Θέλει ο 'Μπίμπι' να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει…

Αν κανείς παρακολουθεί σχολαστικά τις δηλώσεις Νετανιάχου τουλάχιστον από την 7 η Οκτωβρίου 2023, οφείλει να παραδεχτεί πως δεν μασάει τα λόγια του… Ασφαλώς αυτό δεν το κάνει από κάποια έμφυτη αρετή ειλικρίνειας αλλά γιατί αυτό εξυπηρετεί ποικιλότροπα την πολιτική του… Προάγει τον εθνικισμό στην χώρα του, συσπειρώνει την ισχυρότατη Ισραηλινή ακροδεξιά γύρω του και κυρίως: ετοιμάζει τις γειτονικές του χώρες και την παγκόσμια κοινότητα να πληροφορηθεί και να ‘κατανοήσει’ τα σχέδιά του για το Μεγάλο Ισραήλ.  Σε καμία περίπτωση δεν προσποιήθηκε τον 'ειρηνιστή' τον 'φιλάνθρωπο', τον 'γεναιόψυχο'... Σε κάθε του δήλωση υπογράμμιζε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την αναγκαιότητα της ...τελικής λύσης...  Αυτή είναι η βασική του επιδίωξη και θα έλεγε κάποιος αντικειμενικός κριτής της ιστορικής 80χρονης διαδρομής του νεώτερου ισραηλινού κράτους πώς κάθε μέρα κάθε ώρα, που περνάει η επίσημη κρατική πολιτική εκεί είναι προσανατολισμένη αυτό το όραμα υπηρετεί…  Οι ελάχιστες...

Στοχασμοί πάνω σε ένα βιβλίο

Καθώς κυκλοφορεί το τελευταίο βιβλίο του φίλτατου Γιώργου Ρούση με τίτλο: ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ, ΠΑΝΩ Σ’ ΕΝΑ ΚΡΙΣΙΜΟ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΡΗΓΜΑΤΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΟΣΟ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ, κάνω μία φευγαλέα αναδρομή στην πλουσιότατη συμβολή του Γιώργου πάνω στο καίριο ζήτημα των όρων, των προϋποθέσεων και των διασφαλίσεων μετάβασης από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό.

Χαρακτηριστικό της θεματολογίας του είναι η εστίαση σε αιχμηρά θέματα, που ζητούσαν και ζητούν απαντήσεις ή τουλάχιστον βαθύτερες προσεγγίσεις. 

Από την αρχή έως σήμερα ο Γιώργος απέφυγε συστηματικά κοινοτυπίες και ευκολίες θέτοντας ζητήματα, που απαιτούσαν διερεύνηση σε βάθος, συνεξέταση θεωρίας και πράξης …

Το ερώτημα, που κυριαρχεί στο τελευταίο του βιβλίο υπάρχει σαν υποσημείωση στον τίτλο: πώς μπορεί να διαρρηχθεί ο ιστός της κυρίαρχης ιδεολογίας ενώ κρατάει η κυριαρχία της αστικής τάξης;;;

Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό το κορυφαίο ζήτημα της μαρξικής κοινωνιολογικής προσέγγισης μπαίνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στα περισσότερα έργα του Γιώργου Ρούση…
Στο: ο λόγος στην ουτοπία καταθέτει την διαπίστωση μίας αντίφασης: πώς η χαρακτηριζόμενη από τον ίδιο τον Μαρξ παραμορφωτικά αλλοτριωμένη σε συνθήκες καπιταλισμού εργατική τάξη θα είναι αυτή που θα οδηγήσει στην ταξική ρήξη και την απελευθέρωση της κοινωνίας συνολικά;;;

Στο βιβλίο του: ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ο Γιώργος ολοκληρώνει μία επαναστατική αποκατάσταση του Γκράμσι, που έχει βαθύτατα κακοποιηθεί από ρεφορμιστικές προσεγγίσεις και μετατραπεί σε  ‘θεωρητικό του εκσυγχρονισμού’. Ο ‘πόλεμος θέσεων’ του Γκράμσι και η ιδεολογική επικράτηση του συστήματος αξιών της εργατικής τάξης σε συνθήκες καπιταλισμού σαν αναπόδραστου εργαλείου για την κοινωνική ανατροπή, μας φέρνουν ακόμη εγγύτερα σε κρίσιμα και κριτικά ζητήματα… Θέματα, που αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσει όποιος πονάει και αγωνιά για την κοινωνική χειραφέτηση και απελευθέρωση… Θέματα, που δεν γεννήθηκαν σήμερα… Θέματα, που αναδύονται και προβάλλονται εντονότερα καθώς η δυνατότητα ιδεολογικής επιβολής της αστικής τάξης έχει ενισχυθεί εκθετικά.

Στο ζήτημα του περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό αναφέρονται εστιασμένα σε αυτό άλλα δύο βιβλία: ΜΕΤΑΒΑΣΗ και το πολυσυγγραφικό: ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ & ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ. 

