Στην έκθεσή της, που ήρθε πρόσφατα στη δημοσιότητα,
κατονομάζονται πάνω από 1.000 εταιρείες, αμερικανικές και ευρωπαϊκές, που
τροφοδοτούν (και κερδίζουν από) τη γενοκτονία και τον εκτοπισμό του
παλαιστινιακού πληθυσμού.
“Τι ωραίο πλιάτσικο!” θα ’λεγε κανείς.
Η κυβέρνηση Τραμπ αντέδρασε με λύσσα όμως η κυρία
Αλμπανέζε δεν το ’βαλε κάτω.
Χαρακτηρίζει τις ύβρεις που εξαπολύθηκαν εναντίον της
και τις σε βάρος της κυρώσεις “μαφιόζικες τεχνικές εκφοβισμού” και δηλώνει ότι
θα συνεχίσει τον αγώνα της για τη δικαιοσύνη και την υπεράσπιση του διεθνούς
δικαίου.
Βλέπω τη φωτογραφία της, μια καθώς πρέπει κυρία με τα
γκρίζα μαλλιά τραβηγμένα, με σκουλαρίκια που μοιάζουν με κόκκινα γαρύφαλλα, και
αναρωτιέμαι πόσοι συμπατριώτες μας την αναγνωρίζουν.
Και πώς να την αναγνωρίζουν όταν τα κανάλια
αδιαφόρησαν πλήρως για τις αποκαλύψεις
της.
Προτίμησαν να αφιερώσουν άφθονο τηλεοπτικό χρόνο στη
σύλληψη και την ομολογία της Ειρήνης Μαρτζούκου - αυτήν εύκολα την
αναγνωρίζουμε.
Η Αμαλιάδα είναι η γενέτειρα του Νίκου Μπελογιάννη,
του σπουδαίου συγγραφέα Μήτσου Αλεξανδρόπουλου και του Νίκου Μάργαρη που μας
άφησε το συνταρακτικό χρονικό της Μακρονήσου.
Η Αμαλιάδα, όπου το καλοκαίρι του 1944 εκτελέστηκαν 8
αντιφασίστες Γερμανοί στρατιώτες, τώρα ήρθε στην επικαιρότητα λόγω Μαρτζούκου.
Ὀλοι πια ξέρουν τη Μαρτζούκου, όμως ελάχιστα ξέρουμε
για το χθες και το σήμερα αυτής της πόλης που γίνεται το θολό φόντο μιας
τρομερής ιστορίας.»
Σχόλια