Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Μας λένε "Γέροντες"

Φτάσαμε ως εδώ… 


Αρχίσαμε να ψηφίζουμε στα χρόνια της χούντας. 

Γεμίσαμε εμπειρίες, χαρές, πίκρες, απογοητεύσεις αλλά πάντα με ελπίδες. Ζήσαμε μία ζωή με σταθερές αναφορές αλλά πολύ πλούσια σε αλλαγές… 

Βιώσαμε μελλοντολογικά τεχνολογικά επιτεύγματα αλλά ζούμε ακόμη στην θηριωδία της εκμετάλλευσης, της πείνας, των επιδημιών και των πολέμων…

Συνεχίζουμε να οραματιζόμαστε… 

Σε περιβάλλον αποκρουστικής αποξένωσης αλλά με ζωντανές και εύλογες τις προσδοκίες μας…

Βρήκαμε στο διαδίκτυο μία ‘ρομαντική’ εξιστόρηση της διαδρομής της γενιάς μας καθώς συνεχίζει σε προχωρημένες δεκαετίες ζωής…

 

  

Γεννηθήκαμε δεκαετίες 40-50-60.

Μεγαλώσαμε στις δεκαετίες 50-60-70.

Σπουδάσαμε τις δεκαετίες 60-70-80.

Βγαίναμε στις δεκαετίες 70-80-90.

Παντρευτήκαμε και ανακαλύψαμε τον κόσμο τις δεκαετίες 70-80-90.

Τολμήσαμε στα 80s-90s.

Σταθεροποιηθήκαμε τη δεκαετία του 2000.

Γίναμε σοφότεροι το 2010.

Και προχωράμε σταθερά πέρα από το 2020.

Σαν να ζούμε σε οκτώ διαφορετικές δεκαετίες φαίνεται...

 

ΔΥΟ διαφορετικοί αιώνες...

 

ΔΥΟ ξεχωριστές χιλιετίες...

 

Από το τηλέφωνο με έναν υπεραστικό χειριστή έχουμε περάσει στις βιντεοκλήσεις οπουδήποτε στον κόσμο.

Πήγαμε από τα slides στο YouTube, δίσκους βινυλίου στη online μουσική, χειρόγραφα γράμματα στο email και στο WhatsApp.

Από το live game radio, στην ασπρόμαυρη τηλεόραση, στην έγχρωμη τηλεόραση και στη συνέχεια στην τηλεόραση 3D HD. Πήγα στο βίντεο κλαμπ και τώρα βλέπω Netflix.

Συναντήσαμε τους πρώτους υπολογιστές, χτυπήσαμε κάρτες, δισκέτες και τώρα έχουμε gigabytes και megabytes στα smartphones μας.

Φορούσαμε σορτς σε όλη την παιδική μας ηλικία και μετά παντελόνια, oxford, ρουκέτες, full shells και blue jeans.

Αποφύγαμε την παιδική παράλυση, μηνιγγίτιδα, πολιομυελίτιδα, φυματίωση, γρίπη των χοίρων και τώρα COVID-19.

Κάποτε κάναμε βόλτα με πατίνια, τρίκυκλα, ποδήλατα, μοτοποδήλατα, βενζίνη ή diesel αυτοκίνητα και τώρα οδηγούμε υβριδικά ή ηλεκτρικά αυτοκίνητα.

Ναι, έχουμε περάσει πολλά, αλλά τι ζωή είχαμε!

Θα μπορούσαν να μας περιγράψουν ως «δείγματα», ανθρώπους που γεννήθηκαν σε αυτόν τον κόσμο της δεκαετίας του '50, που είχαν αναλογική παιδική ηλικία και ψηφιακή ενηλικίωση.

Είμαστε σαν "Τα έχω δει όλα"!

Η γενιά μας έχει κυριολεκτικά ζήσει και έχει δει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον σε όλες τις διαστάσεις της ζωής.

Είναι η γενιά μας που έχει κυριολεκτικά προσαρμοστεί στην "ΑΛΛΑΓΗ. "

Ένα μεγάλο χειροκρότημα σε όλα τα μέλη μιας πολύ ξεχωριστής γενιάς, που θα είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ

  

Σχόλια

Ο χρήστης Napoleon Rontogiannis είπε…
Δεν τέλειωσε η γενιά μας ακόμη.
Ζήσαμε τη χούντα, ζήσαμε τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Είδαμε και τόσους πολέμους.
Το μυαλό μας να είναι πάντα νέο και όλα θα πάνε καλά.
Ο χρήστης Napoleon Rontogiannis είπε…
Δεν τέλειωσε η γενιά μας ακόμη.
Ζήσαμε τη χούντα, ζήσαμε τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.
Είδαμε και τόσους πολέμους.
Το μυαλό μας να είναι πάντα νέο και όλα θα πάνε καλά.