Όταν η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας κέρδισε το
Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2000 ρώτησαν οι δημοσιογράφοι τον Ζαν Μαρί Λεπέν,
πώς αισθάνεται…
Ο Γάλλος φασίστας, που γενικά δεν μασούσε τα λόγια του απάντησε
με θλίψη: Ποια Εθνική Γαλλίας… Πάνω από τους μισούς είναι μαύροι…
Όταν το 2013 οι Χρυσαυγίτες δολοφόνησαν τον Παύλο
Φύσσα, γνωστό οπαδό του Ολυμπιακού, η θύρα 7 ‘τίμησε’ την μνήμη του με ένα μεγάλο
πανώ στο Καραϊσκάκη, που έγραφε: ‘no politica’.
Ήταν το σύνθημα, που εν τω μεταξύ είχαν λανσάρει οι
πιο συντηρητικές, οι πιο αντιδραστικές δυνάμεις στον χώρο του αθλητισμού, που
επιδίωκαν δήθεν την …διατήρηση του αθλητισμού υπεράνω πολιτικών διαφορών… Στην
πραγματικότητα το ‘no
politica εκφράζει την απόλυτη
και απροκάλυπτη αποδοχή κάθε δεξιάς και ακροδεξιάς πολιτικής, που αναζητάει
φύλλο συκής πίσω από την πολιτική 'ουδετερότητα'…
Το ‘no politica’ χρησιμοποιείται πονηρότατα και εναντίον (υποτίθεται)
ακροδεξιών, ναζιστικών συνθημάτων και ενεργειών στα γήπεδα… Ολους αυτούς το
σύστημα τους περιβάλλει με τα καλύτερα των αισθημάτων του αφού χρησιμεύουν σαν
μαζικές παγίδες της νεανικής οργής, προσκλητήρια ένταξης και συμμετοχής σε
φασιστική δράση…
Πιο πρόσφατο παράδειγμα για υπόμνηση οι ναζιστές Κροάτες, που
διέσχισαν άνετα και ανεμπόδιστα την Δυτική βαλκανική και έφτασαν μέχρι την Νέα
Φιλαδέλφεια, όπου το τέλος ήταν η δολοφονία ενός νεαρού οπαδού της ΑΕΚ. Τα φασιστοειδή
επέστρεψαν κανονικά στην χώρα τους (μέλος της ‘δημοκρατικής’ ΕΕ), όπου
απολαμβάνουν δόξες και τιμές…
Το ‘no politica’ θυμήθηκε και η αγαπητή UEFA ενόψει
του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος… Ευτυχώς, το αγνόησαν αν ανοιχτά οι Γάλλοι
ποδοσφαιριστές.
Απέναντί τους έχουν την κόρη του Λεπέν την Μαρίν, που γνωρίζει να
ελίσσεται πιο ‘δημοκρατικά’ από τον μπαμπά της, χωρίς καθόλου να διαφέρει από
αυτόν. Την αρχή έκανε ο 27χρονος επιθετικός της Ίντερ Μάρκους Τιράμ, ο οποίος
εκφράστηκε ανοιχτά κατά της ακροδεξιάς «Εθνικής Συσπείρωσης» (Rassemblement
National) της Μαρίν Λεπέν.
Παραθέτουμε σχεδόν το σύνολο της δήλωσής του που
επιδοκίμασαν όλοι οι Γάλλοι διεθνείς: Οταν το έμαθα ήμουν στ΄ αποδυτήρια και
σοκαρίσθηκα. Πρέπει να πούμε σε όλους να πάνε να ψηφίσουν, να παλέψουν
καθημερινά. Ελπίζω ότι όλοι συμμερίζονται την γνώμη μου, δεν αρκεί να πούμε ότι
πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε, πρέπει να εξηγήσουμε πώς φτάσαμε εκεί. Δεν νομίζω
ότι είναι πολύ περίπλοκο να εκφρασθείς για αυτό, προέρχεται από την ανατροφή
μου, ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι με ακολουθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και
είμαι υποχρεωμένος να μεταφέρω ορισμένα μηνύματα. Μεγαλώνοντας με τον πατέρα
μου, έχω την υποχρέωση να εκπέμψω αυτό το μήνυμα. Δεν έχω καμία αμφιβολία για
το γεγονός ότι όλοι σκέπτονται όπως εγώ στην εθνική ομάδα.
Δεν είμαι εδώ για να
αναγκάσω κάποιον να πει κάτι, ακόμη κι εάν το σκέφτεται. Χάρη στον πατέρα μου
(σ.σ. ο Γάλλος πρώην διεθνής άσος, Λιλιάν Τιράμ, ο οποίος γεννήθηκε στη
Γουαδελούπη και πήγε στη Γαλλία σε ηλικία 9 ετών) έχω μια καλή αφορμή για να
μπορώ να μιλήσω σχετικά.
Politica, λοιπόν… Πολιτική, γιατί πολιτική
είναι η κάθε πράξη της
ζωής μας και τοποθετείται ή από εδώ ή από εκεί… Η πολιτική ‘ουδετερότητα’ είναι
ο μανδύας του συντηρητισμού, του ωχαδελφισμού, της κοινωνικής αδιαφορίας, της υπεκφυγής,
της συγκάλυψης.
Σε μία δύσκολη εποχή με το φίδι να …γεννοβολάει
μπόλικα αυγά η στάση των Γάλλων διεθνών ποδοσφαιριστών είναι πράξη πολιτική,
πράξη προοδευτική…
Σχόλια