Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Αναψε φωτιές η δολοφονημένη Μαχσά Αμινί

Η νεαρή Ιρανή, μόλις 22 ετών, συνελήφθη από την θρησκευτική αστυνομία, γιατί έφερε απρεπώς την μαντύλα της…

Δεν ξαναβγήκε, όμως από το αστυνομικό μέγαρο ζωντανή… Πιθανολογείται (chic) ο θάνατός της μετά από βασανιστήρια… Το σωτήριο έτος 2022 μετά Χριστόν… ή περίπου 1444 χρόνια μετά την εξορία του προφήτη…

Η Μαχσά άναψε με την θυσία της το φυτίλι, που καιρό περιμένει το σπίρτο σε μία κοινωνία, που η θέση της γυναίκας θυμίζει εφιάλτη διαρκείας. Ξυλοδαρμοί, βαριοί ή και θανατηφόροι τραυματισμοί, βιασμοί και γυναικοκτονίες δεν είναι στην ημερήσια διάταξη…Γιατί, πολύ απλά, πρόκειται για …συνηθισμένα μικροπταίσματα ανάξια πιο εκτεταμένης αναφοράς…

Κάτω από τις συνθήκες του πιο αφόρητου θρησκευτικού φανατισμού, το ‘πράγμα’ γυναίκα υφίσταται τα πάνδεινα σε κάθε επίπεδο: ηθικό, κοινωνικό, πολιτικό, υπαρξιακό, βιολογικό…

Ισως γι’ αυτό ο θάνατος της Μαχσά δεν πέρασε απαρατήρητος… Γυναίκες βγήκαν στους δρόμους και διαδηλώνουν με απίστευτη γενναιότητα και τόλμη. ‘Είμαι και εγώ Μαχσά’ γράφουν τα πανώ των γυναικών, που επιδεικνύουν απαράμιλλο δυναμισμό και ηρωισμό.
Αποκρούουν τις επιθέσεις των αστυνομικών και αντεπιτίθενται καταλαμβάνοντας και πυρπολώντας αστυνομικά τμήματα… Μέχρι κάποια στιγμή οι νεκροί είχαν φτάσει τους 31 αλλά σίγουρα ο αριθμός δεν θα σταματήσει εδώ…

Δεν γνωρίζουμε φυσικά το τέλος αυτής της σημαντικής στιγμής για το κίνημα της γυναικείας και γενικότερα της ανθρώπινης απελευθέρωσης. 

Βέβαιο πάντως είναι πως τίποτε δεν πάει χαμένο… Και σίγουρα όχι η θυσία της Μαχσά Αμινί…  

  

Σχόλια