Γιώργου Ρούση: Πιο επίκαιρα από ποτέ!

Δύο συγκλονιστικά κείμενα διάλεξε ο φίλτατος Γιώργος Ρούσης για να θυμίσει την βαριά ευθύνη, που κουβαλάμε ο καθένας μέσα του και όλοι μαζί. Με την ανοχή μας στις τερατωδίες, που διαδραματίζονται δίπλα μας δίνουμε στο εχθρό χώρο δράσης.  ΠΡΟΣΟΧΗ! Μετά από λίγο η ισχύς τους γίνεται ανίκητη…

 

Μια και το καθοδικό ζιγκ ζαγκ της ιστορίας που διανύουμε κι ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε, μας φέρνουν πίσω στις μέρες του 30.

 

"Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε και κλέβουν ένα λουλούδι

από το κήπο μας και δε λέμε τίποτα.

Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον περπατούνε στα λουλούδια,

σκοτώνουν το σκυλί μας και δε λέμε τίποτα.

Ώσπου μια μέρα-τη πιο διάφανη απ’ όλες-

μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας ληστεύουν το φεγγάρι μας

γιατί ξέρουνε το φόβο που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας.

Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα, πλέον δεν μπορούμε να πούμε τίποτα."

Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι

 

«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος

Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».

 

Συνήθως αποδίδεται στον Μπρεχτ. Στην πραγματικότητα όμως είναι του  Πάστορα, Martin Niemöller