Η έκφραση ‘κρίση’ βρίσκεται σε ευρεία χρήση… Πολιτική
κρίση…Ενεργειακή Κρίση… Οικονομική κρίση… Περιβαλλοντική κρίση κ.ο.κ.
Ακρως ενδιαφέρουσα είναι η ενσυνείδητη, επιστημονικά
οργανωμένη κατεύθυνση της κοινής γνώμης έξω και μακριά από τα πραγματικά αίτια…
Παραδείγματος χάριν… Η πολιτική κρίση στην Ουκρανία,
που έχει πάρει και πολεμικό χαρακτήρα με κινδύνους επέκτασης αποδίδεται από τους
Δυτικούς, που κρατάνε το πεπόνι και το μαχαίρι της χειραγωγημένης ενημέρωσης, στον Πούτιν…
Μία παγκόσμια βοή, επιστημονικά οργανωμένης προπαγάνδας στα
καλύτερα κέντρα της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ έχει ανακηρύξει τον Πούτιν σε
Βελζεβούλ!!! Ο Ρώσος Πρόεδρος εμφανίζεται ικανός να διαταράξει την παγκόσμια δημοκρατική
τάξη, που επέβαλλαν οι δυτικοί μετά την πτώση του ‘υπαρκτού’…
Αυτή η παγκόσμια δημοκρατική τάξη έχει φέρει του
πυραύλους του ΝΑΤΟ στην αυλή της Ρωσίας, που αν ήταν ...σωστή και δημοκρατική χώρα θα τους έβλεπε και δεν
θάλεγε κουβέντα…
Ετσι, μία πραγματικότητα έχει ανατραπεί στην δημόσια
προπαγάνδα της Δύσης κατά 180ο. Η ΝΑΤΟική κλιμακούμενη επιθετικότητα
έχει ντυθεί τον μανδύα της δημοκρατικής ευαισθησίας.
Την ώρα, που πλήθος
ντοκουμέντων επιβεβαιώνουν, ότι η επιχείρηση Ουκρανία έχει πολύ καιρό πριν
ξεκινήσει με τελικό στόχο το χτύπημα της Ρωσίας…
Φυσικά ο Πούτιν είναι υπεύθυνος και για την άλλη κρίση,
την ενεργειακή… Διότι αν ήταν καλός ο Πούτιν έπρεπε να δεχτεί το ποινολόγιο της
Δύσης σαν υπάκουο μαθητούδι, στα πλαίσια του σωφρονισμού του… Κάθε άλλη
κίνηση, όπως, διακοπή της ροής των Ρωσικών καυσίμων αποδεικνύει τον κακό του χαρακτήρα
και την βαριά ευθύνη του…
Εκεί, όμως που γίνεται το μεγάλο γλέντι αποπροσανατολισμού
είναι όταν η συζήτηση καταπιάνεται με το ζήτημα της οικονομικής κρίσης…
Ανεξέλεγκτο πλήθος’ επιχειρημάτων εφευρίσκεται και ενεργοποιείται στην
προσπάθεια απομάκρυνσης από τα πραγματική της αιτία, που είναι ο ίδιος ο
καπιταλισμός…
Αυτός ο αδηφάγος κυρίαρχος του πλανήτη, που θεμελιώδης ιδιότητά
του είναι η συνεχής αύξηση του ποσοστού κέρδους… Και αυτό δεν συμβαίνει γιατί
είναι …κακός και μοχθηρός… Συμβαίνει, όπως μας ερμήνευσε και δίδαξε ο Κάρολος,
γιατί πολύ απλά είναι τέτοιος… Αυτή είναι δομική του ιδιότητα και δεν
συζητιέται αν μας αρέσει ή όχι… Χωρίς την λειτουργία της ο καπιταλισμός δεν
υπάρχει... Δεν είναι καπιταλισμός…
Συζητήσιμο είναι για πόσο καιρό θα αποδεχόμαστε τον ίδιο
και τις συνέπειές του…
Ο Ιγκνάθιο Ραμονέ, πρώην δ/ντής της Monde Diplomatique, καταδείκνυε, εδώ και 30 χρόνια, πως αν τα μέσα
παραγωγής ήταν κοικωνικοποιημένα, τότε ο κάθε πολίτης του πλανήτη θα μπορούσε
να δουλεύει 16 ώρες την εβδομάδα για 23 εργάσιμα χρόνια και να διαθέτει αστικό
σπίτι, εξοχικό σπίτι, δύο αυτοκίνητα και ένα μικρό σκάφος!!!
Αυτό είναι ένα
συγκεκριμενοποιημένο παράδειγμα του μεγέθους του παγκόσμιου πλούτου, που σε
συνθήκες καπιταλισμού αντί να αποτελεί βάση υλικής και πνευματικής ευδαιμονίας είναι
αίτιο τεράστιων δυστυχιών, πολεμικών συρράξεων, καταστροφικών θεομηνιών χωρίς
έλεγχο…
Ισως δεν χρειάζεται να επεκταθούμε στην κλιματολογική και
την γενικότερη περιβαλλοντική κρίση, που είναι προφανές τέκνο της καπιταλιστικής
εξαχρείωσης… Δεν νομίζω, ότι μπορεί να υπάρχει περιβαλλοντική ευαισθησία και
δράση χωρίς συνείδηση του προφανούς αιτίου των επαπειλούμενης καταστροφής του
πλανήτη…
Γιατί αν δεν μπει τέρμα στις φιλοδοξίες των επιχειρηματικών κολοσσών
για αυξημένα κέρδη, το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ!!! ΑΝ σώζεται και δεν είναι ήδη πολύ
αργά!!! Η περιβαλλοντική δράση δεν μπορεί παρά να έχει αντικαπιταλιτική
κατεύθυνση… Ας
κοιτάξουμε γύρω μας τις πιο απλές έως τις πιο μεγάλες περιβαλλοντικές
απειλές… Εχουν κάποιο άλλο αίτιο πέρα από την κερδοσκοπία;;;
Θα ειπωθεί εύλογα: Δύσκολα
πράματα… Συμφωνούμε… Αλλά δεν γίνεται αλλιώς…
ΥΓ Φυσικά, όσα γράφτηκαν για τον Πούτιν δεν συνιστούν
έκφραση προσωπικού θαυμασμού ούτε έγκριση πολλών πλευρών της πολιτικής του,
ιδιαίτερα στο εσωτερικό… Αλλά αυτό δεν είναι θέμα του παρόντος… Η ανάλυση, που
επιχειρήθηκε στο άρθρο δεν εξαρτιέται από τον καλό ή κακό Πούτιν… Αυτό είναι
ένα ωραίο ‘κόλπο’ για την απομάκρυνση της συγκεκριμένης συζήτησης από την ουσία της.
Σχόλια