Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Ο Γιαχβέ και ο Αλλάχ …


Το δήλωσαν πολλοί Εβραίοι Ραβίνοι ερμηνεύοντας από θρησκευτική άποψη το δυστύχημα του ελικοπτέρου, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του Ιρανού Προέδρου… Πρόκειται, σύμφωνα με την επιτομή της τρέχουσας ραβινικής άποψης για τιμωρία του Θεού, που σκόρπισε το …σκυλί στους πέντε ανέμους αφού ήθελε να κρεμάσει Εβραίους.

Την θέση αυτή δεν την διατυπώνουν 2-3 περιθωριακοί, γραφικοί… Οι επιφανέστεροι ραβίνοι Yitzchak Batzri, Meir Abutbul, Nir Ben Artzi αναλύουν με την επιβαλλόμενη θεολογική σοβαρότητα, ότι ο Θεός του Ισραήλ εκδικείται τους φανατικούς εχθρούς του …περιούσιου λαού. Δεν διστάζουν να επικαλεστούν την Παλαιά Διαθήκη και να παρομοιάσουν τον Εμπραΐμ Ραϊσί με τον βιβλικό Χαμάν. Δεν ξέρουμε να σας πούμε περισσότερα γι’ αυτόν τον κακό αλλά για να τον παρομοιάζουν με τον Ιρανό Πρόεδρο θα είναι μεγάλο τέρας…


Ετσι, παρ’ ότι είθισται στον Θάνατο του αντιπάλου να χαμηλώνουν οι τόνοι της εχθρότητας, Μεγάλο μέρος του κλήρου του Ισραήλ πανηγυρίζει, που ο Θεός τους εκδικήθηκε τον Ιρανό για λογαριασμό του λαού του.

 Φυσικά από την άλλη, στο Ιράν, οι θρησκευόμενοι Μουσουλμάνοι θρηνούν για τον ενάρετο Εμπραΐμ και άξιο τέκνο του Αλλάχ, για την τιμή και την δόξα του οποίου θυσιάστηκε… Στο όνομα του Εμπραΐμ αλλά και του Αλλάχ οι πιστοί στο Ιράν ζητούν εκδίκηση…

Σκεφτείτε, που αυτοί οι δύο έχουν τον ίδιο Θεό αλλά με άλλο όνομα, Γιαχβέ εδώ, Αλλάχ εκεί…

Η ανθρωπότητα, την εποχή του Ιμπεριαλισμού των ταξικών αντιθέσεων και των εθνιιστικών συγκρούσεων, βιώνει την προϊστορία της με πολλές ολέθριες συνέπειες. Πολέμους, συφορές, πείνα, φτώχια, κλιματική κρίση περιβαλλοντική καταστροφή…

Όταν όμως οι πρωταγωνιστές ανακατεύουν και τους θεούς τους για να καθαρίσουν για λογαριασμό τους τα πράματα γίνονται πολύ χειρότερα…

  

Σχόλια