Αφού σημάδεψε τα παιδικά μας χρόνια με τις φωτογραφίες του σαν
κι’ αυτές στα πρωτοσέλιδα του Φωτός των Σπορ και της Αθλητικής Ηχούς…
Σε φωτογραφίες τον βλέπαμε, γιατί το ταξίδι στην Αθήνα για να δεις από κοντά
παιγνίδι της ομάδας ήταν τότε άπιαστο όνειρο…
Ο «αίλουρος» Σάββας μας σημάδεψε τόσο, αφού υπήρξε και το
κύριο ερέθισμα της ένταξής μας στους φίλους του Θρύλου… Τότε, που ο νεανικός ρομαντισμός εξάγνιζε και
ηρωοποιούσε και ο ενθουσιασμός δημιουργούσε ισχυρά πάθη αλλά με σεβασμό στον
αντίπαλο… Ο Σάββας ήταν χρεωμένος και με τον διετή αποκλεισμό του αφού αρνήθηκε
την μεταγραφή του από την Αμυνα Αμπελοκήπων στον Παναθηναϊκό επιμένοντας να
πάει στην ομάδα της καρδιάς του, τον Ολυμπιακό… Τίτλος … «Ολυμπιακοφροσύνης»
αφού προτίμησε με τόσο πείσμα να κατέβει κατά Πειραιά μεριά… Στους μαουνιέρηδες…
Δεν τούλειψε ποτέ το πάθος σε βαθμό, κάποιες φορές,
νεανικής υπερβολής… Αλλά δεν ήταν φτωχός στην αναγνώριση της αξίας του
αντίπαλου… Θυμάμαι με πόσο θαυμασμό μιλούσε για τον Τάκη Οικονομόπουλο τον
περίφημο τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, δηλώνοντας ανοιχτά πόσο θα τον ήθελε
να είχε έλθει στον Ολυμπιακό από την Προοδευτική… Λόγια τιμητικά είχε
διατυπώσει επίσης για τον Στέλιο Σεραφείδη, τον Κώστα Νεστορίδη και άλλους άξιους
της εποχής του…
Είναι δύσκολο να φύγει μακριά μας ο Σάββας Θεοδωρίδης…
Σχόλια