Δύσκολο να αποχαιρετήσεις το Ευτύχη Μπιτσάκη…

… που μας άφησε, έχοντας διατρέξει 98 χρόνια του βίου του… Σκέφτεσαι ποιες φράσεις, ποιες λέξεις θα ήταν οι πιο κατάλληλες για να αποδώσουν την πρέπουσα τιμή στον αποχωρήσαντα… Είναι πράγματι δύσκολο να τις βρεις όταν θέλεις να μιλήσεις για το ήθος, το έργο, τη στάση ζωής, την απλότητα μέσα στην συγκλονιστική συνθετότητα του Ευτύχη Μπιτσάκη Το σύντομο αυτό αποχαιρετιστήριο δεν έχει σκοπό να αναφερθεί λεπτομερειακά στους σταθμούς της ζωής και της δράσης του. Πολλοί άλλοι θα το κάνουν με επιμέλεια και πληρότητα… Θυμόμαστε τις φορές που μάθαμε από τον χαρισματικό του λόγο να διευρύνουμε και να διευθετούμε τις γνώσεις μας σε δύο γνωστικά αντικείμενα φαινομενικά απέχοντα και ουσιαστικά άρρηκτα και αλληλοϋποστηρικτικά διαπλεκόμενα: την φυσική και την μαρξική φιλοσοφία. Τον θυμόμαστε ακόμα όταν σε κάποιες κρίσιμες ώρες και γενικότερους προβληματισμούς μας μίλησε με γνήσιο ενδιαφέρον με αυθεντικότητα και με αγάπη… Όπως συνήθιζε πάντοτε να κάνει με όσους είχαν την επιθυμία να συνδιαλλ...

Η ΦΑΙΑΚΙΑ ‘θύμα’ της τεχνητής νοημοσύνης


Στην ουσία θύμα της δικής μας αφέλειας αφού της αναθέσαμε την ‘εν λευκώ’ την αναμόρφωση του ιστολόγιου…

Θελήσαμε να κάνουμε μία εξωτερική αισθητική αναβάθμιση και μας παρέσυραν τα λάγνα  λόγια της ΑΙ… Ο διάλογος με το ChatGPT ήταν γεμάτος γλύκες και υποσχέσεις… Κάθε βήμα, σε κάθε ερώτημα μας συνέχαιρε για την σωστή μας …τοποθέτηση… Τα ερωτήματά μας ήταν όλα …καίρια και σωστά…

Μέσα σε αυτό το κλίμα της της ευγένειας και τρυφερότητας, την πατήσαμε… Φτιάξαμε αντίγραφο ασφαλείας, που όμως δεν μπορούσε ο blogger να διαβάσει για να το επαναφέρει σε ισχύ… Παλεύαμε με διάφορα έτοιμα θέματα (templates) αλλά και αυτά ήταν ασύμβατα… Και όταν στο τέλος, βρήκαμε ένα που μας έκανε το ανεβάσαμε αλλά είχαν εξαφανιστεί οι περισσότερες από τις εφαρμογές μας, τα widgets, που είχαμε φτιάξει με πολύ κόπο στην διαδρομή του χρόνου…

Η ΑΙ μας καθησύχασε και μας διαβεβαίωσε, ότι υπάρχουν, δεν έχουν σβηστεί και πως υπάρχει τρόπος να τα επαναφέρουμε… Μετά λοιπόν από διήμερη προσπάθεια τα παρατήσαμε… Βρήκαμε ένα έτοιμο θέμα του blogger, το ανεβάσαμε και πάνω σε αυτό παλεύουμε να κάνουμε τις προσαρμογές μας και να ξαναφτιάξουμε τα χαμένα… Ευτυχώς δεν έχει πειραχτεί η ύλη των σελίδων της ΦΑΙΑΚΙΑΣ… Κάποιες μορφικές διορθωσούλες θα γίνουν… Σιγά-σιγά και καθημερινά…

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος, που είχαμε αποκλείσει την δημόσια επικοινωνία του blog.

Πρακτικό συμπέρασμα… Η ΑΙ ήταν πολύ πρόθυμος συνεργάτης αλλά τα βήματα, που σου προτείνει πρέπει να τα σταθμίζεις και να έχεις απόλυτα εχέγγυα ασφάλειας. Και αυτό όχι μόνον για τα μικρά και ελάχιστα που την χρησιμοποιήσαμε και την έχουμε ξαναχρησιμοποιήσει αλλά ακόμη περισσότερο για τα σοβαρότερα… Υπάρχουν απίστευτα οφέλη από την χρήση της αλλά απαιτείται προσοχή… Για την ώρα τουλάχιστον ο στρατηγικός ρόλος της ανθρώπινης βούλησης και σκέψης είναι καθοριστικός. Και πρέπει να είναι καθοριστικός γιατί και στην χρήση αυτού του ‘προϊόντος’ (είναι προϊόν αλλά όχι μόνον) ισχύει το κλασσικό μαρξικό ζήτημα: ποιος ποιον;

Και ας μην λησμονάμε την παρακαταθήκη του μεγάλου επιστήμονα και διανοητή Steven Hawking που διέβλεπε μεγάλους κινδύνους από την βουλητική αυτονόμηση μορφών τεχνητής νοημοσύνης (ρομπότ κ.λ.π.), που στο κοινωνικο-πολιτικό κλίμα διαμόρφωσης της ‘συγκρότησής’ τους μπορεί να στραφούν και κατά ανθρώπων ανεξέλεγκτα, με δική τους ‘πρωτοβουλία’.

Αυτές τις μέρες δημοσιεύτηκε είδηση σχετική με ρομπότ στην Κίνα, που δεν ‘πειθάρχησε’ σε εντολές τιθάσευσής του.

Η τεχνολογία μπορεί να είναι σίγουρα και μόνον υπέρ της ανθρώπινης ζωής όταν ο άνθρωπος θα έχει κατακτήσει την πραγματική του ελευθερία από τα ταξικά δεσμά… 

Οι κίνδυνοι, μάλιστα, υπερβαίνουν τα στενά κλασσικά κοινωνικο-πολιτικά όρια αφού είναι πλέον 'δεδομένο', πως η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορεί να παράξει τεχνητή νοημοσύνη...

Για την ώρα, πάντως η ΦΑΙΑΚΙΑ επανήλθε εις την ζωή. Καλή επικοινωνία να έχουμε …

 

Σχόλια