Ξανά για το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου

Την 1 η Οκτωβρίου 2025 ασχοληθήκαμε με την πρόταση-απόφαση για την μετατροπή του σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου σε ποδηλατό-τρενο… ( Σιδηρόδρομος ή ποδήλατο; Ποδήλατο…Ποδήλατο… ).  Εχουμε πολλές φορές διατυπώσει ενυπόγραφα την οργή μας για την χείριστη κατάσταση των Ελληνικών σιδηροδρόμων. Γι’ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι προφανώς σαρκαστικός. Στο άρθρο αυτό υπήρξε απάντηση του φίλτατο Στέφανου Πάντου την οποία παρουσιάσαμε ολόκληρη την 3 η Οκτωβρίου ( Ενας γόνιμος αντίλογος για την σιδηροδρομική γραμμή Κόρινθος-Καλαμάτα )… Για να εξηγηθούμε από την αρχή: θεωρούμε, ότι: •είναι απαράδεκτο να μην διαθέτει η Πελοπόννησος ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο •είναι σκάνδαλο πρώτης γραμμή η ανακαίνιση του δικτύου με κόστος 80 εκατομ. (το 2008) και η άμεση εγκατάλειψή του, μετά την ολοκλήρωση του έργου. Πριν καν τελειώσει το πρώτο του δρομολόγιο… •δεν είναι άσχετο προς την πολιτική θεώρηση και ιδεολογία των κυβερνητών της χώρας των μεταπρ...

Πολλές ‘μαύρες Παρασκευές’ !



Μαύρη Παρασκευή χαρακτηρίστηκε για την Ευρωπαϊκή οικονομία η χτεσινή.

Στην πρώτη γραμμή η σημαντική πτώση των ευρωπαϊκών αγορών… ‘Συγχρονισμένο’ με την κατρακύλα και το Ελληνικό χρηματιστήριο… Βέβαια αυτή η εικόνα μπορεί να διασκεδάζεται από ενδιάμεσα καθημερινά σκαμπανεβάσματα, που μπορεί να θολώνουν τις γενικές τάσεις… Και ακόμη περισσότερο: η βασική φροντίδα είναι να επισκιασθεί η κατρακύλα της Ευρωπαϊκής οικονομίας που προκαλεί πανικό με τα μεγέθη της αλλά και τις προοπτικές της.    

Η άνοδος των επιτοκίων από μεγάλα κεντρικά πιστωτικά ιδρύματα δημιουργούν τεράστια αναστάτωση στον χώρο του κεφαλαίου, που προβληματίζεται για τις ‘επενδυτικές’ επιλογές του.

Φυσικά τα πάντα βρίσκονται κάτω από το σκότος, που επιφέρει η ενεργειακή κρίση, κατ’ ευθείαν τέκνο της πολεμικής αναμέτρησης στην Ουκρανία…

Είθισται η συγκριτική δύναμη ενός εθνικού νομίσματος έναντι άλλων να αποτυπώνει grosso modo την αντίστοιχη αντιπαράθεση των οικονομιών… Κάτι, βέβαια, που τα μεταπολεμικά χρόνια χάνει σταδιακά την εγκυρότητά του… Ιδιαίτερα από τότε που οι ΗΠΑ τυπώνουν νόμισμα στηριζόμενες όχι σε αποθεματικά δεδομένα αλλά στην ελκυστικότητα του δολαρίου ως παγκόσμια αποδεκτού νομίσματος των διεθνών συναλλαγών (βλ πετροδόλαρα κ.λ.π.)…

Εντούτοις, μέσα στην πολεμική κρίση, η ισοτιμία των νομισμάτων τείνει να αποκτήσει περισσότερη αξιοπιστία ως αντανάκλαση της ισχύος των οικονομιών… Ετσι, το Αμερικανικό δολάριο αποκτά ανεξέλεγκτα μεγάλη δύναμη απέναντι στο Ευρώ, στην Στερλίνα, το Ελβετικό φράγκο…

