Η εποχή μας είναι γεμάτη από παραδείγματα σε ολόκληρο
τον πλανήτη, που επιβεβαιώνουν το του Μαρξ: αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο,
θα ήταν παράνομες…
Η επιβεβαίωση γίνεται με πολλούς τρόπους. Εκτός από
την ανοιχτή κατάργησή τους με σωτήρες τύπου Πινοσέτ και άλλων παρομοίων
καθαρμάτων, ιδιαίτερα στην Λατινική Αμερική, υπάρχουν και οι εναλλακτικές ‘τεχνικές’…
Ολες αυτές αποβλέπουν στην μετατροπή της εκλογικής
διαδικασίας σε τελετουργία δήθεν δημοκρατικής έγκρισης των εκάστοτε εκλεκτών
του κεφαλαίου από τον λαό με την …βοήθεια προκλητικά εκλογονοθευτικών
συστημάτων…
Είναι περισσότερο από προφανές, πως η απλή και χωρίς
περιορισμούς και υποσημειώσεις αναλογική είναι η μόνη λογικά αποδεκτή
διαδικασία για την πραγματοποίηση αρχιαιρεσιών σε κάθε επίπεδο: από τον σύλλογο
της γειτονιάς μέχρι τις εθνικές εκλογές… Κάθε απομάκρυνση από την αρχή: όσο σε ψήφους, τόσο σε έδρες… προσβάλει
την ανθρώπινη νόηση και συνιστά κραυγαλέα αδικία και εκτροπή από την γνήσια
αντιπροσωπευτικότητα…
Στον καπιταλισμό με προμετωπίδα του την αστική
δημοκρατία, όλοι είμαστε ίσοι αλλά, ως γνωστόν, μερικοί είναι πιο ίσοι… Όχι,
μόνον σε επίπεδο οικονομικό και κοινωνικό. Το σχετικό αφήγημα ισχυρίζεται, πως ο καπιταλισμός αναδεικνύει τα ανθρώπινα ταλέντα και ικανότητες... Αναγνωρίζει, δηλαδή, διαφορές και ανισότητες αφού έτσι το θέλει δήθεν η ...φύση.
Ταυτόχρονα, όμως σε άπειρες πλευρές της πολιτικής καθημερινότητας με
κορυφαία εκείνη των εκλογών, για την οποία οι ιδεολόγοι και οι ταγοί της αστικής
δημοκρατίας …περηφανεύονται με περισσή κομπορρημοσύνη γίνεται της κακομοίρας...
Στην ουσία μας δουλεύουν αγρίως, γιατί γνωρίζουν
άριστα την μεγάλη απάτη, που περικλείεται στον εξαιρετικά διαδεδομένο μύθο του ‘δικαιώματος’
των εκλογών και συνίσταται σε συμμετοχή σε αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Η αριστερά, που (οφείλει να) έχει πλήρη επίγνωση της απάτης
συμμετέχει σε αυτές αξιοποιώντας την δυνατότητα πολιτικής ζύμωσης των απόψεών της.
Η παρουσία της στο αστικό κοινοβούλιο μπορεί να συμβάλλει σε αυτό τον στόχο
μέσα από την δημόσια προβολή θέσεων και ανοιχτή καταγγελία όλων των μέτρων, που
οι κυβερνήσεις αποφασίζουν σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού…
Όμως, η αριστερά, οι εκλογές και η κυβερνησιμότητα
είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο, που χρήζει πολλής κουβέντας, ιδιαίτερα στην χώρα μας,
όπου τα τελευταία χρόνια απολαμβάνουμε …τις επιτυχίες της κυβέρνησης της …πρώτης
φοράς αριστεράς…
Η υποταγή στα μνημόνια και η υποθήκευση των εθνικών και
δημοκρατικών κατακτήσεων του Ελληνικού λαού είναι οι …επιτυχίες της ‘αριστερής’
διακυβέρνησης… Και το χειρότερο: η διαπόμπευση της αριστερής πολιτικής και η
προαγωγή του πονηρού αλλά ‘ομοιάζοντος’ -υπό αυτές τις συνθήκες- με αληθινό: όλοι
το ίδιο είναι. Το ζουν και το εισπράττουν όσοι θέλουν και μπορούν να το
καταλάβουν…
Αν τυχόν, η σταθερότητα του συστήματος επιβάλλει
ισχυρή μονοκομματική κυβέρνηση, υπάρχουν εκλογικά συστήματα 'κατάλληλα' να την εξασφαλίσουν.
Και πρώτο και καλύτερο το πλειοψηφικό, που ως γνωστόν το έχουν σταθερά επιλέξει
με μικροπαραλλαγές οι μεγάλες δυτικές παραδοσιακές δημοκρατίες (Μεγάλη
Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κ.α.).
Στην χώρα μας, υπάρχει ένα μπασταρδεμένο με κρίσιμες
καλπονοθευτικές διατάξεις σύστημα, που από την μία μεριά χαρίζει στο πρώτο
κόμμα 50 έδρες αν ξεπεράσει το 40% και από την άλλη θέτει εκτός Βουλής κόμματα
με ποσοστό κατώτερο του 3%. Ετσι, κόμματα, που με ποσοστά 1-3% θα διέθεταν 3
έως 9 έδρες τις …προσφέρουν δωράκι στο πρώτο…
Βλέποντας οι 'ημέτεροι' τα ποσοστά της ΝΔ
να μην ανακάμπτουν στο αναγκαίο ύψος του 40%, ‘σκέφτηκαν’ να προτείνει δύο ‘μικρομετατροπές’
του εκλογικού νόμου…
-Να πέσει από το 40% στο 36% το αναγκαίο ποσοστό για τον
προσπορισμό του μέγιστου δώρου των 50 εδρών.
-Να ανέβει το κατώτατο όριο εισόδου στην Βουλή από 3%
σε 5%, ώστε περισσότεροι ψήφοι να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων απ’ όπου
στην ουσία θα τις αρπάξουν και θα τις κάνουν δικές τους οι μεγάλοι αστικοί σχηματισμοί
και ιδιαίτερα ο πρώτος…
Δεν πρωτοτυπούν ως προς την αιτιολόγηση της πρότασης οι φανατικοί φιλελεύθεροι, που …αγωνιούν για
την κυβερνητική σταθερότητα… Και μπροστά σε αυτή, που σημαίνει πολύ απλά
περιφρούρηση του συστήματος δεν πάει στον διάολο και η ισονομία στην αντιπροσώπευση...
Φαίνεται, πως θα ζήσουμε και άλλες απολαυστικές μέρες ...δημοκρατικής
ανάτασης…
Σχόλια