Δύσκολο να αποχαιρετήσεις το Ευτύχη Μπιτσάκη…


… που μας άφησε, έχοντας διατρέξει 98 χρόνια του βίου του…

Σκέφτεσαι ποιες φράσεις, ποιες λέξεις θα ήταν οι πιο κατάλληλες για να αποδώσουν την πρέπουσα τιμή στον αποχωρήσαντα…

Είναι πράγματι δύσκολο να τις βρεις όταν θέλεις να μιλήσεις για το ήθος, το έργο, τη στάση ζωής, την απλότητα μέσα στην συγκλονιστική συνθετότητα του Ευτύχη Μπιτσάκη

Το σύντομο αυτό αποχαιρετιστήριο δεν έχει σκοπό να αναφερθεί λεπτομερειακά στους σταθμούς της ζωής και της δράσης του. Πολλοί άλλοι θα το κάνουν με επιμέλεια και πληρότητα…

Θυμόμαστε τις φορές που μάθαμε από τον χαρισματικό του λόγο να διευρύνουμε και να διευθετούμε τις γνώσεις μας σε δύο γνωστικά αντικείμενα φαινομενικά απέχοντα και ουσιαστικά άρρηκτα και αλληλοϋποστηρικτικά διαπλεκόμενα: την φυσική και την μαρξική φιλοσοφία.

Τον θυμόμαστε ακόμα όταν σε κάποιες κρίσιμες ώρες και γενικότερους προβληματισμούς μας μίλησε με γνήσιο ενδιαφέρον με αυθεντικότητα και με αγάπη… Όπως συνήθιζε πάντοτε να κάνει με όσους είχαν την επιθυμία να συνδιαλλαγούν μαζί του…

Η αξία του αναγνωρίστηκε παρά την καταδιωκτική του συστήματος στάση απέναντί του. Εμπόδια συνάντησε και στην επιστημονική του ανάδειξη και χρειάστηκε η μετάβασή του στην Γαλλία για να αρτιώσει το επιστημονικό του έργο…

Με σταθερές τις μικροπρεπείς του ιδεοληψίες το αστικό σύστημα της χώρας προσπάθησε να ματαιώσει την πανεπιστημιακή του ανάδειξη. Χωρίς επιτυχία…

Ο Ευτύχης δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και Φυσική στο ΕΚΠΑ.

Διατήρησε την πολιτική και φιλοσοφική του ενάργεια προσφέροντας ένα ογκωδέστατο έργο. Βοήθημα για τους διαλογισμούς όσων αισθάνονται και απολαμβάνουν την υψηλή διαμαρτυρία της σκέψης…

Αυτά τα λίγα για το αντίο στον Ευτύχη Μπιτσάκη…Τον φιλόσοφο, τον επιστήμονα, τον αγωνιστή...



Σχόλια