Η αναδόμηση του: ‘εμείς’

Ακόμη και οι υποκριτές κήρυκες του ανθρωπισμού και της κοινωνικότητας, τονίζουν, πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει μόνον από έναν…Πώς δεν ωφελεί να σκεφτόμαστε μόνον τον εαυτό μας αλλά το σύνολο και άλλα τέτοια ωραία για δημόσια προπαγάνδα… Και σήμερα το κάνουν, όποτε συμφέρει και αποδίδει... Την ίδια ώρα, η προώθηση του ατομικισμού γίνεται με χίλιους τρόπους μέσα από ΜΜΕ αλλά κυρίως μέσα από τα καυτά παραδείγματα της ζωής. Ο ‘μέσος καθημερινός πολίτης’ σπρώχτηκε στα γρανάζια της εγωπάθειας με το πρόσχημα της απελευθέρωσης… Γιατί αυτοί και όχι εγώ … Αυτό κυριαρχούσε στην πορεία της δήθεν ‘πολιτικοποίησης’ που νοιάζονταν για την κατασκευή ‘στρατιωτών’ πιστών σε διάφορα σοσιαλφιλελεύθερα προτάγματα, που συνοψίζονται με εκπληκτική ακρίβεια στο παραπάνω. Η πονηρότατη είσοδος, που επιχειρεί να διαμορφώσει κλίμα κοινωνικής αντίθεσης, αντιπαράθεσης, ταξικότητας ακολουθείται από το ‘μαγική’ προτεραιοποίηση του ‘εγώ’ ως συμπυκνώματος της … φυσιολογικής, πολυπόθητης απελευθέρωσης…   ...

Γιορτάζουμε και θυμόμαστε...


Η αλήθεια είναι πως στην Κέρκυρα περισσότερο γιορτάζουμε -τόσες φορές το χρόνο!- και λιγότερο θυμόμαστε.

Όμως η επέτειος της πολιορκίας του 1716 έχει ξεχωριστό ιστορικό βάρος αφού αποτελεί μέγιστη επιτυχία στην ανάσχεση των Οθωμανών προς την Δύση. Κάτι που είχε συμβεί και στις προηγούμενες πολιορκίες, που απείλησαν την  ιστορική Κορυφώ.

Ο πετυχημένος στρατηγικός και οχυρωματικός σχεδιασμός του Αυστριακού Γιόχαν -Ματίας Σέλεμπουργκ (Κερκυραϊστί Σαλιμπούργος) συνέβαλε αποφασιστικά στην επιτυχία της απόκρουσης αλλά όλα αυτά θα ήταν μία ιστορική διακόσμηση χωρίς τον μεγάλο αγώνα και την θυσία χιλιάδων προγόνων μας…

Από αυτή την άποψη η επέτειος για ‘το Ασέδιο των Κορυφών’* η γιορτή είναι ευρύτερης σημασίας από Κερκυραϊκή και Ελληνική...

Στα πλαίσια λοιπόν του γιορτασμού και οι διαδοχικές συναυλίες των τριών φιλαρμονικών της πόλης στην κεντρική Πλατεία (Σπιανάδα), οι βαρκαρόλες, τα βεγγαλικά… Με σημαντικές παράλληλες θρησκευτικές τελετουργίες…

Η Κέρκυρα στα ‘καλύτερά’ της… Αν μάλιστα δεν υπήρχαν: λειψυδρία, σκουπίδια, κυκλοφοριακό, λειψό νοσοκομείο και άλλα παρόμοια …ασήμαντα, θα ήταν τέλεια…  

 * ιστορικό βιβλίο του φίλου γιατρού Γιώργου Αθανάσαινα, που αναφέρεται λεπτομεριακά στα γεγονότα της εποχής.


Σχόλια