Μερικές φορές το αστικό πολιτικό προσκήνιο προσφέρει στιγμές απείρου κάλους, ικανές να σκορπίσουν τόσο γέλωτα, που θα ζήλευαν και πετυχημένοι κωμοδιογράφοι και κωμικοί ηθοποιοί…
Ενδεικτικά, λοιπόν, στην επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού για την υποψηφιότητα Τασούλα, τονίστηκε ο ενωτικός χαρακτήρας της πρότασης…
Επιχείρημα: οι 288 ψήφους, που έλαβε ο προταθείς σαν πρόεδρος της Βουλής το 2023…
Από αυτά, που λέγονται για να γράψουν 'ιστορία'... Γιατί στις εκλογές προεδρείου της Βουλής επικρατεί μεταξύ των κύριων σε δύναμη αστικών κομμάτων το εθιμικό δίκαιο της ψήφισης όλων των υποψηφίων για όλες τις θέσεις του προεδρείου σύμφωνα με τον συσχετισμό της κοινοβουλευτικής τους δύναμης… Κατά συνέπεια, ένας τέτοιος αριθμός ψήφων κανένα επιχείρημα ‘ενωτικότητας’ δεν μπορεί να προσφέρει.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται για την ακριβέστερη ανίχνευση του ιδεολογικο-πολιτικού στίγματος του προς ψήφιση προέδρου της Δημοκρατίας υπάρχει ‘κατάλληλο’ υλικό. Πρόκειται για την τοποθέτησή του στις 28/3/2017 στην Βουλή με αφορμή εκδηλώσεις μνήμης για τον Νίκο Μπελογιάννη, που είχαν προκαλέσει την ίδια μέρα την οργίλη αντίδραση του συντάκτη της ‘μετριοπαθούς’ Καθημερινής κ. Στέφανου Κασιμάτη, που έγραψε στο άρθρο του με τίτλο: «Ε, όχι και σύμβολο της Δημοκρατίας!»:
«Εκείνο, όμως, που αδυνατώ να συλλάβω είναι η αιδήμων σιωπή της Νέας Δημοκρατίας. Μέχρι χθες το βράδυ (σ.σ 27/3) δεν είδα καμία ανακοίνωση να επιχειρεί, για τους τύπους έστω, να αντικρούσει τις ανοησίες. (…) Η Δεξιά ευθύνεται αν γίναμε μια χώρα ηλιθίων, που θα ήθελαν να έχουν κερδίσει τον Εμφύλιο οι κομμουνιστές και, συγχρόνως, θεωρούν «δικαίωμα» να απολαμβάνουν τα αγαθά του καπιταλισμού. Η δε σιωπή της Ν.Δ. στο συγκεκριμένο περιστατικό απλώς το επιβεβαιώνει. Και, τέλος πάντων, αν τόσο πολύ συγκινούνται με τον Μπελογιάννη στη Ν.Δ., ας έστελναν έναν εκπρόσωπο».
Αυτά έγραφε το πρωί η μετριοπαθής και την εσπέραν της ίδιας μέρας ο προς ψήφιση Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε: «Έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της δημοκρατίας. Εάν είχε επικρατήσει η άλλη παράταξη στη χώρα μας, δεν θα επιτρεπόταν, όχι απλώς να πω αυτά, αλλά δεν θα επιτρεπόταν ούτε να τα σκεφτώ αυτά»
Ο ενθουσιασμός μέγας στο γνωστό ακροατήριο, που αισθάνθηκε να δικαιώνεται για την μεταπήδησή του από τον ΛΑΟΣ στην ΝΔ…Και πολλοί άλλοι χάρηκαν μετ' αυτών...
Ο Πρόεδρος, λοιπόν τα έχει πει ξεκάθαρα και δεν άφησε αμφιβολίες για την ...μετριοπάθεια και το ενωτικό του πνεύμα. Και γι’ αυτές τις ιδιότητές του τιμήθηκε από τον πρωθυπουργό.
Εξάλλου, ο τελευταίος, δείχνει εσχάτως μία έντονη ευαισθητοποίηση στις ισχυρές ακροδεξιές κραυγές, που ακούγονται στο ‘κεντροδεξιό’ του κόμμα... Σε αυτή την κατεύθυνση συνηγορούν και τα διαμορφούμενα πολιτικά δεδομένα στον … φιλελεύθερο δημοκρατικό κόσμο της Δύσης…
Στην Ελλάδα, μάλιστα, που ο ρόλος της Προεδρίας είναι κυριολεκτικά διακοσμητικός -όσο και αν σκίζεται η κεντροαριστερά να μας πείσει για το αντίθετο- η συζήτηση επιλογής υποψηφίων καταντάει ανιαρή. Και αν λάβουμε υπόψη μας, πως το τελετουργικό αυτής της εκλογής δεν αποβλέπει παρά στην εδραίωση της αστικής δημοκρατίας γίνεται ουσιαστικά μάταιη και τελείως αποπροσανατολιστική, όπως ευφυώς επισημαίνει το ΚΚΕ.
Μετά από αυτά, στην ΦΑΙΑΚΙΑ επικρατεί το αίσθημα της ανακούφισης, πως με τον νέο υπό ψήφιση Πρόεδρο δεν θα κινδυνέψουμε από … την επιβολή κομμουνιστικής δικτατορίας…
Και καλή μας νύχτα…
Σχόλια