Δεν μας βγαίνει…

Κανονικά θάπρεπε να πούμε ένα …Θεός’ σχωρέστον… Είθισται η αναφώνηση αυτής της έκφρασης όταν κάποιος αποχαιρετάει τον …μάταιο τούτο κόσμο… Λένε επίσης μερικοί: ο νεκρός δεδικαίωται. Για να δηλώσουν έτσι, πως ό,τι και αν έκανε ο αποδημήσας, πάει…συχωρεμένος…

Ούτε αυτό μας βγαίνει… Είναι δύσκολο όταν μεγάλωσες και έζησες σε έναν τόπο, που η Αμερικάνικη κυριαρχία εκφράστηκε με τον πιο κυνικό, χυδαίο και απροκάλυπτο τρόπο… Το ‘στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σου’ συμβολίζει και εκφράζει όλη την ουσία της μετεμφυλιακής πολιτικής πραγματικότητας στην χώρα… Εως και τώρα, όπως είναι προφανές, που …είμαστε η Δύση κατά την πρωθυπουργική ρήση.

Ο Χένρυ είχε το ταλέντο να συμπυκνώνει στην μορφή του σαν περσόνα αλλά και στον λόγο του όλον αυτό τον εξουσιαστικό δεσποτισμό…

Ελληνες και Κύπριοι έχουν ιδιαίτερους λόγους να τον θυμώνται… Αλλά για να είμαστε τίμιοι: Ο Χένρυ σχεδίασε… Την βρώμικη δουλειά την έκαναν οι ‘εθνικόφρονες’ υπερπατριώτες πράκτορες χουνταίοι.

Και νάμαστε μόνον εμείς... Η Λατινική Αμερική έχει 'απολαύσει' δεκάδες εμπνεύσεις του... Με κορυφαία ίσως αυτήν της Χιλής το 1973. 

Πρέπει όμως να του αναγνωρίσουμε, ότι στα βαθιά του γεράματα επέδειξε σωφροσύνη στα πολεμικά τη Ουκρανίας, θυμίζοντας στα ομοεθνή του ‘γεράκια’ το εύρος των συνεπειών μίας ενδεχόμενης πυρηνικής σύγκρουσης

Πάντως, αν ο Θεός συγχωρέσει τον Χένρυ, μην φοβόμαστε τίποτε εμείς οι απλοί, συνήθεις αμαρτωλοί…