Αχ, η Αγγλία μας η καημένη...

Στο Βρετανικό imperium αναφέρεται το άρθρο του φίλτατου Νίκου Μητσιάλη… Θυμάται τις ‘ένδοξες’ ώρες, που εξουσίαζε το μεγαλύτερο μέρος της γης δουλοποιώντας τους κατοίκους της… Αλλά και σήμερα, που στα νησιώτικα όριά του, επιβάλλει την εξαθλίωση του πάλαι ποτέ ισχυρού Εθνικού Συστήματος Υγείας… Πάντοτε προς ίδιον όφελος, βεβαίως, βεβαίως.

 

… Λοχαγοί και Βασιλιάδες! Πολύ επίκαιρο το ποίημα του Ιρλανδού Μπρένταν Μπίαν «Το Σεπτέμβριο θυμάμαι». Μέσα σε λίγους στίχους ο ποιητής είπε όλα όσα είχαν σφραγίσει μαύρους και άσπρους, από τους άσπρους  στυγνούς Άγγλους αποικιοκράτες.   

Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει πως: «Τους μισώ τους Ινδούς. Είναι ζώα και έχουν μια ζωώδη θρησκεία. Ο λιμός ήταν δικό τους λάθος που αναπαράγονται σαν κουνέλια», ενώ ο θάνατος από πείνα εκατομμυρίων Ινδών, είχε ως αιτία την κλοπή του σταριού από τους Άγγλους αποικιοκράτες προκειμένου να το στείλουν στη Βρετανία...

Ίδιο μίσος και για τους Κινέζους που τους νάρκωναν με όπιο, όντας αφεντικά στην πατρίδα του κίτρινου δράκου. Τους απαγόρευαν ακόμα και την είσοδο στους πανέμορφους κήπους τους, με ταμπέλες που έγραφαν: «Όχι σε Σκύλους και σε Κινέζους». Ήταν τότε που η Βρετανία είχε δούλους το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού και ιδιοκτησία της το ένα τέταρτο περίπου της γήινης έκτασης του πλανήτη.

Κίνα και Ινδία αλλά και άλλες πρώην βρετανικές αποικίες έχουν από χρόνια απαλλαγεί από «Λοχαγούς και Βασιλιάδες», που εγκαταλείποντας τις αποικίες άφησαν πίσω τους  άσβηστες μνήμες ομαδικών δολοφονιών, βιασμών και βασανιστηρίων... Όμως, του ξεπεσμένου αποικιοκράτη το χούι μόνο μαζί με τη τελευταία του ανάσα φεύγει και μεταλαμπαδεύεται στους απογόνους του.

Έτσι στο μικροσκόπιο και τώρα η Κίνα, όταν επιβάλει λοκντάουν και κάποιοι πολίτες της διαμαρτύρονται, αυτό γίνεται πρώτη είδηση στα τηλεκάναλα, με εικόνες που δείχνουν αγανακτισμένους να απειλούν με πτώση το... καθεστώς του Σι! Και πάλι, όταν καταργούνται τα μέτρα για το Covid, ανεβαίνει ο πανικός στο κατακόρυφο στο πολιτισμένο δυτικό κόσμο!

Και ενώ όλη αυτή η υπερ-ευαισθησία για τα συμβαίνοντα στον εκτός της δύσης «υποανάπτυκτο» κόσμο, για τις δραματικές ώρες που βιώνει ο βρετανός πολίτης στο υπό διάλυση σύστημα υγείας της χώρας του, σιωπή ασυρμάτου στα λαλίστατα, κατά τα άλλα, μέσα μαζικής συσκότισης! Κι αυτό όταν βρετανικές εφημερίδες και κανάλια αναφέρονται σε τουλάχιστον 100.000 κενά σε νοσοκομειακές θέσεις και στο ότι μόνο αν έχεις τύχη ίσως βρεις, μετά από ατελείωτες ώρες αναμονής, κάποιο ασθενοφόρο.

Όταν καταγράφονται καθημερινοί θάνατοι ασθενών που χρεώνονται στις εγκληματικές ελλείψεις του συστήματος υγείας. Τον περασμένο Δεκέμβρη 54.000 πολίτες περίμεναν πάνω από 12 ώρες για να τύχουν ιατρικής φροντίδας, μόνο στα Επείγοντα των νοσοκομείων.

Η κυβέρνηση των Τόρις υποστήριξε πως εκταμίευσε περί τα 6 δις. λίρες το φθινόπωρο για το βρετανικό ΕΣΥ και ο πρωθυπουργός Ρίσι Σούνακ υποσχέθηκε στις αρχές του Ιανουαρίου ότι «θα μειώσει τις λίστες αναμονής». Απατηλές υποσχέσεις που δεν πείθουν τους εργαζόμενους στο τομέα της υγείας, και γι’ αυτό οι απεργιακές κινητοποιήσεις τους δεν υποχωρούν με τίποτα!

Αχ, η Αγγλία μας η καημένη με λοχαγούς και βασιλιάδες! Παραπλεύρως και το Σίτι, το σχεδόν αυτόνομο κρατίδιο του λονδρέζικου κέντρου που έχει δική του κυβέρνηση με γκόλντεν μπόις και πάνω από 300.000 χιλιάδες εργαζόμενους σε τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρίες!

Φυσικά όλοι αυτοί, οι στρατηγοί και οι βασιλιάδες της παγκόσμιας οικονομικής φούσκας δε θα νοσηλευτούν ποτέ στο διαλυμένο βρετανικό ΕΣΥ (NHS), αλλά σε πανάκριβες πολυτελείς ιδιωτικές κλινικές! Στο διαλυμένο σύστημα υγείας και σε λίστες ατελείωτης αναμονής θα στριμωχτούν οι ιθαγενείς των νέο αποικιοκρατών του Σίτι...

Εκτός από τους βρετανούς απεργούς γιατρούς και νοσηλευτές, σε απεργία 18 ημερών (!) κατεβαίνουν και 70.000 εργαζόμενοι στα βρετανικά πανεπιστήμια, ενώ συνεχίζονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις στα βρετανικά μέσα μαζικής μεταφοράς! Αυτά στη χώρα που πρώτη, με τη Θάτσερ πρωθυπουργό, δίδαξε στην Ευρώπη τη διάλυση του κοινωνικού κράτους.

Μετά και την προχθεσινή μαζικότατη γενική απεργία-πορεία στη Γαλλία, η ευρωπαϊκή απεργιακή φωτιά φουντώνει και ίσως προοπτικά να ενώνει και αγωνιστικά! Ως Έλληνες πάντως πρέπει να νιώθουμε υπερήφανοι που συναγωνιζόμαστε επαξίως μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες στην κατάντια του συστήματος υγείας!