Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Δυστυχώς, έχουμε εμείς…

Ο Γάλλος διαδηλωτής είναι …ευτυχής στην απελπισία του: ‘Ευτυχώς δεν έχουμε Πορτοσάλτε’, γράφει στο πλακάτ του…

Ρε, Σύντροφε… Τί αλληλεγγύη είναι αυτή;;; Χαίρεσαι με τον πόνο μας… Πού είναι το διεθνιστικό σου χρέος… Ωραία... Κατ' αρχήν, θάχετε και εσείς τους δικούς σας Πορτοσάλτε...Και στο κάτω της γραφής αν ο δικός μας είναι ο καλύτερος φαίνετι, πως ζηλεύετε και δήθεν λέτε ευτυχώς.

Σχόλια