Κάνοντας, λοιπόν ένα σύντομο απολογισμό μπορούμε να εστιάσουμε στα παρακάτω:

• Η συμμετοχή της ΕΕ και της Δυτικής Ευρώπης γενικότερα στο πλευρό της Ουκρανίας καταγράφεται πριν καλά-καλά αρχίσουν οι εχθροπραξίες. Μικρή επιβεβαίωση, ότι η Δύση επιχειρεί στα μουλωχτά από την πτώση της ΕΣΣΔ και στα ανοιχτά από το 2014 να μεταφέρει τα στρατιωτικά της σύνορα στην πόρτα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

•Οι επανειλημμένες διακηρύξεις για την ανάγκη ειρήνευσης μέσω της νίκης της Ουκρανίας, πείθουν, πως ούτε τα προσχήματα δεν τηρούνται για μία ‘φιλειρηνική’ πολιτική.

H απίστευτη σε χρήμα, ποσότητα οπλισμού και τεχνολογία ενίσχυση της Ουκρανίας από την Δύση δημιουργούν πρωτοφανή και ως ένα βαθμό μη αναμενόμενα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα…

•Η οικονομία του πολέμου ορίζει μία απίστευτη μεταβολή των μεγεθών, που αναφέρονται στην στρατιωτική βιομηχανία, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, που θα εισπράξουν την μερίδα του λέοντος από τις σχετικές ‘επενδύσεις’

Παράλληλα προς την εμπόλεμη Ρωσο-Ουκρανική σύγκρουση εμφανίζονται σε επίπεδο ψυχροπολεμικής προπαγάνδας δεδομένα χωρίς προηγούμενο…

•Είναι η πρώτη φορά από το τέλος του β’ παγκόσμιου πολέμου, που αναφέρεται ‘ανοιχτά’ η απειλή χρήσης πυρηνικών οπλοστασίων… Και αυτό ισχύει και από τις δύο πλευρές και όχι μόνον από την Ρωσική, όπως θέλουν υποκριτικά και προπαγανδιστικά να μας πείσουν τα Μέσα Μαζικής Ενύπνωσης. Ετσι, τα αποκαλεί πολύ πετυχημένα ο φίλτατος ΝΜ.

•Την ίδια ώρα, ένα συγκλονιστικό μήνυμα είναι ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας, που αποτελούσε τον τελευταίο και μέχρι πρότινος ‘απαράβατο΄ όρο της παράδοσής της με το τέλος του β’ παγκόσμιου πολέμου.

Η πρόθεση για στραγγαλισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας εκφράζεται σε επίπεδο πολεμικό αλλά και, κυρίαρχα, οικονομικό… Το Δυτικό κεφάλαιο και ιδιαίτερα το Αμερικάνικο ελάχιστα ενδιαφέρονται πόσα εδάφη της Ουκρανίας θα ενσωματώσει η Ρωσία, πόσοι θα είναι οι νεκροί Ουκρανοί, ποιο το μέλλον της Ουκρανίας σαν χώρας… Όμως, ενδιαφέρονται πάρα πολύ για την οικονομική αποδυνάμωση, ει δυνατόν, συντριβή της Ρωσίας στα πλαίσια μία μακρόχρονης επιθετικής στρατηγικής, που προβλέπει ως επόμενο κύριο στόχο την Κίνα… Και φυσικά όσους τυχόν προβάλλουν μικρή ή μεγαλύτερη αντίσταση σε μία ισοπεδωτική προοπτική της Δύσης, που αισθάνεται -πιθανότατα όχι λαθεμένα- πώς …ή τώρα ή ποτέ!!!