Διαχρονικά ο Γιώργος διατηρεί την ευαισθησία του για τους όρους εξουσίας της εργατικής τάξης αλλά και τον τρόπο άσκησής της… Θυμάμαι π.χ. πως σε σχετικό άρθρο του στην ‘Ελευθεροτυπία’ τόνιζε, ότι η γραφειοκρατική παραμόρφωση της εργατικής εξουσίας, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου την μετατρέπει σε μία απεχθή για τον λαό δικτατορία… Ακόμη, πιο πρόσφατα ο Γιώργος ανοίγει το ζήτημα της παραγωγικής ανάπτυξης, που ξεφεύγοντας από τα όρια της ανάγκης έχει απλωθεί κατά τερατώδη τρόπο στην σφαίρα της υπερκατανάλωσης, κακοποιώντας φύση και κοινωνία. Δεν μας αφορά αυτό;;;      

Αυτές τις σκόρπιες σκέψεις δεν τις καταγράφω σήμερα με σκοπό να ενημερώσω για την παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του Γιώργου…  Αυτό γίνεται πιο άμεσα και πιο απλά.

Επιθυμία μου είναι να τονίσω, πως η θεματολογία του αποτελεί -πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη- μία συνολική και ξεκάθαρη καταγραφή προβληματισμών, αναγκών, ερωτημάτων, που έχουν να κάνουν με το θεμελιώδες ζήτημα της επαναστατικής απελευθέρωσης της κοινωνίας από τα δεσμά της καταναγκαστικής εργασίας. Όχι το γιατί αλλά το πώς…

Ενδεικτικά παραθέτω τις ενότητες του βιβλίου:

●Η ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΛΑΣΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ

●ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ

●Η ίδια η καπιταλιστική παραγωγή

●Ο καπιταλιστικός καταναλωτισμός

●Η συμβολή της δύναμης της συνήθειας

●Ο ρόλος του ρεφορμισμού

●Η συμβολή των ΜΜΕ στη διαιώνιση της αστικής ιδεολογίας

●ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΓΜΑΤΩΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΟΣΟ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

●Ο εκ μέρους των κλασικών του μαρξισμού οικονομικός ντετερμινισμός και οι ευθύνες τους για τη λαθεμένη φαταλιστική, αντιδιαλεκτική του ανάγνωση

●Ο ρόλος του προλεταριακού κοινωνικού υποκειμένου στη ρηγμάτωση της αστικής ιδεολογικής ηγεμόνευσης

●Η κυρίαρχη θέση των κλασικών του μαρξισμού, το διαζευκτικό ή τού κομμουνισμός ή βαρβαρότητα

●Η ανεπάρκεια της στρατηγικής ρηγμάτωσης αυτής της αντίθεσης εκ μέρους των κλασικών του μαρξισμού

●Ο εντοπισμός του προβλήματος από τον Λένιν

●Ο μετέπειτα εντοπισμός του προβλήματος και η ανεπαρκής ή και λαθεμένη αντιμετώπισή του

●Σύγχρονη εργατική τάξη και κυριαρχία αστικής ιδεολογίας

●Ο εντοπισμός του προβλήματος από τον Λούκατς

●Ο εντοπισμός του προβλήματος και η λάθος επίλυσή του εκ μέρους του Μαρκούζε

●Ο εντοπισμός της κρισιμότητας του προβλήματος και η μη επίλυσή του από τον Αλτουσέρ

●Η συμβολή του Γκράμσι

●Η εναλλακτική του πολέμου θέσεων

●Η ανεπάρκεια ακόμη και της μη ρεφορμιστικής ανάγνωσης του Πολέμου θέσεων

●Συμπεράσματα   

Μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να εντοπίσω ενότητες διαχρονικών προβληματισμών, που να βρίσκονται έξω από αυτή την θεματολογία…

Πολύ περισσότερο: το βιβλίο φέροντας την επιστημονική εγκυρότητα του συγγραφέα είναι σίγουρα μία πρόκληση και πρόσκληση για να συναντήσουμε σκέψεις, ‘αγωνίες’, ερωτηματικά αλλά και -κυρίως- να διεισδύσουμε στην αντιμετώπισή τους…

Αυτοί οι ‘στοχασμοί’ δείχνουν πως οι στοχασμοί του Γιώργου είναι επίκαιροι, πολύτιμοι και επιζητήσιμοι.

Ραντεβού με το βιβλίο, λοιπόν… Ραντεβού με τον Γιώργο στην παρουσίασή του στις 2 του Φλεβάρη.

 

 

Σχόλια

; Η ΦΑΙΑΚΙΑ ξεκίνησε την λειτουργία της το 2008 και σταμάτησε το 2017...
Με τον κορονοϊό, τo 2020, επανήλθε. Χωρίς να τον έχουμε συναντήσει μέχρι τώρα.
Την ξαναφτιάχνουμε (θέλοντας και μη) από τα τέλη Μάη 2025 αφού με την βοήθεια της ΑΙ καταφέραμε ...να σβήσουμε μεγάλο μέρος του υλικού της…
εφημερίδες