιοποίηση επιβραδύνει την εξάπλωση του COVID-19, αναμφίβολα θα έχει αρνητικές συνέπειες για την ψυχική υγεία και την ευημερία τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, λένε οι ειδικοί της δημόσιας υγείας.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 10 Απριλίου στο JAMA Internal Medicine σχετικά με τις συνέπειες της ψυχικής υγείας του COVID-19, οι συγγραφείς προειδοποιούν για "πανδημία" σε προβλήματα συμπεριφοράς και ψυχικές ασθένειες.
"Το COVID-19 είναι ένα τραυματικό συμβάν που όλοι βιώνουμε. Μπορούμε να περιμένουμε ότι θα υπάρξει αύξηση της ψυχικής ασθένειας σε εθνικό επίπεδο", δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας Sandro Galea, MD, DrPH, πρύτανης της Σχολής Δημόσιας Υγείας, Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, Μασαχουσέτη, είπε στο Medscape Medical News.
"Η εκπαίδευση σχετικά με αυτό, ο έλεγχος για άτομα με συμπτώματα και η διαθεσιμότητα θεραπείας είναι όλα σημαντικά για τον μετριασμό των συνεπειών της ψυχικής υγείας του COVID-19", πρόσθεσε η Galea.
Άγχος, κατάθλιψη, κακοποίηση παιδιών
Η πανδημία COVID-19 πιθανότατα θα οδηγήσει σε "ουσιαστικές" αυξήσεις στο άγχος και την κατάθλιψη, τη χρήση ουσιών, τη μοναξιά και την ενδοοικογενειακή βία. Επιπλέον, με το κλείσιμο του σχολείου, η πιθανότητα επιδημίας κακοποίησης παιδιών είναι "πολύ πραγματική", σημειώνουν οι συγγραφείς.
Όπως αναφέρθηκε από το Medscape Medical News, μια πρόσφατη εθνική έρευνα της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας έδειξε ότι το COVID-19 επηρεάζει σοβαρά την ψυχική υγεία των Αμερικανών, με τους μισούς ενήλικες των ΗΠΑ να αναφέρουν υψηλά επίπεδα άγχους.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι τρία βήματα, που έχουν ληφθεί τώρα, μπορούν να βοηθήσουν στην προετοιμασία για τα προσεχή προβλήματα ψυχικής υγείας και συναφή προβλήματα που θα προκύψουν από την πανδημία.
Το πρώτο βήμα είναι να σχεδιάσετε το αναπόφευκτο της μοναξιάς και των επακόλουθων της, καθώς οι πληθυσμοί απομόνωσαν σωματικά και κοινωνικά και να βρουν τρόπους παρέμβασης.
Για να προετοιμαστούν, οι συγγραφείς προτείνουν τη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών για τον μετριασμό του αντίκτυπου της κοινωνικής απόστασης, ακόμη και κατά τη φυσική απόσταση. Ενθαρρύνουν επίσης χώρους λατρείας, γυμναστήρια, στούντιο γιόγκα και άλλα μέρη που συνήθως μαζεύονται οι άνθρωποι για να προσφέρουν τακτικά προγραμματισμένες διαδικτυακές δραστηριότητες.
Οι εργοδότες μπορούν επίσης να βοηθήσουν προσφέροντας εικονικές τεχνολογίες που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να εργάζονται από το σπίτι και τα σχολεία θα πρέπει να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν διαδικτυακή μάθηση για παιδιά.
"Ακόμη και με όλα αυτά τα μέτρα, θα εξακολουθούν να υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που είναι μοναχικοί και απομονωμένοι. Αυτό υποδηλώνει την ανάγκη για απομακρυσμένες προσεγγίσεις για προσέγγιση και έλεγχο για τη μοναξιά και τις σχετικές συνθήκες ψυχικής υγείας, ώστε να μπορεί να παρέχεται κοινωνική υποστήριξη", σημειώνουν οι συγγραφείς.
Ανάγκη για δημιουργική σκέψη
Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι το δεύτερο «κρίσιμο» βήμα είναι να υπάρχουν μηχανισμοί για την παρακολούθηση, την αναφορά και την παρέμβαση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση παιδιών.
"Τα άτομα που κινδυνεύουν από κακοποίηση μπορεί να έχουν περιορισμένες ευκαιρίες να αναφέρουν ή να ζητούν βοήθεια όταν οι απαιτήσεις σε καταφύγιο απαιτούν παρατεταμένη συμβίωση στο σπίτι και περιορίζουν τα ταξίδια έξω από το σπίτι", γράφουν.
"Τα συστήματα θα πρέπει να εξισορροπήσουν την ανάγκη κοινωνικής απόστασης με τη διαθεσιμότητα ασφαλών θέσεων για άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο, και τα συστήματα κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να είναι δημιουργικά στις προσεγγίσεις τους για παρακολούθηση των αναφορών προβλημάτων", λένε.
Τέλος, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι τώρα είναι η ώρα να ενισχυθεί το αμερικανικό σύστημα ψυχικής υγείας σε προετοιμασία για τις προκλήσεις που θέτει η πανδημία COVID-19.
"Η κλιμάκωση της θεραπείας εν μέσω κρίσης θα απαιτήσει δημιουργική σκέψη. Οι κοινότητες και οι οργανισμοί θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να εκπαιδεύσουν μη παραδοσιακές ομάδες για να παρέχουν ψυχολογικές πρώτες βοήθειες, βοηθώντας να διδάξουν στο κοινό να κάνουν check in μεταξύ τους και να παρέχουν υποστήριξη", γράφουν.
"Αυτή η δύσκολη στιγμή εντούτοις προσφέρει την ευκαιρία να προωθήσουμε την κατανόησή μας για το πώς να παρέχουμε ψυχολογικές πρώτες βοήθειες και ψυχική υγεία σε εθνικό επίπεδο και να επικεντρωθούμε στην πρόληψη, και να αναδυθούμε από αυτήν την πανδημία με νέους τρόπους "

Σχόλια

Ο χρήστης Πολυχρόνης Ιωάννου είπε…
Εξαιρετική προσέγγιση του ζητήματος. Ίσως θα έπρεπε να εξεταστούν και οι παράπλευρες απώλειες Υγείας εξ αιτίας της αποφυγής προσέλευσης στις δομές υγείας από χρόνιους αλλά και οξέως πάσχοντες για τον φόβο του covid-19 ή και στην αδυναμία αντιμετώπισής τους από τις δομές λόγω της ενασχόλησής τους με τον covid-19.