Το πολύπαθο λιμάνι της Μπενίτσας ή …των Μπενιτσών εξωραΐζεται…
Εχει γιομίσει απαγορευτικές πινακίδες… Για το θέμα γράφει με οργή και σκωπτική
διάθεση ο φίλτατος Δημήτρης Λεβέντης… Αναπαράγουμε…
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ
"Τα πιο νόστιμα κορίτσια τα 'δα στην Παλιοκαστρίτσα
Και τα ψάρια τα πιο φρέσκα τα 'χει μόνο η Μπενίτσα..."
τραγουδούσε όλο κέφι η εθνική μας Ρένα τους στίχους του Αλέκου Σακελλάριου στην κλασσική ταινία "Η κόμησα της Κέρκυρας".
"Απαγορεύεται
το αλιεύειν "
όπως φαίνεται στην πρώτη πινακίδα- εντός του λιμένος, που
κάποτε ήταν κομμάτι από το γραφικό ψαροχώρι στο οποίο αναφέρεται η αοιδός
Επίσης το σουλατσάρειν μετά συνοδείας οικόσιτου τετράποδου... Καθώς και το χέζειν (αφοδεύειν) τούτου -αλλά τι δυστυχία- αφήνεται κάποιο νομικό παράθυρο με την απουσία πινακίδας για απαγόρευση του ουρείν …
Τα απαγορεύεται που τοποθετήθηκαν στα κάγκελα του
μπενιτσιώτικου λιμανιού δεν είναι τόσο ανώδυνα ευτελή και γελοία όσο
φαίνονται...
Ήδη αποβάλλονται τα ψαροκάϊκα από τα νερά των
φραγκάτων όπως και τα τελάρα στον δρόμο που οι εργάτες των καϊκιών πουλούσαν τα
πενιχρά υπόλοιπα αλιεύματα που δεν πήγαιναν στα μαγαζιά..
Και μετά το αλιεύειν θα απαγορευθεί και το αλιεύεσθαι
δηλαδή το φλερτ της βόλτας.
Πάνω σε νερά που άρχισαν να μπαζώνονται κάπου κει μες
τη δεκαετία των 70'ς με φράγκα του ελληνικού δημοσίου -από την εταιρεία "Σφαίρα"
των Καλογιάννη* - Καξίρα που μετά κατέβηκε στη Λιβύη του Καντάφι- χτίστηκε ένα
λιμάνι που χαρακτηρίστηκε λόγω μεγέθους σε καταφύγιο μικρών σκαφών… Από τις
αρχές της νέας χιλιετίας..
Ένα έργο που δεν συνδυάστηκε ποτέ πολεοδομικά και
κοινωνικά με την πραγματική ζωή του οικισμού και που παραδόθηκε σε
επενδυταράδες σωτήρες πέρυσι με την δικαιολογία ότι εκεί έβρισκαν καταφύγιο οι
τζαμπατζήδες σκαφάτοι και το δημόσιο δεν εισέπραττε!
Οπότε ας κερδίσουν αυτοί που ξέρουν να τα παίρνουν από
τους καλοπληρωτές σκαφάτους… Δεν βαριέσαι άλλοι μαλάκες ξηλωθήκανε για το
δημόσιο λιμάνι…
Η κλιμάκωση των απαγορεύσεων είναι αδυσώπητη… Από τις
μικρές ξεκινά το καθεστώς αστυνόμευσης και τρόμου.
Από τον εξοβελισμό των καπνιστών ως απόβλητων της
κακούργας κενωνίας περάσαμε σε αστυνομική πειθάρχηση σε γενικά τεστ ελέγχου
κάθε πτυχής ιδιωτικής και δημόσιας δραστηριότητας στον γενικό εκφασισμό που
σήμερα παραδίδει στην πυρά τον Ντοστογιέφσκι τον Τσέχωφ τον Πούσκιν τον
Τσαϊκόφσκι ..
Έτσι λοιπόν από την απαγόρευση της περατζάδας τετράποδων
θα φθάσουμε στην απαγόρευση της κυκλοφορίας δίποδων και των συνοδών τους… Εκεί
και κατ' επέκταση σε κάθε δημόσιο χώρο που ξεδιάντροπα παραδίδεται στον κάθε
επιτήδειο κερδοσκόπο.
Κρίμα, γιατί εκεί στα βράχια μοναχικοί ψαράδες και
ερωτευμένα ζευγάρια επικοινωνούσαν τρυφερά με την θάλασσα μακριά απ' "το αγριεμένο
πλήθος" **
Ζούμε σε αυτό που είχε προβλέψει ο Άντους Χάξλευ από
το 1932 στον "Θαυμαστό καινούργιο κόσμο"! Μια φυλακή χωρίς τοίχους
στην οποία οι κρατούμενοι δεν θα ονειρεύονται να δραπετεύσουν.
Ένα σύστημα δουλείας όπου χάρη στην κατανάλωση και τη
διασκέδαση, οι δούλοι θα αγαπήσουν τη δουλεία τους…»
Και να συμπληρώσουμε ότι εκείνη την εποχή δεν είχε
έρθει ακόμα η τηλεοπτική προπαγανδιστική μηχανή…
Ούτε στην Μπινίτσα ούτε πουθενά λοιπόν…
Aπαγορεύεται το απαγορεύεται! ***
Για να ζήσουμε έστω και για λίγο όρθιοι…
_____________
Σ.Σ : * Ο γνωστός βουλευτής Λεφτέρης
"Καλπογιάννης", που πήρε επ' ώμου την κάλπη από την βουλή για να την
πάει σπίτι του στις προεδρικές του 85… Από τα πουλαίν του Αβέρωφ.
** "Far from
the Madding Crowd", δράμα παραγωγής 1967, βασισμένο στο ομώνυμο
μυθιστόρημα του Τόμας Χάρντι, σε σκηνοθεσία Τζον Σλέσιντζερ.
*** il est interdit d'interdire φράση που λάνσαρε σε
χιουμοριστική εκπομπή του RTL ο σκηνοθέτης Ζαν Γιαν και μεταφέρθηκε στους
τοίχους της Σορβόνης τον Μάη του ' 68.
Σχόλια