Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Μπράβο στον άξιο Λευίτη!

 


Η είδηση, πως μία εκκλησία στην Κρήτη θα λειτουργήσει και ως εμβολιαστικό κέντρο, μόνον χαρά και συγκίνηση μπορεί να προσφέρει… Δεν μπορούμε παρά να επαινέσουμε εκ βάθους ψυχής τον ιερέα της ενορίας Αγίου Νικολάου Αρχανών στην Κρήτη, πατέρα Ανδρέα Καλιοτζάκη.

Η φωτογραφία τον δείχνει παλιότερα σε καθήκοντα διαιτητή αγώνα βόλεϊ της νεολαίας της περιοχής του.   



Επαινοι για το θάρρος του!! Γιατί είναι σίγουρο, που θα υποστεί …αντίποινα από μεριάς των “Χριστιανών” αγωνιστών Μοτζαχεντίν, όλων των βαθμίδων! Αυτών που έχουν κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια στην δημόσια εμφάνιση της εκκλησίας και που διυλίζουν των κώνωπα καταπίνοντες την κάμηλο…  

Αυτό ακριβώς, εννοούσαμε όταν μιλάγαμε για την ανάγκη πρωτοβουλίας κοινωνικών φορέων και θεσμών υπέρ της ταυτόχρονης τήρησης των μέτρων υγειονολογικής προστασίας και υπέρ των εμβολιασμών…

Δυστυχώς, ο προοδευτικός χώρος στα πλαίσια μίας παρατεταμένης ιδεολογικής δυσλεξίας, εξαντλείται σε αστήρικτους δικαιωματισμούς, που παραποιούν την ατομική ευθύνη και υποσκάπτουν την κοινωνική συνειδητότητα. Ετσι, σε στιγμές, που η κοινωνική ευθύνη χτυπάει την πόρτα, η απάντηση είναι του τύπου: δεν είναι κανείς εδώ, περάστε αργότερα, λείπει η θεία μου

Αν τα πράματα …ήταν αλλιώς θα έπρεπε να περιμέναμε κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς, πολιτιστικούς, καλλιτεχνικούς φορείς και πολιτιστικά σωματεία να συμβάλλουν -ο καθένας με τον τρόπο του- στην ανάπτυξη εμβολιαστικού κινήματος (χωρίς εισαγωγικά)… Το υποστηρίζαμε από την αρχή έχοντας ελάχιστη εμπιστοσύνη στην επιτυχία της κυβερνητικής υποσχεσιολογίας “απελευθέρωσης”… Αυτής, που τελικά ευθύνεται πρωτίστως για τον κλονισμό της εμπιστοσύνης του κοινού στο εμβόλιο-δήθεν υπερόπλο των κρατικών διακηρύξεων.

Σήμερα είναι μάλλον αργά για να ανακάμψει η …χαμένη τιμή των εμβολίων. Αυτό, όμως δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο την πρωτοβουλία του άξιου Κρητικού Λευίτη, που αποκτάει συμβολικό αλλά και πρακτικό χαρακτήρα.

Μακάρι να είχε συμβεί αυτό πολύ πιο νωρίς και, φυσικά, πολύ πιο μαζικά…

Τέτοιες πρωτοβουλίες σου ανοίγουν την ψυχή…

 

Σχόλια