Από τον φίλτατο Δημήτρη Λεβέντη λάβαμε το παρακάτω κείμενο
που απηχεί τα συναισθήματα και τις σκέψεις του συγγραφέα για τα αποτελέσματα
των Γαλλικών εκλογών, που κύριο χαρακτηριστικά τους είναι η ήττα της φασιστικής
δεξιάς της Λεπέν και η εκλογική νίκη του νέου αριστερού μετώπου της οποίας ο ηγέτης Ζαν Λυκ Μελανσόν άκουσε τα μύρια όσα
από εχθρούς και συμμάχους της ‘εκσυγχρονιστικής’ αριστεράς… Ουκ ολίγοι κλασσικοί
δεξιοί ‘δημοκράτες’ χαρακτήρισαν τον Μελανσόν μεγαλύτερο κίνδυνο από την Λεπέν.
Το αυθόρμητο συναίσθημα χαράς δεν καταργεί αντιρρήσεις, επιφυλάξεις
και αμφιβολίες για τα μέλλοντα…
Παραθέτουμε
ΟΑΣΗ ΧΑΡΑΣ
Η νεοφασιστική επέλαση στην Ευρώπη
υπέστη την πρώτη γερή ήττα στην Γαλλία στον χθεσινό δεύτερο γύρο των
κοινοβουλευτικών εκλογών.
Η καθαρή νίκη του Νέου Λαικού Μετώπου
δέν αποτελεί έκπληξη όπως αρέσκονται να πιπιλίζουν τα μέσα.
Προήλθε από την αφύπνιση εκατοντάδων
χιλιάδων δημοκρατικών ψηφοφόρων που μέχρι τώρα απείχαν αηδιασμένοι από τά
εκλογικά παιγχνίδια μπροστά στην νεοφασιστική απειλή αλλά ήταν συνήθως εκείνοι
που συγκρούστηκαν στους δρόμους με τη βία της εξουσίας.
Η ενότητα των αριστερών πολιτικών
δυνάμεων δέν ήταν ένας ευκαιριακός συμβιβασμός που πραγματοποιήθηκε μέσα σε δυό
μέρες μετά τις ευρωπαικές εκλογές.
Δεν χτίζονται έτσι αυτά τα φαινόμενα
οργανικής συνεργασίας 25 κομμάτων και οργανώσεων και της στήριξης άλλων 21
οργανώσεων και σχηματισμών που ξεκινούν από την δεξιά σοσιαλδημοκρατία και
ακουμπάνε τα κινήματα δράσης antifa τους αυτονομιστές Βάσκους, Πολυνήσιους,
Μαρτινικέζους, Γουδελαπιάνους κ.α.
Η ωρίμανση προήλθε μέσα από την κοινή
δράση στα οδοφράγματα που στήνονται στην Γαλλία εδώ και δυό δεκαετίες
τουλάχιστον σχεδόν σε εβδομαδιαία συχνότητα και ζυμώθηκε με το αίμα δεκάδων
νεκρών.
Κανένα από τα τρία πρώτα πολιτικά
μπλόκ δέν κατέχει την απόλυτη πλειοψηφία των 289 εδρών για να σχηματίσει
κυβέρνηση ( Μέτωπο 182, Μακρόν 168, Λε Πέν 143) πράγμα που σημαίνει ότι
μπαίνουμε σε μία κατάσταση διαρκούς οξυμένης πολιτικής κρίσης αποτέλεσμα των
αδιεξόδων της νεοφιλελεύθερης ερήμωσης που όμως μπορεί να προκαλέσει εκρήξεις
που να ευνοήσουν τις λαικές κατακτήσεις.
Δεν υπάρχει αντιφασίστας στο κόσμο που
να μη πήρε λίγη χαρά και κουράγιο από την χτεσινή ήττα του εθνικιστικού
μορφώματος των ΛεΠέν -Μπαρντελά.
Η εκλογή της άκρας αριστεράς βουλευτών
όπως αυτή του 29 χρονου Ραφαέλ Αρνώ εκπρόσωπου της Αντιφασιστικής Νέας Φρουράς,
χαρακτηρισμένου ως επικίνδυνου για την δημόσια τάξη από τις ασφαλίτικες αρχές
και συχνά καταζητούμενου μόνο αισιοδοξία μπορεί να δώσει.
Η Γαλλία πέρα από κάθε αμφιβολία
εξακολουθεί να παραμένει η μήτρα των κοινωνικών εξελίξεων από την εποχή της
αστικής επανάστασης του 1789 μέχρι σήμερα.
Σχόλια