Καθόλου τυχαία δεν είναι η παρασιώπηση από τα αντικειμενικά ΜΜΕ σημαντικότατων πολιτικών και στρατιωτικών συμβάντων, που δείχνουν, ότι η εποχή της προκλητικής και ανεμπόδιστης μονοκρατορίας παρήλθε ανεπιστρεπτί…

Στην πρώτη γραμμή μίας τέτοιας αναφοράς είναι η συγκρότηση των BRICS (Βrazil, Russia, India, China, South Africa), που αφενός αντέχει στον χρόνο και αφετέρου δυναμώνει σε βαθμό, που να τείνει να καταστεί μία εναλλακτική Ενωση κρατών ή και ένα εναλλακτικό ΔΝΤ με τεράστιες επενδυτικές ικανότητες και όρους φιλικότερους για τους δανειζόμενους… Για λόγους ασφαλώς καθαρά πολιτικούς και όχι ηθικολογικούς…

Στους BRICS είναι και πολλοί άλλοι ενδιαφερόμενοι για ένταξη ή σύνδεση (π.χ. Ιράν Πακιστάν κ.α.)

Παράλληλη είναι η δραστηριότητα του συμφώνου της Σαγκάης (Οργανισμού συνεργασίας της Σαγκάης), που επιχειρεί να υπερκεράσει εθνικές αντιθέσεις κυρίως στην περιοχή της άπω Ασιάς με πιο ισχυρό και καταδεικτικό παράδειγμα την συνύπαρξη των αντιπροσωπιών Ινδίας και Πακιστάν την πρόσφατη σύνοδο. Δύο χωρών, που έχουν γίνει ‘στα κρυφά’ πυρηνικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει η μία την άλλη… Αλλά και οι σχέσεις Ινδίας και Κίνας μέχρι πριν λίγα χρόνια βρισκόνταν στα όρια ανοιχτής σύρραξης. Σήμερα πολλές χώρες της περιοχής, μέχρι χτες αντίπαλες, ελκύονται από την ιδέα της οικονομικής τους συνεργασίας και της απεξάρτησής τους από την Δύση.  

Καθόλου να μην υποτιμηθεί η πρόσφατη κοινή άσκηση στρατευμάτων Ρωσίας, Ινδίας και Κίνας στην Ανατολική Σιβηρία, που έδωσε ξεκάθαρο πολιτικό-στρατιωτικό μήνυμα προς την Δύση…

Στην άλλη μεριά τα δεδομένα είναι άνισα και αντιφατικά. Η ΗΠΑ ‘απολαμβάνουν’ την παράταση των συγκρούσεων ενώ για την Δυτική Ευρώπη η βέβαιη ενεργειακή κρίση επιταχύνει πολιτικές εξελίξεις, πολλές φορές μη αναμενόμενες…

Η Ευρώπη δείχνει να πέφτει με …μέγιστη προθυμία στον λάκκο, που οι ΗΠΑ άνοιξαν και συνεχώς διευρύνουν αφού είναι απόλυτα ανέτοιμη ενεργειακά για την επόμενη 10ετία, τουλάχιστον…

Βέβαια η αναφορά σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα δεν μπορεί να παρακάμψει την ταξική ουσία αυτής της πολιτικής δράσης… Ο πόλεμος υπήρξε πολλές φορές αναγεννητική δύναμη για τον καπιταλισμό, την ίδια ώρα που οδηγούσε σε θάνατο ή σε απόλυτη εξαθλίωση πολλά εκατομμύρια εκ των ...κατοικούντων επί της γης.

Ετσι και τώρα, ο συνδυασμός πολεμικών συγκρούσεων και αντίμετρων με άμεσες ενεργειακές συνέπειες θα επιφέρει με μαθηματική βεβαιότητα μία ασύλληπτη κερδοφορία των εταιριών, που παράγουν, εμπορεύονται και διακινούν ενεργειακά αγαθά… Ταυτόχρονα, ορθάνοιχτη είναι η προοπτική μίας ανεπανάληπτης και άγνωστης για αρκετές γενιές φτωχοποίησης, που μόνον οι θιγόμενοι, δηλαδή οι λαοί μπορούν να αποτρέψουν… Γιατί, αυτοί και μόνον αυτοί έχουν λόγο να το κάνουν: την ίδια τους την επιβίωση...

  

Σχόλια