Εφυγε ο Γιάννης Ιωαννίδης


Εχουμε γεμάτη τη μνήμη μας από την παρουσία του ξανθού… 

Τον γνωρίσαμε σαν παίχτη του Αρη Θεσσαλονίκης. Play maker μιας πολύ δυνατής ομάδας με συμπαίκτες τον Μπουσβάρο, τον Κατριό, τον Παρίση και τον Καλούδη (αυτούς θυμόμαστε)... Και ο Γιάννης ο μαέστρος της… Τότε, βέβαια, μεσουρανούσαν η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός στο Ελληνικό μπάσκετ… Η ΑΕΚ με τον θρίαμβο του Πανευρωπαϊκού κυπέλλου, μέσα στο Παναθηναϊκό στάδιο, ‘γνώρισε’ στους Ελληνες το μπάσκετ.  

Ο Γιάννης συνεχίζει την μπασκετική του πορεία σαν προπονητής στον μεγάλο Αρη του Γκάλη και του Γιαννάκη με πολλούς άξιους συμπαίχτες, που καταξιώνεται στον Ευρωπαϊκό χώρο.

Και ύστερα έρχεται στον Ολυμπιακό, όπου γνώρισε τις μεγαλύτερες αποθεώσεις τις προπονητικής του καριέρας του.

Μας έβγαλε από την αφάνεια και με την υποστήριξη του Σωκράτη Κόκκαλη ο ξανθός έστησε μία ομάδα με αρχικό πυρήνα τον Ζάρκο Πάσπαλιε, που μεγαλούρησε στα Ελληνικά μπασκετικά δρώμενα…

Σκανδαλώδης ατυχία του στέρησε το πρώτο πανευρωπαϊκό στο Ισραήλ το 1995.

Μοναδικός ο τρόπος των αντιδράσεών του… Τα νεύρα του στην τσίτα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο… Αλλαγές επί αλλαγών αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά… Οι παίχτες άκουγαν τα …γαλλικά τους αλλά ήξεραν, πως η αγάπη του και η στήριξή του ήταν απόλυτη και μοναδική.

Κλασσικός προληπτικός μπορούσε να του αλλάξει ολόκληρο το πρόγραμμα της δράσης του το πέρασμα μίας μαύρης γάτας! Καθιερωμένη η διαδικασία εισόδου του μέχρι την άκρη του μπάγκου: έπρεπε να κάνει το γύρω του τερραίν μέχρι να καθήσει…

Στα χέρια του αναδείχτηκαν παίχτες, δέθηκε και ανέβασε την ποιότητά του μπάσκετ του Ολυμπιακού… Πέρασε και από την ΑΕΚ σαν προπονητής. Δεν είναι συλλογικός φανατισμός πώς τα καλύτερά του χρόνια τα πέρασε στον Ολυμπιακό… Το είχε παραδεχτεί με κίνδυνο να παρεξηγηθεί.

Η πολιτική του ανάμιξη δεν μας ενθουσίασε, βέβαια… Ισως ούτε και αυτόν…

Μία παρέα φίλων εξακολουθούσαμε να τον θυμόμαστε στις 26 του Φλεβάρη, που ήταν τα γενέθλιά του.

Τώρα τον αποχαιρετάμε και τον κρατάμε στην μνήμη μας με σεβασμό και εκτίμηση.

Χαίρε Γιάννη

  

Σχόλια