Πριν από δύο χρόνια η νεοεκλεγμένη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση, σε αντίθεση με την προεκλογική της εφησυχαστική ρητορική, μας αποκάλυψε, ότι το χρέος είναι δυσθεώρητο και έχει φτάσει στο 127% του ΑΕΠ και πως η προσφυγή στο ΔΝΤ θα ήταν ολέθρια και η ίδια δεν την συζητάει καν. Ούτε καν συζήτηση για αίτημα κουρέματος του χρέους. Κάτι τέτοιο, μας έλεγαν θα ήταν αληθινή καταστροφή…, που η κυβέρνηση θα απέφευγε πάσει δυνάμει χάρις στους σωστούς χειρισμούς, που έβαλε μπροστά από την επομένη των εκλογών… Ακολούθησαν δύο χρόνια απόλυτης κυβερνητικής αδράνειας ως προς τον χειρισμό του χρέους κσι ολοκληρωτικής απουσίας κάθε ουσιαστικού διαρθρωτικού μέτρου, που θα μπορούσε έστω και υποσχετικά να δίνει προοπτική στον τόπο… Αντιθέτως ο χρόνος αυτός ήταν γεμάτος από ληστρικά φοροεισπρακτικά μέτρα από τους συνήθεις ύποπτους, τους μισθωτούς και βαρύτατες μειώσεις αποδοχών των ίδιων των μισθωτών και των συνταξιούχων. Ηταν χρόνος γεμάτος συγκλονιστικές αποκαλύψεις… Ετσι, π.χ. ενώ μας διαβεβαίωναν, πως αγνοούσαν τον κ. Στρως Καν, Ο Ντομινίκ σε κάποια … μερακλίδικη συνέντευξή του μας αποκάλυπτε, ότι με τον Γιώργο το είχε συζητήσει αναλυτικά το ζήτημα της προσφυγής στο ΔΝΤ… Ενώ, λοιπόν τα πράγματα φαινόταν δύσκολα έως τραγικά, εγχώριοι κυβερνώντες αλλά και η διεθνής «φιλελεύθερη» ηγεσία ακολουθούσαν ρυθμούς χελώνας. Ένα πλατύ χαμόγελο απαντούσε τις ανησυχίες, πως με το μνημονιακό μοντέλο, η κατάσταση θα χειροτερέψει μαθηματικά και με υψηλές ταχύτητες. Ως «Κασσάνδρες» και «εχθροί του έθνους» αντιμετωπίζονταν οι ενιστάμενοι… Δραστηριότητα και εμπνεύσεις υπήρχαν μόνον για μακροβούτια στις τσέπες των εργαζόμενων αυτού του τόπου… Και ήλθε η 27 Οκτωβρίου 2011… Επισήμως και με την Βούλα, ελεγχόμενη (?) περικοπή του χρέους κατά 50% με μία εγγυημένη 10ετία αφάνταστης δυσκολίας για τον λαό και χωρίς εγγύηση αποφυγής της επίσημης χρεωκοπίας… Υπόσχεση επαναφοράς του καλπάζοντος χρέους το 2021 στο επίπεδο του 2009 θα είναι η ανταμοιβή δακρύων και αίματος, που θα καταβληθούν για … να γυρίζει ο ήλιος… «Υπερήφανοι» αρνητές μόνον προς Ρώσους και Κινέζους, που έχουν προτείνει διάφορες μορφές θετικής παρέμβασης υπέρ της Ελληνικής οικονομίας και φανατικοί και καθημερινοί υποστηριχτές του δόγματος «ανήκομεν εις την Δύσιν», που καλά κρατεί και βασιλεύει μεταξύ των μεγάλων ενόχων της σύγχρονης Ελληνικής και παγκόσμιας τραγωδίας…
Δύσκολα όμως θα αποφύγουν οι πρωταγωνιστές του δράματος τα αμείλικτα ερωτήματα της λαϊκής αγανάτησης: Καλά όλες οι προηγούμενες 10ετίες, που … «μαζί τα φάγαμε»… Τι τους εμπόδιζε εδώ και δύο χρόνια να επισπεύσουν την λήψη των μέτρων, που τότε τα χαρακτήριζαν ολέθρια και σήμερα τα βαφτίζουν σωτήρια;;; Πρόκειται για κραυγαλέα, απύθμενου βάθους ανικανότητα ή μήπως άλλων ρήμασι πειθόμενοι μας οδήγησαν στο κοίλο της γκλιλοτίνας;;; Εδώ χωράει και Τρίτη ερμηνεία: και τα δύο μαζί…
Δεν πειράζει… Ας μην μας απαντήσουν… Καταλάβαμε…
Σχόλια