Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Ο Κίναν Αντερσον δεν υπάρχει πια!

Ηταν ένας δάσκαλος γυμνασίου, 31 ετών, Αφροαμερικανός. Ηταν ξάδελφος της Πατρίσε Κάλορς, συνιδρύτριας του γνωστού κινήματος Black life matters.

Του συνέβη ένα τροχαίο ατύχημα  και βρέθηκε στην μέση ενός δρόμου στο Λος Αντζελες, ζητώντας βοήθεια… Κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας αστυνομικός, που του ζήτησε να σηκωθεί και να πάει με τα χέρια ψηλά μέχρι το πεζοδρόμιο… Ο Κίναν πειθάρχησε και συνέχισε να καλεί σε βοήθεια. Η συμπεριφορά του αστυνομικού κάθε άλλο παρά φιλική και υποβοηθητική ήταν. Ο Κίναν φοβήθηκε και τόβαλε στα πόδια…

Αυτό ήταν… Σε λίγο μία ομάδα αστυνομικών τον είχαν ξαπλώσει στον δρόμο και τον πυροβολούσαν με τέηζερ για χρόνο πολύ περισσότερο από τον απαιτούμενο για την ακινητοποίησή του…

Κατάλαβε, ότι ερχόνταν το τέλος του: Προσπαθούν να με κάνουν Τζορτζ Φλόιντ, είπε καθώς ένας αστυνομικός έβαλε τον αγκώνα του στον λαιμό του…

Αργότερα έφτασαν στον τόπο νοσηλευτές ειδοποιημένοι από περαστικούς και μετέφεραν τον Αντερσον στο Νοσοκομείο… Μετά 4.5 ώρες νοσηλείας υπέστη καρδιακή ανακοπή και κατέληξε.

Η ακτιβίστρια εξαδέλφη του είπε: Ήταν τροχαίο ατύχημα. Αντί να τον αντιμετωπίζουν σαν πιθανό εγκληματία, η αστυνομία θα έπρεπε να καλέσει το ασθενοφόρο … 
Αυτοί οι τύποι δολοφονιών και αυτού του είδους η βία δεν θα διακοπούν αν δεν έχουμε θαρραλέους εκλεγμένους αξιωματούχους να παρουσιαστούν και να αμφισβητήσουν όχι μόνο την αστυνομία, αλλά και τις πολιτικές.

Συγκλονιστικό είναι το μήνυμα των στατιστικών απολογισμών για την δράση της αστυνομίας στις ΗΠΑ. Κάθε χρόνο υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός θανάτων, που μετά από εξονυχιστικούς ελέγχους φτάνουν να χαρακτηρισθούν δολοφονίες. Το 10% αυτών των χαρακτηρισμένων τελεσίδικα φόνων ξεκινάει από τροχαία ατυχήματα… 

Από αυτά τα θανατηφόρα αστυνομικά εγκλήματα, 1 στους 3 συνέβηκε την ώρα, που το θύμα απομακρυνόνταν με τις δικές του δυνάμεις από τον τόπο του δυστυχήματος!!! Χωρίς δηλαδή απειλητικές για την ζωή του προϋποθέσεις… Αυτό βέβαια, πριν επιδράσει πάνω του θανατηφόρα αστυνομική βία…

Η προηγούμενη χρόνια ήταν έτος ρεκόρ για αστυνομική βία στις ΗΠΑ, με βάση τις καταγραφές που πραγματοποιούνται σε εθνικό επίπεδο από το 2013…

…’Ελπιδοφόρα’ τα μηνύματα και για το 2023… Μπορεί να επιτευχθεί …καινούργιο ρεκόρ στον παράδεισο της ελευθερίας…

 

 

Σχόλια