Στην ‘χιονοστιβάδα’ αναγνωρίσεων Παλαιστινιακού κράτους αναφέρεται ο
φίλτατος Νίκος Μητσιάλης… Στο ουσιαστικό τους νόημα και τις προοπτικές τους…
Αλλά και στην ανάγκη πολύ ευρύτερης και ισχυρότερης ενεργοποίησης, γιατί χωρίς
αυτήν οι αναγνωρίσεις δεν θάχουν κανένα νόημα… Δεν θα προλάβουν…
Συνολικά 158 κράτη μέλη του ΟΗΕ και 2 μη μέλη (Δυτική
Σαχάρα και Βατικανό) αναγνωρίζουν την ανεξαρτησία του Κράτους της Παλαιστίνης.
Το 90% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού απαιτεί να σταματήσει η σφαγή ενός Λαού
που ξεκίνησε το 1948 και συνεχίζει για τη «Τελική Λύση», στόχος των σιωνιστών.
Η Παλαιστίνη είναι κράτος μη μέλος σε καθεστώς παρατηρητή
από το Νοέμβρη του 2012. Αυτό συμβαίνει γιατί το βέτο που ασκεί η Αμερική πάνω
στην ευνοϊκή απόφαση της πλειοψηφίας των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας της
στερεί αυτό το δικαίωμα, ακυρώνοντας ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του
ΟΗΕ.
Ένας πλανήτης που αλλάζει πολιτικοοικονομικά ταχύτατα με
νέες αναδυόμενες δυνάμεις στο προσκήνιο, ασφαλώς χρειάζεται έναν
«μεταρρυθμισμένο» ΟΗΕ, αυτό και στους επιμέρους οργανισμούς του.
Ο ΟΗΕ είναι μια μεταπολεμική «κατασκευή» κατ’ ουσία των
δυτικών μεγάλων - για τα μέτρα εκείνης της εποχής - χωρών και με κανόνες
λειτουργίας που τις εξυπηρέτησαν μέχρι και χθες, με πάντα απούσες από το
Συμβούλιο Ασφαλείας την Αφρική και την Λατινική Αμερική.
Επιβεβαίωση των παραπάνω η αποκαλυπτική δήλωση του
Αμερικανού ΥπΕξ Μάρκο Ρούμπιο: «Φτιάξαμε μια διεθνή τάξη μετά το δεύτερο
παγκόσμιο πόλεμο που μας εξυπηρετούσε και που τώρα βολεύει τις ανταγωνίστριες
χώρες και πρέπει να βγούμε από αυτήν!».
Αποκορύφωμα της απαξίωσης του ΟΗΕ και η δήλωση του
προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ της περασμένης Τρίτης, που, από το βήμα της
Γενικής Συνέλευσης αυτού Παγκόσμιου
Οργανισμού, αμφισβήτησε τον λόγο ύπαρξης του, μαζί με τους οργανισμούς που
λειτουργούν υπό την αιγίδα του.
Και στην πρώτη του προεδρική θητεία, τον Δεκέμβριο του
2016, ο Τραμπ, επειδή το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ήταν ενάντια
στον εποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ, είχε γράψει στο
Twitter: «Ο ΟΗΕ έχει φοβερές προοπτικές, αλλά αυτήν τη στιγμή είναι μόνο ένα
κλαμπ συζήτησης και καλοπέρασης. Πολύ λυπηρό!».
Σ’ αυτόν τον απαξιωμένο από τους Αμερικανούς οργανισμό
είναι ασφαλώς χρήσιμες οι αναγνωρίσεις Παλαιστινιακού κράτους. Κυρίως από
ευρωπαϊκά κράτη που αναγκάζονται κάτω από τη παγκόσμια λαϊκή πίεση αλλά και ως
άλλοθι για την κρατική συμμετοχή τους στη διαπραττόμενη γενοκτονία και των
εταιρειών των χωρών τους που εφοδιάζουν τους σιωνιστές με τους απαραίτητους
εξοπλισμούς…
Την περασμένη χρονιά δεκατέσσερα παλαιστινιακά κινήματα
φιλοξενήθηκαν από την κινεζική κυβέρνηση για τρεις ημέρες από τις 21 έως τις 23
Ιουλίου στο Πεκίνο. Εκεί υπογράφηκε η «Διακήρυξη του Πεκίνου» για την ένταξη
όλων των οργανώσεων στο Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO)
και τον σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης εθνικής ομοψυχίας.
Πολύ χρήσιμο αυτό αλλά για πότε; Για όταν η χώρα της
Παλαιστίνης θα είναι ένας ερειπιώνας που τα σπλάχνα του θα κρύβουν πτώματα
χιλιάδων αμάχων και οι Κουσνέρ, Μπλερ και τ’ άλλα κοράκια θα θεμελιώνουν στη
Γάζα τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής;
Οι λιμοκτονούντες της Λωρίδας του θανάτου περιμένουν από
τη θαυμάσια πρωτοβουλία του «Στολίσκου της Ελπίδας» επισιτιστική βοήθεια, την
οποία θα επιδιώξουν να την «βουλιάξουν» οι σιωνιστές.
Αλλά μια, από αέρος και θαλάσσης, επισιτιστική και
ιατροφαρμακευτική βοήθεια στους μελλοθάνατους της Γάζας, από κράτη του
λεγόμενου Παγκόσμιου Νότου και των BRICS+ μετά από μια παγκόσμια καμπάνια,
μάλλον δε θα ήταν δυνατόν να την σταματήσει κανείς.
Μια τέτοια απόφαση θα αποδείξει πως, εκτός από το
πολιτικοοικονομικό, μέρος της συνεργασίας αυτών των χωρών είναι και το
ανθρωπιστικό!
Σχόλια