Να σωθεί η Γυάρος...

Το άκουσμα του ονόματος του ξερονησιού του Αιγαίου φέρνει μνήμες τιμής και χρέους από την μία μεριά και από την άλλη βασανισμών, κτηνωδιών, απανθρωπιάς…

Τις γνωρίζουμε και τις δύο πλευρές… Και την πρώτη: την βασανισμένη μα περήφανη και την δεύτερη: υποταγμένη και φριχτή…

Οι λαοί γίνονται σοφότεροι όταν μαθαίνουν την ιστορία τους και κυρίως όταν την θυμούνται και τους βοηθάει στην λήψη των πολιτικών τους αποφάσεων. 

Γι’ αυτό η πρώτη πλευρά αντιστέκεται σήμερα στην επέλαση της δεύτερης, που σχεδιάζει να αξιοποιήσει …’τουριστικά’ την Γυάρο… Στέρεψαν τα νησιά και οι νησίδες στο Αιγαίο και …εντελώς αυθόρμητα ήλθε στην σκέψη η Γυάρος… 

Τα σχέδια 'τολμηρά'... Τα κτίρια κολαστήρια θα μετατραπούν σε πανέμορφους ακριβούς ξενώνες… Θα προστεθούν, ίσως και πισίνες πολλές, που θα περιβάλλουν τα ανακαινισμένα μεγαθήρια, που πρωτοχτίστηκαν με τον ιδρώτα και το αίμα των κρατούμενων αγωνιστών. Οι γαλάζιες πισίνες θα χαθούν μέσα στο γκαζόν, που θα τις περιβάλλει… Πάνω στο χώμα, που έσερναν τα βήματά τους της γης οι κολασμένοι… Θα φυτευτούν και εξωτικά δένδρα, που θα κάνουν το νησί να μοιάζει με τροπικό… 

Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε μία τόσο ελκυστική ιδέα των επενδυτών της ανώμαλης τουριστικής μονοκαλλιέργειας… 

Αυτοί, που βάδισαν, πόνεσαν, έκλαψαν, λύγισαν κάτω από ανείπωτα βάρη, ξανασηκώθηκαν, πάλεψαν για όλου του κόσμου την τιμή… Και μαζί τους αυτοί, που έμαθαν και θυμούνται. 

Αυτό είναι η Γυάρος! Το συμπύκνωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στην υπέρτατη δοκιμασία της…

Στην πρώτη γραμμή του αγώνα ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, που δικδικεί το αυτονόητο... Να ΞΑναχαρακτησθεί ολόκληρο το νησί ως μνημείο και όχι μόνον η περιοχή των πέντε κόλπων. 

Γι’ αυτό η Γυάρος πρέπει να σωθεί… Να γλυτώσει από την glamour βαρβαρότητα, που την απειλεί ύπουλα και υποκριτικά… 

Αλλιώς μας περιμένει όλους μας η χαλαρή απανθρωποποίηση της … αξιοποίησης.