Σήμερα, το 2023, μπορούμε πιο εύκολα να καταγράψουμε
με αναδρομική θεώρηση την ιστορία της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης της χώρας
στο άρμα των εκάστοτε μεγάλων δυνάμεων…
Μία σημαντική φάση αυτής της εξέλιξης είναι τα πρώτα
μετεμφυλιακά χρόνια, που καθορίζουν τον προσανατολισμό της Ελληνικής
οικονομίας. Η αριστερά υποστηρίζει την βιομηχανική ανάπτυξη και την μέσω αυτής
μετατροπή της χώρας σε αυτάρκη σε βασικούς τομείς με αναπτυξιακό
προσανατολισμό.
Το ’Ευαγγέλιο’ αυτής της τοποθέτησης είναι το πόνημα
του Δημήτρη Μπάτση: Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα
άρτιο, δομημένο έργο, που φωτίζει τον δρόμο της ανεξάρτητης ανάπτυξης, της αποδέσμευσης
από τα κέντρα του καπιταλισμού… Ταυτόχρονα είναι άκρως αποκαλυπτικό για όλες τις
ένοχες για την εξάρτηση και υποταγή της χώρας, διεργασίες, συνομολογήσεις, συμφωνίες
κάτω και πάνω από το Τραπέζι. Η συμφωνία Κούπερ ανάμεσα στην δικτατορία Μεταξά
και την κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν είναι άμοιρη της διαχρονικά ισχύουσας προθυμίας
κατοχύρωσης ξένων συμφερόντων στην Ελλάδα. Πιθανότατα η αποκάλυψή της από τον
Δημήτρη Μπάτση στο παραπάνω βιβλίο να αποτελεί και αποφασιστικό παράγοντα για
την καταδίκη και την εκτέλεσή του…
Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1947 και μεταξύ άλλων,
αποτελεί την πολιτική κατάθεση της ένοπλης, τότε, αριστεράς για το μοντέλο μίας
εθνικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά ανεξάρτητης αναπτυσσόμενης χώρας…
Κομμάτι της δράσης του Δημήτρη Μπάτση είναι το
περιοδικό Ανταίος, που αποτελεί και τον χώρο επιστημονικής και πολιτικής συνάντησης μίας σειράς
σημαντικών αριστερών διανοούμενων (Κιτσίκης, Αγγελόπουλος, Κόκκαλης κ.α.).
Οι ΗΠΑ, που αναλαμβάνουν την σκυτάλη κηδεμονίας της Ελλάδας
από τα χέρια της Βρετανικής πολιτικής έχουν κάθε λόγο να καθαρίσουν τον δρόμο
από ζιζάνια και αγκάθια σαν τον Μπάτση και τις ιδέες του.
Οι υπεραντλαντικοί προστάτες σε στενή συνεργασία με
ντόπιους κεφαλαιοκράτες επιθυμούν την συνέχιση και ενίσχυση του προσανατολισμού
της χώρας στον τομέα τη ανάπτυξης υπηρεσιών (μεταφορά προϊόντων, οικοδομή) και
όχι της παραγωγικής κατεύθυνσης…
Η λιγότερο γνωστή αλλά εξαιρετικά σπουδαία Εκθεσις επί του οικονομικού προβλήματος της
Ελλάδος (1952) με συγγραφέα του Κυριάκο Βαρβαρέσο αποτελεί τον
καταστατικό χάρτη για την πορεία της μετεμφυλιακής Ελλάδας κατά τις επιταγές
του ΔΝΤ και της παγκόσμιας τράπεζας… Οργανισμοί στους οποίους ο συγγραφέας
εκπροσωπούσε την χώρα πριν ακόμη λήξει ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος και στον οποίο
ανατέθηκε η σύνταξη της έκθεσης από τον Σοφοκλή Βενιζέλο, που τότε ήταν
αναδυόμενο αστέρι της νέας Αμερικανικής επιρροής…
Η κατεύθυνση Βαρβαρέσου ξεκινά από το γνωστό …μοιρολόι
για την …ψωροκώσταινα, που δεν έχει καμία πρώτη ύλη (!!!) και που κατά συνέπεια
δεν μπορεί να προσδοκά προς μία σοβαρή βιομηχανική ανάπτυξη. Υπερτονίζεται η προοπτική
των μεταφορών, της οικοδομής, της ναυτιλίας και ένα σωρό αντιπαραγωγικών
διαδικασιών, που δεν καταλήγουν σε καμία περίπτωση σε συσσώρευση κεφαλαίου, σε
παραγωγικές επενδύσεις, σε προώθηση υποδομών…
Αυτή η κατεύθυνση οδήγησε στο ‘θαύμα’ της μαζικής μετανάστευσης του ενεργού δυναμικού της χώρας, που αποστερήθηκε έτσι τα μυαλά
και τα χέρια της ανοικοδόμησής της.
Είναι ηλίου φαεινότερο, πως αυτή η κατεύθυνση …τώρα
δικαιώνεται… Η υπερανάπτυξη της παροχής τουριστικών υπηρεσιών με ουσιαστική
αδιαφορία και περιφρόνηση των εργασιακών συνθηκών και των περιβαλλοντικών όρων οδηγούν
σε βραχυπρόθεσμα οφέλη με σοβαρές απώτερες ζημιογόνες επιπτώσεις στην κοινωνική
συνείδηση των πολιτών της…
Οι ευλογίες και οι χαρές του πρωθυπουργού και του
επιτελείου του είναι χαρακτηριστικές και ταυτόχρονα δηλωτικές για το προφανές
μέλλον της χώρας. Μονοκαλλιέργεια της τουριστικής δραστηριότητας, της οποίας η ‘επιτυχία’
αδιαφορεί για κάθε είδους συνέπεια είναι το μοντέλο, που κρατάει το διαχρονικό νήμα
των 70 χρόνων από την έκθεση Βαρβαρέσου.
Αφορμή για το γράψιμο αυτών των γραμμών υπήρξε το
άρθρο του Γεώργιου Μ. Σαρηγιάννη στον ιστότοπο efsyn με τίτλο: Η
οικονομική και πολιτική εξάρτηση ξεκινά από την Εκθεση Βαρβαρέσου του 1952.
Σύνδεσμος:https://www.efsyn.gr/nisides/400663_i-oikonomiki-kai-politiki-exartisi-xekina-apo-tin-ekthesi-barbaresoy-toy-1952
Όχι μόνον αφορμή για γράψιμο αλλά και τροφοδότης με
σημαντικά δεδομένα, που συμπληρώνουν το σκηνικό της εξάρτησης και της ολέθριας
κατεύθυνσης, που υποδεχόμαστε σήμερα με ιαχές θριάμβου σαν …σωτηρία της πατρίδας.
Να μην λησμονάμε, πως το σύγχρονο τουριστικό θαύμα της
ξαπλώστρας στο κύμα, της εξέδρας μεσοπέλαγα, της πισίνας-στέγαστρου στην
παραλία, του μαζικού οπλισμένου σκυροδέματος στη θέση του πυκνόφυτου πράσινου,
δομείται με την αφρόκρεμα της νεολαίας της εκτός χώρας, με ξεκάθαρη απειλή
δημογραφικού μαραζώματος και εργασιακής κόλασης. Και η ακροδεξιά να παραμονεύει
για να κατασπαράξει τα εύπιστα και αφελή θύματά της.
Σχόλια