Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Ηταν μία πολύ σπουδαία μουσική βραδιά…

…αυτή, που μας χάρισε ο Δημήτρης Κούντουρας στην Ιόνιο Ακαδημία υπό την αιγίδα του Εργαστηρίου Παλαιάς Μουσικής του Μουσικού τμήματος του Ιόνιου Πανεπιστήμιο…

Ηταν ένα ρεσιτάλ-παρουσίαση ιστορικών φλάουτων με τίτλο: Μονόλογος: 1000 Χρόνια μουσικής για φλάουτο



Είδαμε λοιπόν και ακούσαμε την εξέλιξη των φλάουτων και την ήχων του σε μία διαχρονική διαδρομή από τον 11ο αιώνα μέχρι τον 21ο. Από την Βουργουνδία στην Ιταλία και στους Σούφι της ανατολής… Από το Γρηγοριανό μέλος στα παραδοσιακά της Θράκης… Από την Αγγλία, στην Γαλλία και από εκεί στην Ιαπωνία…



Μοναδική απόλαυση ταξιδιών στους αιώνες της μουσικής με οδηγό και διερμηνέα τον Δημήτρη Κούντουρα, που μας κατάθεσε πολύτιμα στοιχεία γνώσης αλλά και οργανικής εκτελεστικής επάρκειας με τόσα διαφορετικά είδη φλάουτου (καμία δεκαριά)…

Το απολαύσαμε το ρεσιτάλ και όπως καταλαβαίνετε θα το θυμόμαστε…

  

Σχόλια