Δεν ήταν πολύ φιλική για τους υπηρέτες της τέχνης η 13η
του Σεπτέμβρη. Πριν λίγες ώρες ξεπροβοδίσαμε τον Ζαν Λυκ Γκοντάρ και τώρα αποχαιρετάμε
έναν δικό μας, τον Κώστα Καζάκο…
Φεύγει αφήνοντας έργο στο Θέατρο, στον κινηματογράφο
στην τηλεόραση, στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Η μορφή του είναι
σύμβολο δράσης, συνέπειας, σταθερότητας και αποφασιστικότητας…
Υποκλινόμαστε με σεβασμό…
Σχόλια