Γιώργος Μιχαλακόπουλος: Απώλεια που μας γεμίζει θλίψη

Υπάρχουν κάποια μεγέθη, κάποιες αξίες, που αν μετακινηθούν, αν χαθούν, χαλάνε ισορροπίες. 

Τέτοιο μέγεθος ήταν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, για το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, την τέχνη, την κοινωνία…

Δεν είμαστε κατάλληλοι να συνθέσουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα του έργου και της σημασίας του… Μπορούμε, όμως να ανακαλέσουμε από τα συρτάρια της μνήμης, εικόνες του γεμάτες ποιότητα και σημασία… 

Ο Σόλων με το Σόλωνα ο Γιώργος με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο στο ‘Εκείνος και Εκείνος’ για παράδειγμα, πόση δύναμη και ελπίδα χάριζε στις μαυρισμένες ψυχές τα σκοτεινά χρόνια της χούντας, που το υπονοούμενο αποτελούσε επαναστατική πράξη και εγερτήριο μήνυμα…

Παραστάσεις, όπως: Έγκλημα και Τιμωρία, Ο θάνατος του εμποράκου, Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν, Το τίμημα, Ερρίκος ο Δ’, και τόσες άλλες έχουν αφήσει παρακαταθήκες καλλιτεχνικού ήθους και ποιότητας…

Αλλά και ο ποιητής ‘Φανφάρας’ έδειξε πώς ένας σπουδαίος ηθοποιός μπορεί να αναδείξει σε κορυφαίο έναν ρόλο σειράς σε μία συνηθισμένη Ελληνική Ταινία.

Πάνω σε κάθε του δουλειά υπήρχε η σφραγίδα της προσωπικότητάς του, της πνευματικότητάς του…

Για όλα αυτά που ήταν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, αισθανόμαστε έντονη τη θλίψη από την φυγή του…