Όπως είναι γνωστό,
οι Ινδιάνοι της Βόρειας Αμερικής ήταν οι πρώτοι, που υπέστησαν γενοκτονίες και
αφανισμούς από τους Χριστιανούς, φιλελεύθερους αποίκους, που ήλθαν για να
κτίσουν το Αμερικάνικο όνειρο στηριγμένο πάνω στην εξόντωση των αυτόχθονων… Όμως
-ιδού η δύναμη της προπαγάνδας- κατάφεραν να περάσουν το έργο τους ως αποθέωση …ηρωισμού
και ανθρωπισμού!!! Ο Τζων Γουέιν, ο σκληρός λευκός πιστολέρο των ταινιών δεν
υποδύθηκε μόνον τον αντίστοιχο ρόλο… Ηταν ο ίδιος βαθιά ρατσιστής, ενσάρκωση της
λευκής ‘υπεροχής’ και της ‘ιεραποστολικής’ εξαφάνισής των γηγενών πληθυσμών. Στο
αντίποδα ο Μάρλον Μπράντο, που κατάφερε να συνδυάσει μοναδικά την απονομή του Οσκαρ
με το αίτημα της αναγνώρισης της Ινδιάνικης γενοκτονίας… Στις λεπτομέρειες αλλά
και στην ουσία αυτού του ανθρωπιστικού στιγμιότυπου της καπιταλιστικής
ανάπτυξης αναφέρεται το εμπεριστατωμένο σημείωμα του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη…
Μετά
από πενήντα σχεδόν χρόνια η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημόνων, η
βιτρίνα των χρυσών αγαλματιδίων των Όσκαρ, ζήτησε «συγνώμη» από την Ινδιάνα της
φυλής των Απάτσι, Σασίν Λιτλφέδερ (Το μικρό φτερό). Μια συγνώμη για όσα
συνέβησαν όταν ο Μάρλον Μπράντο κέρδισε το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τον
«Νονό» το 1973 και η Λιτλφέδερ ανέβηκε στη σκηνή της τελετής απονομής φορώντας
παραδοσιακή ενδυμασία και με μια ομιλία 60 δευτερολέπτων, εξήγησε ότι ο
ηθοποιός δεν μπορούσε να δεχθεί το βραβείο λόγω «της μεταχείρισης των Ινδιάνων
από την κινηματογραφική βιομηχανία».
Τότε,
στην «ευχαριστήρια» ομιλία, αναφέρθηκε στα δικαιώματα της φυλής της και στη
συστηματική καταπάτηση τους. Επίσης μίλησε, στην εξαιρετικά σύντομη παρουσία
της από τη σκηνή της βράβευσης των Όσκαρ, για τη παραμορφωμένη εικόνα των
ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου που δίνει το Χόλυγουντ στο κοινό,
παρουσιάζοντας τους ως τους «κακούς» της ιστορίας – κάτι σαν τους σημερινούς
«τρομοκράτες» – δικαιώνοντας τους Γιάνκηδες που ξεκλήριζαν τις Ινδιάνικες φυλές
παρέχοντας «ασφάλεια» στους λευκούς άποικους πιστολέρο καταχειροκροτούμενοι από
τους θεατές…
Η
άρνηση του «αιρετικού» και εμβληματικού Μάρλον Μπράντο να παραλάβει το
«αγαλματάκι» της βιομηχανίας και τα 60 πυρακτωμένα δευτερόλεπτα της Ινδιάνας
Απάτσι Λιτλφέδερ ξεσκέπασαν τον ρατσισμό πολλών συγκεντρωμένων… Ορισμένοι τη
χειροκρότησαν, αλλά οι πολλοί την αποδοκίμασαν ακόμα και με σεξιστικές
χειρονομίες. Άλλοι «σοβαροί» δήλωναν πως αυτή η στάση της «Ινδιάνας» δεν είχε
