Όπως διαβάζουμε στην wikipedia …Η ελληνική λογοτεχνία
χρωστά στον Βίττι τη δεύτερη γέννηση του παλαιότερου κειμένου του σύγχρονου
Ελληνικού Θεάτρου (ο διάλογος του Νικολάου Σοφιανού), του θρησκευτικού δράματος
Ευγένα – (Βενετία 1646) του Θεόδωρου Μοντσελέζε από τη Ζάκυνθο, καθώς και δύο τόμων
κειμένων του Ανδρέα Κάλβου. Ο Βίττι ανακάλυψε και έκανε γνωστό το βιβλίο ενός
ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, που δημοσιεύθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1870,
με τίτλο Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι). Υπήρξε πρόεδρος της ‘Ιταλικής Ενωσης
για τις νεοΕλληνικές σπουδές’.
Υπηρέτησε την
γλώσσα μας σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ιταλίας (Νάπολη, Παλέρμο
Τοσκάνη), του Παρισιού, της Θεσσαλονίκης, της Κύπρου…
Το βιβλίο του: ‘η
Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας’ αποτελεί μνημειώδες έργο αναφοράς,
διαδεδομένο και χρησιμοποιούμενο στον Ακαδημαϊκό Χώρο.
Τιμάμε τον αποχωρήσαντα,
πλήρη ημερών, παρ’ολίγον αιωνόβιο, Κωνταντινοπολίτη!
Σχόλια