Η ΦΑΙΑΚΙΑ αναπαράγει με ιδιαίτερη χαρά το κείμενο του φίλτατου Στέφανου Πάντου...Πρώτον γιατί είναι πράγματι φίλτατος... Και δεύτερο, γιατί το πρωτότυπο κείμενο που θα διαβάσετε τιμάει με ξεχωριστό τρόπο τη μνήμη εκείνου, που μας κάνει να υπερηφανευόμαστε και να ελπίζουμε... Ιδού!!!
Σήμερα θα ήταν 92 χρόνων...Hasta la
Victoria siembre!
«Είμαι από εκείνους που
διακινδυνεύουν τη ζωή τους
για να υπερασπιστούν
τις αλήθειες τους».
Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Και όμως 92 χρόνια
ζωντανός....
Και μια σπάνια
πληροφορία!
«Ποιος πλένει πιο
αστραφτερά;
Χάρις στον Ζαν Ζιγκλέρ
γνωρίζουμε την απάντηση: η Ελβετία.
Που στεγάζει και τους
καλύτερους δολοφόνους.
Όταν το 1964 ο Τσε
Γκεβάρα επισκέφθηκε τη Γενεύη για να λάβει μέρος σε μια διάσκεψη για τη ζάχαρη,
ο Ζιγκλέρ - τριάντα ετών τότε και ένθερμος κομμουνιστής - τον οδήγησε επί έξι
εβδομάδες με το αυτοκίνητό του. Την τελευταία νύχτα τού μίλησε και του είπε ότι
ήθελε να ενταχθεί στις επαναστατικές δυνάμεις. Ήταν τέσσερις τα ξημερώματα. Και
ο Αργεντινός επαναστάτης, σκληρός, απόμακρος, κοίταξε από το παράθυρο του
δωματίου του, έδειξε στο νεαρό Ζαν τα επιβλητικά κτίρια των τραπεζών και του
είπε: «Βλέπεις αυτή την πόλη, τις τράπεζες, αυτούς τους ναούς του χρήματος; Εδώ
βρίσκεται ο εγκέφαλος του τέρατος. Εδώ πρέπει να αγωνιστείς».
Ο Ζιγκλέρ είχε
πειραχτεί πολύ τότε. Νόμιζε πως ο Τσε τον θεωρούσε ένα μικροαστό που δεν
μπορούσε να χρησιμεύσει σε τίποτα. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να
καταλάβει ότι είχε δίκιο.
Τα τρία βιβλία που
έγραψε («Μια χώρα υπεράνω υποψίας», «Η Ελβετία πλένει καλύτερα» και τώρα «Ο
χρυσός των ναζί») είχαν πολύ πιο ουσιαστικό αποτέλεσμα από μια ενδεχόμενη
εκστρατεία του συγγραφέα τους στη Λατινική Αμερική.
Ο Ζιγκλέρ αποκάλυψε
ούτε λίγο ούτε πολύ ότι χάρις στους Ελβετούς τραπεζίτες ο Χίτλερ άργησε να
χάσει τον πόλεμο. Από τότε, λέει σε συνέντευξή του στην «Ελ Παΐς», το τραπεζικό
απόρρητο έχει γίνει πιο πολύπλοκο και σήμερα αυτοί που πληρώνουν είναι οι χώρες
του Τρίτου Κόσμου. Το προϊόν της λεηλασίας του Ζαΐρ από τον Μομπούτου, για
παράδειγμα, στις ελβετικές τράπεζες βρίσκεται.
Χάρις στην τεχνολογική
επανάσταση που επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, τονίζει ο Ελβετός
βουλευτής, η παγκόσμια ολιγαρχία είναι σήμερα ισχυρότερη από ποτέ. Επιπλέον, τα
τεμαχισμένα εθνικά κράτη δεν έχουν τη δύναμη να πολεμήσουν το οργανωμένο
έγκλημα, που διαθέτει εκατομμύρια δολάρια και μας τρώει ζωντανούς. Κάθε
καπιταλιστής ονειρεύεται να γίνει μια μέρα αρχηγός ενός καρτέλ του οργανωμένου
εγκλήματος. Κι αυτό, γιατί είναι στην ίδια τη φύση του καπιταλισμού το μέγιστο
δυνατό κέρδος και η ελάχιστη δυνατή διαφάνεια.
Δεν υπάρχει μεγάλη
διαφορά ανάμεσα στον μονοπωλιακό καπιταλισμό και τη Μαφία. Για την ακρίβεια, το
οργανωμένο έγκλημα αποτελεί το έσχατο στάδιο του καπιταλισμού. Και οι
τραπεζίτες, οι ισχυρότεροι και πιο ποταποί δολοφόνοι της ανθρωπότητας γιατί
κερδίζουν χρήματα εις βάρος της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι πιστοί στον
Μομπούτου και φυλάνε τα χρήματα που έχει κλέψει και που θα μπορούσαν να σώσουν
τη ζωή χιλιάδων παιδιών.
Σ' έναν τέτοιο κόσμο τι
μπορεί να κάνει ένας διανοούμενος; Επικαλούμενος τον Ρεζίς Ντεμπραί, ο Ζιγκλέρ
βλέπει δύο λύσεις.
Η μία είναι να ανοίξει
ένα μουσείο μάχιμων διανοουμένων, για να μπορούν τα παιδιά να βλέπουν τις
Κυριακές αυτό το ηλίθιο είδος.
Και η άλλη είναι να
επιστρέψουν στις κατακόμβες και να περιμένουν να πέσει ο καπιταλισμός.»
Ας θυμηθούμε το τραγούδι του...
Σχόλια