θέση σε μια τέτοια λαμπερή απονομή, ενώ ο «βασιλιάς» των γουέστερν Τζον Γουέιν,
ο οποίος βρισκόταν εκείνη την ώρα στα παρασκήνια, έγινε έξαλλος και, σύμφωνα με
τον Guardian, χρειάστηκαν έξι άτομα από το προσωπικό ασφαλείας για να τον
συγκρατήσουν. Οι σκληροί αρέσκονται να κτυπούν γυναίκες…
Ο
σκληρός Γουέιν, ακόμα και στα παρασκήνια των Όσκαρ, έτοιμος για δράση στον
γνωστό ρόλο του εξολοθρευτή των αυτόχθονων που αγωνίζονταν για τη γη των
προγόνων τους, εναντίον των θεόσταλτων λευκών καταπατητών! Ακόμα και σαν
απόμαχος κινηματογραφικός καουμπόη, όταν ρωτήθηκε αν ένιωθε κάποια συναισθήματα
γι’ αυτούς τους γηγενείς της αμερικάνικης γης, δήλωσε κυνικά: «Δεν νομίζω ότι
κάναμε λάθος όταν τους πήραμε αυτή τη σπουδαία χώρα, αν αυτό ρωτάτε. Η
αποκαλούμενη κλοπή της χώρας από αυτούς (τους ιθαγενείς) ήταν απλά θέμα
επιβίωσης. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που χρειάζονταν νέα γη και οι Ινδιάνοι
προσπαθούσαν εγωιστικά να την κρατήσουν για τον εαυτό τους»…
Ο
Τζον Γουέιν ήταν η χαρακτηριστική εικόνα του Αμερικανού πλανητικού πιστολέρο,
που με ασύλληπτη δολοφονική ταχύτητα τραβάει μέχρι και σήμερα τα εξάσφαιρα
κουμπούρια και εξοντώνει τους όπου γης απείθαρχους, που αμφισβητούν τη μέχρι
χθες παντοδυναμία της αστερόεσσας… Τα «αθώα» καουμπόικα φιλμ με πρωταγωνιστές
τους «Τζον Γουέιν» της Αμερικής δίδαξαν γενεές ολόκληρες να χειροκροτούν το
ξεκλήρισμα των ιθαγενών ως απαραίτητη και αυτονόητη νίκη των «πολιτισμένων»
λευκών! Οι εικονικές σφαίρες των χολιγουντιανών καουμπόι πιστολέρο τραυμάτισαν
νεανικές καρδιές και μυαλά, εγκαθιδρύοντας τις «αξίες» ενός ανθρωποκτόνου
καπιταλισμού…
Το
γεγονός ότι η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών χρειάστηκε μισό
περίπου αιώνα για να «ανακαλύψει» μόλις σήμερα ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη
από τη Σασίν Λιτλφέδερ (Το μικρό φτερό), δείχνει τη σιωπηλή αναγνώριση της
κακοποίησης που υπέστησαν οι Ινδιάνικες φυλές από τη πλειοψηφία των
χολιγουντιανών κινηματογραφικών σκουπιδιών. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τη
διοργάνωση τον ερχόμενο Σεπτέμβρη από το Μουσείο Κινηματογράφου της Ακαδημίας
των Όσκαρ μιας εκδήλωσης με τίτλο: «Συνομιλία επούλωσης πληγών και εορτασμού»
με καλεσμένη την 75χρονη σήμερα Ινδιάνα Σασίν Λιτλφέδερ!
«Εμείς
οι Ινδιάνοι είμαστε πολύ υπομονετικοί άνθρωποι…» δηλώνει η Σασίν Λιτλφέδερ,
γεγονός που επιβεβαιώνεται και από το ότι οι γηγενείς της Λατινικής και
Κεντρικής Αμερικής δεν ξεχνούν και πρωτοστατούν σήμερα στις σημαντικές
πολιτικές αλλαγές των χωρών τους…
Σχόλια