Ο θάνατος του Κώστα Σημίτη, υπήρξε μία ακόμη αφορμή για να ανάψει η συζήτηση γύρω από τον χαρακτήρα των ‘μεταρρυθμίσεων’, που επιχειρήθηκαν στην χώρα την 10ετία του 90 και λίγο μετά…
Το ’μεταρρυθμιστικό’ έργο του θανόντα επαίνεσε και ο φιλελεύθερος πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης ενώ πλείστοι αγορητές στα κανάλια δεν έχασαν την ευκαιρία να δοξολογήσουν το εκσυγχρονιστικό του έργο και -όπου τους δίδονταν η ευκαιρία- και τον εαυτό τους.
Η περίπτωση επιβεβαιώνει, πως ο πανδαμάτωρ χρόνος καταφέρνει να εξωραΐσει ακόμη και τα …ασυμμάζευτα. Ποιο μεταρρυθμιστικό πνεύμα ενυπάρχει σε γεγονότα, όπως η φούσκα του χρηματιστηρίου, τα σκάνδαλα επώνυμων υπουργών στενότατων συνεργατών, οι φρεγάτες, που …μπατάρουν, το στικάκι με τα στοιχεία των μεγαλο-φοροδιαφευγόντων, το όργιο διαπλοκής μεγαλοσυμφερόντων-κόμματος-κράτους, η πρωτοφανής για Ολυμπιακά έργα Φαραωνικού τύπου σπάταλη και πολλά άλλα παρόμοια…
Όλα όσα συνέβησαν τα χρόνια εκείνα, που αποτελούσαν μία εσωτερική επαναρρύθμιση της κυρίαρχης τάξης και των εξωτερικών σχέσεων της χώρας, ξαναφέρνουν στο νου τον ευφυέστατο χαρακτηρισμό της ‘κομπραδόρικης’ μεταπρατικής ‘αστικής’ τάξης…
Όπως σωστά περιέγραφε το ΚΚΕ στις αναλύσεις του από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του. Που εξηγεί την δυναμική της σαν τάξη στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, ερμηνεύει τις ‘πρωτοβουλίες’ της διαχρονικά, την στάση της στα μεγάλα ζητήματα εθνικής ανεξαρτησίας, λαϊκής χειραφέτησης, παραγωγικής ανάπτυξης…
Μίας τάξης, που ξεπήδησε μέσα από τα σπλάχνα της φεουδαρχίας κατά την τουρκοκρατία και που προσαρτήθηκε με συνέπεια στις ξένες δυνάμεις, για μία ‘ελεύθερη’ Ελλάδα περιορισμένης κυριαρχίας…
Μία περίοδος π.χ. προσπάθειας αστικού εκσυγχρονισμού, δηλαδή καλύτερης οργάνωσης και νοικοκυρέματος χωρίς καμία αμφισβήτηση των σχέσεων παραγωγής, είναι η διακυβέρνηση από τον Χαρίλαο Τρικούπη. Σε αυτόν π.χ. οφείλουμε, ό,τι διαθέτουμε σε σιδηροδρομικές γραμμές σήμερα… Με μικρότερο μήκος και πολύ χειρότερη λειτουργική κατάσταση αναλογικά με τότε… Η δημιουργία του σιδηροδρομικού δικτύου και η προοπτική επέκτασής του προς τις μη ελεύθερες τότε περιοχές (π.χ. Ηπειρος) δεν επέφερε την σοσιαλιστική μεταμόρφωση της κοινωνίας… Ηταν μία καλή λύση για βελτίωση των συγκοινωνιών, που πρωταγωνιστικά βολεύει τους μεγαλοπαραγωγούς αλλά αφήνει οφέλη και για τις λαϊκές μεταφορές…
Τέτοιου τύπου μεταφορές οι …’καροβοκυραίοι’ δεν τις γούσταραν… Φρόντισαν, λοιπόν, αυτή η κυβέρνηση να οδηγηθεί μέσα από διαδικασίες καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας σε οικονομικό αδιέξοδο… Για να ακουστεί το πασίγνωστο: Δυστυχώς επτωχεύσαμεν.
Υπήρξε βέβαια το επιχείρημα, που ανασύρθηκε προς χρήση και αυτές τις μέρες, πως ένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να φέρει ευθύνη για τα σφάλματα ή/και αδικήματα των υπουργών του. Επιχείρημα, που ουσιαστικά υποβιβάζει τον ίδιο τον νεκρό και ασφαλώς υποτιμάει την νοημοσύνη μας…
Που βρίσκεται ο εκσυγχρονισμός σε έναν οργανισμό, όπως η κυβέρνηση μίας χώρας, όταν ο επικεφαλής της αγνοεί τα πεπραγμένα των συνεργατών του για καθοριστικής σημασίας θέματα;;;
Ατυχώς, η εμπειρία από αυτού του τύπου τις ‘μεταρρυθμίσεις’ μας κάνει να λησμονάμε το πραγματικά προοδευτικό περιεχόμενο άλλου τύπου πραγματικών εκσυγχρονισμών, που εξυπηρετούν τις πολλαπλές λαϊκές ανάγκες στην καθημερινότητα…
Τα συνδικάτα δεν διεκδικούν σοσιαλιστικό μετασχηματισμό αλλά μικρές ή μεγαλύτερες αλλαγές… Η διεκδίκησή τους αποτελεί το ‘επαναστατικό’ σχολείο των εργαζόμενων, που με την κατάλληλη πολιτική και ιδεολογική ζύμωση, μπορούν να αντιληφθούν, πως εκτός από τα αυτονόητα αναγκαία βήματα υπάρχουν τα μεγάλα και αναγκαία άλματα, των οποίων η πετυχημένη πραγμάτωση μπορεί να αλλάξει ριζικά τους όρους της ζωής μας… Τα βήματα είναι η προεργασία του άλτη πριν από το άλμα. Χωρίς αυτά, το άλμα είναι μίζερο και αναποτελεσματικό…
Η ονομασία, μικρών ασήμαντων επιδιώξεων κάποιου νοικοκυρέματος του αστικού μηχανισμού σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν αληθινές μεταρρυθμίσεις. Τέτοιου τύπου αλλαγές έχουν ασήμαντα και παροδικά (αν έχουν) αποτελέσματα, που συμβάλλουν στην καλύτερη προπαγάνδα του συστήματος αλλά και τον ιδεολογικό αποπροσανατολισμό των εργαζόμενων στην βολική άποψη, πως λίγο – λίγο το σύστημα θα αλλάξει…
Ας μας δείξουν μία περίπτωση…
Σχόλια