Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Τιμάμε την γυναίκα (;)

Η Γυναίκα είναι το μέλλον του άνδρα

Είναι το χρώμα της ψυχής του

Είναι η φήμη του και ο ήχος του.

Και χωρίς αυτήν δεν είναι παρά μία βλαστήμια.

(Δική μας Ελεύθερη απόδοση του εμβληματικού τετράστιχου του Λουί Αραγκόν του σπουδαίου Γάλλου κομμουνιστή ποιητή, λάτρη των γυναικών και υμνητή του έρωτα).

Γιορτάζουμε, λοιπόν την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, που καθιερώθηκε με εισήγηση της μεγάλης Γερμανίδας αγωνίστριας Κλάρας Τσέτκιν.

Γιορτάζουμε …για να θυμόμαστε τους κάθε είδους βιασμούς της, την υποτίμησή της, την καρατόμησή της (κλειτοριδεκτομή) αλλά και τους σπουδαίους αγώνες της και την συγκλονιστική συμβολή της στην βασανιστική πορεία της ανθρωπότητας προς την απελευθέρωσή της…

Ας τιμήσουμε την παρουσία της με το έργο του Γάλλου τραγουδοποιού Ζαν Φερά, που είναι ομότιτλο με το αφιέρωμα του Αραγκόν, σε δύο διαφορετικές εκτελέσεις… Η πρώτη με τον συνθέτη και η δεύτερη με τον νεαρό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Julien Doré.

 





 


Σχόλια