Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

την
Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...
0

Ο Δραγουμάνος του Βεζίρη

την

Με αυτό το τραγούδι του Λουκιανού Κηλαϊδόνη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου σκεφτήκαμε να γιορτάσουμε φέτος την επέτειο έναρξης της επανάστασης… Αυτής, που δεν ολοκληρώθηκε γιατί έκαναν νωρίς κουμάντο οι βεζύρηδες και οι δραγουμάνοι τους… Μέχρι και σήμερα… 

Γράφτηκε σε δίσεκτους καιρούς (1973) και το αποδίδει ο Μανώλης Μητσιάς…


Ο δραγουμάνος του βεζίρη

Πίνει μαστίχα ρίχνει τα χαρτιά

Το 'να του μάτι στο μισσίρι

Τ' άλλο του μάτι στην αρβανιτιά

Κι όταν βαράει παλαμάκια

Δούλες σερμπέτια μέλια έρχονται σωρό

Και του αχμέτ αγά τα χανουμάκια

Στην προσταγή του στήνουνε χορό

Φάτε και πιείτε δραγουμάνοι

Τώρα που όλα είναι για τα σας

Έτσι ορίζει το φιρμάνι

Κι ο πολυχρονεμένος σας πασάς

Κι όσο για μας σ' ένα καλύβι

Γεια σου Τζαβέλα γεια σου γέρο του Μοριά

Βράδυ πρωί θα λιώνουμε μολύβι

Για την τιμή και για τη λευτεριά



 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου